|
Η
υπογράφουσα το άρθρο δεν
υπήρξε τόσο τυχερή με τα
λάθη της. Όπως συμβαίνει
με τους περισσότερους,
τα δικά μου δεν οδήγησαν
σε πλούτη, αλλά σε
αμηχανία, κόμπο στο
στομάχι και αρκετό
αυτομαστίγωμα. Από
νούμερα σε λογιστικά
φύλλα που έχουν
καταχωρισθεί σε άλλον
πίνακα και ασυνάρτητες
παρεμβάσεις σε συσκέψεις
μέχρι αποτυχημένες
συγχωνεύσεις και
παράξενα προϊόντα, η
αποτυχία είναι μέρος της
εταιρικής ζωής. Ωστόσο,
ακόμα και το πιο
ταπεινωτικό λάθος μπορεί
να αποδειχθεί πολύ
χρήσιμο.
Ορισμένες αποτυχίες
μπορούν να αποδοθούν
στην έλλειψη εμπειρίας.
Η Katharine Graham
ανέφερε στην
αυτοβιογραφία της τις
πολλές τεράστιες γκάφες
που έκανε αφότου έγινε
εκδότρια της Washington
Post εν μιά νυκτί, μετά
την αυτοκτονία του
συζύγου της. «Έκανα
ατελείωτα λάθη και
πέθαινα κάθε φορά που
γινόταν», έγραψε. Όμως
ήταν αποφασισμένη να
προστατευθεί από αυτά. Ο
Warren Buffet θυμήθηκε
ότι μπαίνοντας στο
γραφείο της, δέκα χρόνια
αφότου είχε αναλάβει τα
ηνία, βρήκε ένα φύλλο
χαρτί που έγραφε: «Τα
εισπρακτέα αριστερά, οι
υποχρεώσεις δεξιά».
Φυσικά,
ακόμα και η εμπειρία δεν
μας προστατεύει από τα
λάθη. Στο βιβλίο «Right
Kind of Wrong», η Amy
Edmondson, καθηγήτρια
στο Harvard Business
School, διερευνά πώς
μπορούμε να
οικοδομήσουμε μια υγιή
σχέση με την αποτυχία.
Σε έναν πολύπλοκο κόσμο,
υποστηρίζει, η αριστεία
απαιτεί την ανάληψη
κινδύνων. Το σημαντικό
είναι, την επόμενη φορά,
να κατανοήσουμε τι
πρέπει να γίνει
διαφορετικά.
Για τις
εταιρείες μια
περιστασιακή αποτυχία
μπορεί να οδηγήσει σε
καινοτομία. Μέσα σε
λίγους μήνες από την
παρουσίαση του
smartphone Amazon Fire,
το 2014, έγινε σαφές σε
όλους ότι η συσκευή ήταν
αποτυχία, με την Amazon
να αναγκάζεται να
διαγράψει 83 εκατ.
δολάρια από αποθέματα
που δεν είχαν πουληθεί.
Η συσκευή άργησε να βγει
στην αγορά και είχε
περιορισμένα
χαρακτηριστικά, αλλά
παρ’ όλα αυτά η τιμή της
ήταν στην ίδια κλίμακα
με το iPhone και το
Samsung Galaxy. Ο Jeff
Bezos, διευθύνων
σύμβουλος του
τεχνολογικού γίγαντα
εκείνη την εποχή,
υποστήριξε αργότερα ότι
τέτοιες αποτυχίες ήταν
το κόστος ενός
οργανισμού που άγεται
από την καινοτομία. «Αν
νομίζετε ότι αυτό είναι
μεγάλη αποτυχία, θα
ήθελα να σας πω ότι
αυτήν τη στιγμή
προσπαθούμε να
διαχειριστούμε πολύ
μεγαλύτερες», δήλωσε δύο
χρόνια μετά το φιάσκο.
