|
Όχι 86δις αλλά 15 με 20δις σίγουρα….
Στα πλαίσια της συζήτησης η οποία γίνεται για το πόσο
στοίχισε η διαπραγμάτευση της πρώτης κυβέρνησης Σύριζα και
στα πλαίσια των όσων σχολίαζε χθες το ΥΠΟΙΚ, εμείς θα σας
πούμε την άποψη μας. Ότι ούτε εμείς πιστεύουμε ότι η
διαπραγμάτευση στοίχισε 86δις ευρώ. Αλλά σίγουρα στοίχισε
στον ελληνικό λαό ένα ποσό της τάξης των 15-20δις ευρώ.
Θεωρούμε ότι τουλάχιστον τα μισά από τα άμεσα μέτρα των
περίπου 7-8δις ευρώ δεν χρειάζονταν, ενώ δε θα πρέπει κανείς
να παραβλέπει το πλήρες
dilution
των παλαιών μετόχων των τραπεζών και τη ζημία που υπέστη το
ΤΧΣ (δηλαδή το ελληνικό δημόσιο). Στο πλέον συντηρητικό
σενάριο, ο λογαριασμός της διαπραγμάτευσης «με τα πουκάμισα
έξω» ήταν ύψους 15-20δις ευρώ. |
|
Τσίπρας – Λεβέντης
Τώρα στα πολιτικά, είναι αλήθεια ότι μετά την τελευταία
στήριξη Λεβέντη στην απλή αναλογική του Σύριζα έχουνε
φουντώσει τα σενάρια για ουσιαστική συνεργασία των δύο
κομμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με σχετικά
ρεπορτάζ και διαρροές από διάφορους βουλευτές, ο Βασίλης
Λεβέντης έχει βρεθεί πιο κοντά από ποτέ στην κυβέρνηση και η
προχθεσινή του παρουσία στις προτάσεις για την συνταγματική
μεταρρύθμιση ανοίγει το δρόμο για κυβερνητική συνεργασία.
Όλα λοιπόν τα σενάρια φαίνονται πιθανά. Πάντως αν και
κάποιοι το θεωρούν δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα ο Β. Λεβέντης
θα μπει στην κυβέρνηση, πιστεύουμε ότι τελικά αυτό μπορεί
και να μη συμβεί τόσο εύκολα όσο φαίνεται …. |
|
Η
πολιτική συμμαχία Δραγασάκη - Στουρνάρα και οι εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό
σύστημα
Μια ιδιότυπη πολιτική συμμαχία με κοινό σημείο αναφοράς την αναδιάρθρωση του
τραπεζικού τομέα και την αξιολόγηση των στελεχών των πιστωτικών ιδρυμάτων, έχουν
συνάψει εδώ και καιρό ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης και ο
διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος ήταν για
μια μακρά περίοδο «κόκκινο πανί» για τον ΣΥΡΙΖΑ και το Μέγαρο Μαξίμου. Τα
αποτελέσματα αυτής της αγαστής συνεργασίας, που οικοδομήθηκε κάτω από αντίξοες
συνθήκες, δεδομένου ότι η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ όταν ανήλθε στην εξουσία ήταν η «εκπαραθύρωση»
του Γ. Στουρνάρα από τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη, αποτυπώνονται περίτρανα
στις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο των τραπεζών.
Η σύμπλευση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης με τον διοικητή της Τραπέζης της
Ελλάδος επιβεβαιώθηκε ουκ ολίγες φορές τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όχι μόνο σε
στρατηγικής σημασίας ζητήματα που αφορούσαν τις τράπεζες, όπως στην περίπτωση
της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησής τους, αλλά απέναντι και σε κρίσιμα πολιτικά
διλήμματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο του εθνικού ενδιαφέροντος, εξ αιτίας της
πρώτης περιόδου της διακυβέρνησης της Αριστεράς, όπου υπουργός Οικονομικών ήταν
ο Γιάνης Βαρουφάκης και το Μέγαρο Μαξίμου προέβαλλε τη γραμμή της ρήξης με τους
δανειστές.
«ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ»
Ειδικά την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, όπου το Μέγαρο
Μαξίμου είχε «απομονώσει» από τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς τον διοικητή
της Τραπέζης της Ελλάδος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης ήταν ο
κύριος συνομιλητής του, αλλά και ο άνθρωπος που εμπιστεύονταν ως τη φωνή της
λογικής οι εταίροι και κυρίως ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Μάριο Ντράγκι. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι όσες φορές η ελληνική κυβέρνηση
χρειάστηκε να συνεργαστεί με τον Μ. Ντράγκι, ο τελευταίος -σε συνεννόηση πάντα
με τον Γ. Στουρνάρα- απέφευγε να δει τον Γ. Βαρουφάκη και τον μόνο που δεχόταν
στο γραφείο του στην Φρανφκούρτη ήταν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Στο σημείο
αυτό, να υπενθυμίσουμε ότι ο «σκληρός» πυρήνας του Μεγάρου Μαξίμου που είχε
σχέδιο ρήξης με τους δανειστές, ακόμη και αυτή τη γραμμή ισορροπίας που
προσπαθούσε να κρατήσει ο Γ. Δραγασάκης όταν έπρεπε να βρεθεί λύση στα ζητήματα
ρευστότητας, οι «θιασώτες» της σύγκρουσης προσπάθησαν να την τινάξουν στον αέρα. Είναι
γνωστό το επεισόδιο τον Μάιο του 2015, όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης
επισκέφτηκε την Φρανκφούρτη και την ώρα που έμπαινε στο γραφείο του Μάριο
Ντράγκι μαζί με τον Ε. Τσακαλώτο, από το Μέγαρο Μαξίμου είχε εκδοθεί ένα
απειλητικό non paper που έκανε λόγο για ρήξη με τους δανειστές. Μάλιστα, τότε, ο
Γ. Δραγασάκης, θεωρώντας ότι υπονομεύτηκε το ταξίδι του από την Αθήνα,
εμφανιζόταν έτοιμος να υποβάλει την παραίτησή του.
«ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΗΣ»
Ηταν τις ίδιες ημέρες που η εφημερίδα «Αυγή» με πρωτοσέλιδα εξαπέλυε επιθέσεις
εναντίον του Γ. Στουρνάρα με τίτλο «Υπόλογος ο Στουρνάρας», υποστηρίζοντας ότι ο
κεντρικός τραπεζίτης της χώρας «υπονομεύει» τη διαπραγμάτευση επειδή σε σημείωμά
του δεν έκανε τίποτα άλλο από το να προβλέπει την αρνητική τροχιά που είχαν
πάρει τα πράγματα στην οικονομία. Φυσικά, το πνεύμα συναντίληψης που υπήρχε στη
σχέση του Γ. Δραγασάκη με τον Γ. Στουρνάρα επιβεβαιώθηκε και στην ιστορία του
δημοψηφίσματος, όπου και οι δύο είχαν διαφορετική άποψη από αυτή που τελικά
κυριάρχησε στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ανήκε επίσης σε
αυτούς που δεν υιοθέτησαν ή τουλάχιστον απέφυγε να υπερασπιστεί δημοσίως τη θέση
ότι για την επιβολή των capital controls στις τράπεζες την απόλυτη ευθύνη την
είχαν οι ξένοι και συγκεκριμένα ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ.
Ντράγκι.
