|
«Είναι το 2016 ένα νέο 2014 για
την Ελλάδα;» αναρωτήθηκε σε δημοσίευμα η
Wall
Street
Journal,
με τους
αρθρογράφους της εφημερίδας να τονίζουν πως υπάρχουν πολλές
ομοιότητες της τρέχουσας κατάστασης με το 2014 όταν και η
χώρα οδηγήθηκε σε μια σημαντική κρίση, η κυβέρνηση Σαμαρά
έπεσε, ο Τσίπρας ανέλαβε και λίγο έλειψε το καλοκαίρι του
2015 η χώρα να βρεθεί εκτός ευρώ.
Το μόνο
σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα.
Ειδικά όταν μιλάμε για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Προσωπικά
όμως πιστεύουμε ότι μεταξύ του σήμερα και τόσο του 2014 αλλά
όσο και όλων των προηγούμενων ετών υπάρχει μια τεράστια
διαφορά, στην οποία έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές…. Ότι
πλέον δεν υπάρχει σοβαρό αντιμνημονιακό κόμμα.
Μπορεί
η
WSJ
να συγκρίνει το σήμερα με το 2014, αλλά αυτό που παραβλέπει είναι
ότι η αντιπολίτευση της χώρας είναι η μνημονιακή ΝΔ και όχι
ένα κόμμα που βασίζεται στο λαϊκισμό, όπως ο Σύριζα των ετών
2010 μέχρι το 2015 όταν και ανέλαβε την εξουσία.
Περίπου
το 80-85% των κομμάτων της βουλής (ΝΔ – Σύριζα – ΠΑΣΟΚ -
Ποτάμι – ΑΝ.ΕΛ) πιστεύουν στην αξία των μνημονίων και δεν
τίθεται πλέον θέμα ουσιαστικής σύγκρουσης με τους δανειστές.
Και παράλληλα δε μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι ήδη έχουμε
διασχίσει ένα μεγάλος μέρος της διαδρομής των προγραμμάτων
λιτότητας (παρά τα εμπρός πίσω που κάνουμε αυτά τα 6-7
χρόνια της κρίσης).
Και ότι
δεν υπάρχει σοβαρό αντιμνημονιακό κόμμα να μην το παραβλέπει
κανείς. Προσωπικά αυτός είναι από τους βασικότερους λόγους
που είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για την επόμενη ημέρα
στη χώρα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ……
Και
ειλικρινά αν μας ρωτήσετε ποιό θεωρούμε μεγαλύτερο κίνδυνο
από εδώ και πέρα. Δε θα απαντήσουμε ότι είναι η κατάσταση
στο εσωτερικό της χώρας. Αλλά συνολικά η κατάσταση στην Ε.Ε.-
ευρωζώνη. Γιατί ασχέτως του αποτελέσματος στην Ιταλία και
χωρίς φυσικά να είναι το επικρατέστερο σενάριο, ο κίνδυνος
μελλοντικής διάλυσης - μετάλλαξης της ένωσης έχει αυξηθεί
κατακόρυφα. Και όλα δείχνουν ότι το 2017 θα είναι μια
καθοριστική χρονιά για την ιστορία της Ευρώπης.
--------------------------------
Πάντως
να θυμόμαστε όλοι κάτι. Ότι οι μεταρρυθμίσεις και η ύπαρξη
ένας ισοσκελισμένου προϋπολογισμού (όπως το έχουμε καταφέρει
τα τελευταία χρόνια – τα πρωτογενή πλεονάσματα δηλαδή) είναι
απαραίτητα ότι νόμισμα και αν έχει μια χώρα. Είτε ευρώ, είτε
δραχμή, είτε ρούβλι, είτε δολάριο, είτε γερμανικό μάρκο.
|