Τα λάθη
είναι αναπόφευκτα για
όσους πράττουν, αλλά
σπάνια αποτελούν το
τέλος της ιστορίας. Ο
Graham μετέτρεψε τη
Washington Post από
τοπική εφημερίδα σε
αξιοσεβαστό εθνικό
θεσμό. Η χρηματιστηριακή
αξία της Amazon σήμερα
είναι περίπου 15 φορές
μεγαλύτερη απ’ ό,τι ήταν
όταν έκανε την
καταστροφική της επέλαση
στα τηλέφωνα. Και ιδού
το κρίσιμο ερώτημα: πώς
μπορούν τα άτομα και οι
εταιρείες να ανακάμψουν
με επιτυχία;
Στο
βιβλίο της η κ.
Edmondson υποστηρίζει
ότι το πρώτο βήμα είναι
τόσο οι άνθρωποι, όσο
και οι οργανισμοί να
παραδεχθούν το λάθος
τους. Οι αποτυχίες
πρέπει να εξετάζονται
προσεκτικά και
αμερόληπτα. Αυτό μπορεί
να σημαίνει ότι πρέπει
να υπάρχει μια
διαδικασία που να
σηματοδοτεί πότε τα
πράγματα έχουν
«στραβώσει». Οι
εργαζόμενοι στις γραμμές
παραγωγής της Toyota,
για παράδειγμα, μπορούν
να τραβήξουν ένα καλώδιο
για να σημάνουν
συναγερμό όταν
προκύπτουν προβλήματα
στα εργοστάσια
αυτοκινήτων της,
επιτρέποντας στην ομάδα
να επεξεργαστεί τι έχει
πάει στραβά και πού.
Οι
φαρμακοβιομηχανίες,
επίσης, διαθέτουν
διαδικασίες για να
μαθαίνουν από τις
αποτυχίες. Η κ.
Edmondson περιγράφει το
παράδειγμα της Eli
Lilly, της πιο πολύτιμης
φαρμακοβιομηχανίας στον
κόσμο σήμερα. Αφού η
εταιρεία ανακάλυψε ότι
ένα χημειοθεραπευτικό
φάρμακο με την ονομασία
Alimta, για την ανάπτυξη
του οποίου είχε
δαπανήσει τεράστια ποσά,
ήταν ανεπιτυχές, ο
γιατρός που διεξήγαγε
τις δοκιμές μελέτησε τα
αποτελέσματα για να
καταλάβει τι είχε πάει
στραβά. Εντόπισε ότι, αν
και ορισμένοι ασθενείς
είχαν επωφεληθεί από το
φάρμακο, εκείνοι με
έλλειψη φυλλικού οξέος
δεν έβλεπαν τα ίδια
οφέλη. Η απλή προσθήκη
συμπληρωμάτων στο
φάρμακο σε επόμενες
δοκιμές μείωσε σημαντικά
την τοξικότητα της
θεραπείας και βελτίωσε
το ποσοστό επιβίωσης των
ασθενών. Το Alimta,
ύστερα από αυτήν την
τροποποίηση, έγινε
blockbuster.
Δεν
μπορείτε να διασφαλίσετε
ότι θα έχετε μια καριέρα
ή μια εταιρεία χωρίς
λάθη, αλλά μπορείτε να
προσπαθήσετε να
βελτιωθείτε. Και αν όλα
τα άλλα αποτύχουν, λίγη
προοπτική μπορεί να
βοηθήσει. Παρ’ όλο που
μπορεί να μην το
αισθάνεστε εκείνη τη
στιγμή, το λάθος σας
πιθανότατα δεν θα μπει
στη λίστα με τα πιο
διαβόητα της ιστορίας.
Το 1867 η Ρωσία πούλησε
την Αλάσκα στην Αμερική
για 7,2 εκατ. δολάρια,
περίπου 160 εκατ.
δολάρια σε σημερινά
χρήματα, παραδίδοντας
στον μελλοντικό της
αντίπαλο 1,5 εκατ.
τετραγωνικά χιλιόμετρα
πλούσιας σε πετρέλαιο
περιοχής και πρόσβαση
στο βόρειο χείλος του
Ειρηνικού. Ελάχιστες
γκάφες στις επιχειρήσεις
είναι τόσο βλακώδεις όσο
αυτή.
Πηγή:
The Economist
|