Η στήριξη κόντρα στη Ζωή
Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος είχε τη διακριτική στήριξη του αντιπροέδρου
της κυβέρνησης και την περίοδο του περσινού καλοκαιριού, όταν η τότε πρόεδρος
της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου εξαπέλυε επιθέσεις εναντίον του. Μάλιστα είχε
απειλήσει με βίαιη προσαγωγή του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας προκειμένου
να δώσει εξηγήσεις για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό του Ελληνικού Δημοσίου με τη
Siemens. Εκ των υστέρων και μετά την ψήφιση του μνημονίου από την κυβέρνηση της
Αριστεράς, αποδείχτηκε ότι οι μόνοι που δεν έτρεφαν «αυταπάτες» για το τι
πραγματικά θα συνέβαινε στη χώρα ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ο
διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Η θεαματική στροφή του Μεγάρου Μαξίμου προς
τον ρεαλισμό οδήγησε σταδιακά και στην αποκατάσταση των σχέσεων της κυβέρνησης
με τον διοικητή της ΤτΕ. Το ενδιαφέρον στην ιστορία αυτής της ιδιότυπης
πολιτικής συμμαχίας Στουρνάρα - Δραγασάκη εστιάζεται και σε σειρά σεναρίων που
χτίστηκαν γύρω από τα ονόματά τους. Αμφότεροι προβλήθηκαν ως «εφεδρείες» σε
περίπτωση που η χώρα απαιτούσε οικουμενικού χαρακτήρα λύσεις για τη διακυβέρνησή
της. Το μέλλον θα δείξει εάν στο τέλος θα επαληθευτούν ή θα διαψευστούν.
Του Γιώργου Κατσίγιαννη - Εφημερίδα Παραπολιτικά |
|
Ποιον συμβουλεύεται ο Τσίπρας
Σύμφωνα με τα όσα έγραψε ο «Βηματοδότης» …. Ο άνθρωπος, μου
λένε, που ίσως ο Πρωθυπουργός ακούει περισσότερο απ' όλους
είναι ο νεοτοποθετηθείς σύμβουλός του Δημ. Λιάκος. Μπορεί να
είναι καινούργιος πρωθυπουργικός σύμβουλος, επικεφαλής
μάλιστα του οικονομικού γραφείου του κ. Τσίπρα, αλλά είναι (παρά
την ηλικία του) παλαιός στον ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν από τους
στενότερους συνεργάτες του Ι. Δραγασάκη και δεν είναι λίγοι
στο κυβερνών κόμμα που του χρεώνουν ότι ήταν ένας από τους
συγγραφείς του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, αυτού
που είχε ανακοινωθεί πανηγυρικά από τον Πρωθυπουργό στη
Θεσσαλονίκη. Είχε τότε δηλώσει ότι «το οικονομικό
πρόγραμμα του κόμματος είναι ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο,
χωρίς τη χρήση... εισαγωγικών», κάτι που μόλις έγινε
κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ διαψεύστηκε πανηγυρικώς. Ο κ. Λιάκος
γνωρίζει πολύ καλά τα φορολογικά θέματα, λέγεται ότι αυτός
ήταν ο εμπνευστής των μέτρων του λεγόμενου παράλληλου
προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το αφορολόγητο όριο στα 1.200
ευρώ, η αύξηση του κατώτατου μισθού και η επαναφορά της 13ης
σύνταξης. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο ειδικός αυτός
σύμβουλος του Πρωθυπουργού (έχει αντικαταστήσει τον
Φραγκίσκο Κουτεντάκη) βρίσκεται συνεχώς δίπλα στον κ. Τσίπρα,
συνομιλεί με διοικητές τραπεζών, ήταν μέλος της
διαπραγματευτικής ομάδας του Γ. Χουλιαράκη, εμφανίζεται να
έχει άψογη συνεργασία με τον Ευ. Τσακαλώτο και προτού γίνει
η «σκιά» του κ. Τσίπρα στα οικονομικά είχε σημαντική
επαγγελματική πορεία στον χώρο των επιχειρήσεων.
nnn
Ας πάμε τώρα στη φιέστα που στήθηκε στη Βουλή για την
αναθεώρηση του Συντάγματος. Εδώ θα πρέπει να σας πω ότι ο κ.
Τσίπρας το ξανασκέφθηκε και είπε δεν είναι δυνατόν να
εξαγγείλει τέτοιο πράγμα και να μην είναι παρόντες οι
αρχηγοί των άλλων κομμάτων. Ετσι έβαλε το πρωί, λίγες ώρες
προτού αρχίσει η εκδήλωση, τις γραμματείς του και έγραψαν
ονομαστικές προσκλήσεις προς τους αρχηγούς των κομμάτων. Την
τελευταία στιγμή, στο παρά πέντε που λένε, έτσι για να
προσδώσει ένα πανεθνικό κάλεσμα για διάλογο. |
