|
Αυτό λοιπόν είναι και το μεγάλο πρόβλημα. Ότι η Ελλάδα είναι
ξεγραμμένη από τις παγκόσμιες επενδυτικές κοινότητες.
Που οφείλεται αυτό; Κυρίως στο ότι κανείς ξένος δεν
εμπιστεύεται την κυβέρνηση Σύριζα – ΑΝ.ΕΛ, ειδικά μετά τα
όσα έγιναν το 2015 (τα
capital controls,
το
dilution
μετόχων στις τράπεζες κτλ). Και για να είμαστε δίκαιοι και
με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, οι περισσότερες
από τις υποσχέσεις δεν τηρήθηκαν.
Ειδικά όταν μιλάμε για τις τραπεζικές μετοχές, 3 φορές τα
τελευταία χρόνια (σε ισάριθμες ανακεφαλαιοποιήσεις), οι
ξένοι επενδυτές έχασαν το σύνολο το χρημάτων τους, με
αποκορύφωμα την τελευταία πριν από ένα χρόνο (αποτέλεσμα της
θριαμβευτικής διαπραγμάτευσης Τσίπρα – Βαρουφάκη).
Κανείς λοιπόν ξένος δεν εμπιστεύεται τη χώρα μας. Δεν
πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι που μένουμε στη χώρα ότι θα βγούμε
από την κρίση.
Και δυστυχώς σε όλα τα πράγματα στη ζωή, το ζήτημα
εμπιστοσύνης είναι και το σημαντικότερο.
Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που το ελληνικό χρηματιστήριο
έχει εικόνα απαξίωσης, με θλιβερούς τζίρους για ένα
χρηματιστήριο κράτους μέλους της ευρωζώνης.
Τώρα υπάρχει το μεγάλο ερώτημα. Τι πρέπει να γίνει για να
αλλάξει αυτή η κατάσταση; Εφόσον μιλάμε για την κυβέρνηση
Σύριζα και όχι μια νέα κυβέρνηση μετά από πιθανές εκλογές,
εμείς μπορούμε να σκεφτούμε μόνο δύο πράγματα. Πρώτων και
βασικότερο η κυβέρνηση να κλείσει το συντομότερο δυνατόν τη
διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Και φυσικά δεν
αναφερόμαστε στα 15 προαπαιτούμενα, αλλά στη β’ αξιολόγηση.
Έστω για μια πρώτη φορά, να δουν όλοι ότι μια διαπραγμάτευση
που οι πάντες (όπως και εμείς) προβλέπουν ότι θα πάει για το
2017, κλείνει σε χρόνο ρεκόρ. Ότι επιτέλους η χώρα μα και η
ελληνική κυβέρνηση σοβαρεύεται.
Ένα δεύτερο που σκεφτόμαστε, σε σχέση με το πρώτο, είναι
ένας πειστικός ανασχηματισμό. Ο Α. Τσίπρας αντιμετωπίζει
πλέον τη δυσπιστία όλων. Τόσο στο εσωτερικό, όσο και το
εξωτερικό της χώρας. Κάνοντας όμως την έκπληξη και
κλείνοντας σε χρόνο ρεκόρ τη διαπραγμάτευση και κάνοντας
παράλληλα έναν πραγματικά πειστικό ανασχηματισμό (με
κάποιους ικανούς εξωκοινοβουλευτικούς - τεχνοκράτες), θα
μπορούσε να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας και να
αντιστρέψει όλο αυτό το κλίμα παρακμής που υπάρχει για τη
χώρα μας στο εξωτερικό.
Τώρα βέβαια υπάρχει και ένα άλλο ερώτημα. Πιστεύουμε ότι θα
γίνει τίποτα από τα παραπάνω; Η αλήθεια είναι πώς όχι. Αλλά
και αυτή η απαισιοδοξία μας έχει ουσιαστικά να κάνει με την
έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει στην ικανότητα της
κυβέρνησης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους ξένους και
για αυτό το ελληνικό χρηματιστήριο και η ελληνική οικονομία
σέρνονται. |
