Ο Κυνηγός

Η "παραχρηματιστηριακή" και όχι μόνο στήλη του GFF

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω της Φόρμας Επικοινωνίας του GFF

Το μόνο ευχάριστο ότι ξεκινάμε από χαμηλά …

00:01 - 16/03/16

Ποιό είναι αυτό;

Το γεγονός ότι η χώρα ξεκινάει από πολύ χαμηλά, έχοντας ήδη μια μεγάλη ύφεση 6 ετών στην πλάτη της και μια σωρευτική μείωση του ΑΕΠ περίπου 26%. Όχι φυσικά ότι υπάρχει «πάτος» (πάντοτε τα πράγματα μπορούν να πάνε χειρότερα), αλλά ότι η Ελλάδα έχει κάνει ένα μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι από αυτά, που μέσα στη συνολική «μιζέρια – μαυρίλα», μπορεί να κάνει κάποιον αισιόδοξο. 

Αυτό μαζί με το ότι το περίπου 85% της ελληνικής βουλής είναι υπέρ του μνημονίου, είναι όπως είχαμε γράψει στην αρχή της χρονιάς, οι δύο μεγάλες διαφορές της φετινής χρονιάς σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Μάλιστα και πάντα μέχρι νεοτέρας (γιατί σε αυτή τη χώρα είμαστε ικανοί για το χειρότερο – ειδικά όσο υπάρχει κυβέρνηση Σύριζα), το ότι ξεκινάμε από πολύ χαμηλά είναι και ο λόγος που παρά τα όσα καταστροφικά έχουν γίνει τον τελευταίο αυτό ένα χρόνο (με αποκορύφωμα τα capital controls), τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρα δείχνουν να αντέχουν.

Θέλοντας λοιπόν να γίνουμε λίγο αισιόδοξοι (το έχουμε ανάγκη αυτό στις μέρες μας), είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι λίγο να ηρεμήσει η κατάσταση (ειδικά αν σοβαρευτεί η κυβέρνηση ή καλύτερα αν αναλάβει μια πιο σοβαρή κυβέρνηση – στα πλαίσια του σεναρίου που αναφέραμε χθες για πιθανή πτώση της κυβέρνησης μετά την ψήφιση των μέτρων), η οικονομία θα μπορούσε σιγά – σιγά να αρχίσει να βρίσκει ένα σημείο ισορροπίας και να αναπτύσσεται.   

Όχι φυσικά ότι η χώρα θα γίνει Ελβετία. Αλλά ασχέτως της φτώχιας που σίγουρα θα υπάρχει, για πολύ καιρό, σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού (αυτό δεν αποφεύγεται με τίποτα), τουλάχιστον θα αποφευχθούν τα χειρότερα, ακόμη και το GREXIT και ας λένε όλοι ότι αυτό το ζήτημα έχει κλείσει.

Και αυτή η ηρεμία, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποια, σταδιακή, μικρή ανάκαμψη στην ελληνική οικονομία και όσον αφορά το Χ.Α. σε σχετικά καλύτερες ημέρες, αν όχι πολύ καλύτερες ειδικά αν αποφευχθούν και οι δυσάρεστες εκπλήξεις από το διεθνές περιβάλλον.   

H Ευρώπη δύο ταχυτήτων

Αν και όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης στη χώρα μας και συνολικά στην ευρωζώνη έχουν ακουστεί άπειρες θεωρίες συνομωσίας και καμία από αυτές δεν έχουν επιβεβαιωθεί, δεν κρύβουμε την ανησυχίας μας ότι αυτή τη φορά, τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν εξαιρετικά πιο περίπλοκα. Για την ακρίβεια έχουμε αρχίσει να υποπτευόμαστε ότι ένα από τα περιβόητα σενάρια τα οποία έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια, για την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, μπορεί και τελικά και να έχει αρχίσει να υλοποιείται. Μάλιστα, πιστεύουμε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να αποδειχθεί το μεγάλο βήμα για μια μελλοντική διάσπαση της ευρωζώνης.

Αυτό που μας κάνει καχύποπτους είναι δύο πράγματα. Αρχικά οι πολύ προσεκτικές δηλώσεις τις οποίες κάνει τους τελευταίους μήνες ο Β. Σόιμπλε, ο οποίος φθάνει στο σημείο να μιλάει ανοιχτά για τον κίνδυνο «μετάλλαξης» της ευρωζώνης. Μάλιστα τους τελευταίους μήνες, πλήθος ευρωπαίων αξιωματούχων έχουν πει κάτι αντίστοιχο, αναφορές οι οποίες για πρώτη φορά στην ιστορία της ευρωζώνης γίνονται έτσι ανοιχτά.  

Δεύτερο, αν και πέρασαν στα «ψιλά» οι ξεκάθαρες δηλώσεις τις οποίες κάνουν τον τελευταίο καιρό ιταλοί αξιωματούχοι όπως και ο ίδιος ο Ρέντζι. Και μπορεί σύντομα στην Ιταλία να υπάρχουν εκλογές και πολλές από τις δηλώσεις των ιταλών αξιωματούχων να γίνονται και για εσωτερική κατανάλωση, αλλά αν προσέξει κανείς τις δηλώσεις θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά.  

Θυμίζουμε ότι πριν από λίγο καιρό, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Σάντρο Γκότζι, είχε δηλώσει ότι η κυβέρνηση της Ιταλίας επιθυμεί να τροποποιηθούν οι συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να δημιουργηθεί μια ένωση δύο ταχυτήτων, με έναν πρώτο κύκλο χωρών που κινούνται προς στενότερη ολοκλήρωση.

Όπως είχε πει ο Γκότζι, «θα υπάρχει ένας μεγαλύτερος κύκλος ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει όλες τις χώρες» της ΕΕ και «θα βασίζεται στην ενιαία αγορά» και στις θεμελιώδεις ελευθερίες, περιλαμβανομένης της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων που προβλέπει η συμφωνία Σένγκεν, όπως είχε εξηγήσει στη συνέντευξή του στην εφημερίδα La Repubblica.

«Ένας δεύτερος κύκλος, πιο περιορισμένος, η καρδιά της Ένωσης, θα αποτελείται από μια ανανεωμένη και βαθύτερη ευρωζώνη», συνέχισε ο Σάντρο Γκότζι, επιμένοντας στην ανάγκη να υπάρχει «ένας υπουργός Οικονομικών της ΕΕ», ο οποίος θα αναδεικνύεται μέσω ψηφοφορίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και μια «αληθινή οικονομική ένωση με τη δική της κοινωνική πολιτική».

Σε κάθε περίπτωση, χωρίς φυσικά τίποτα να θεωρείται δεδομένο, όλα δείχνουν ότι αυξάνονται οι σκέψεις και ο σχεδιασμός για μια ευρωζώνης δύο ταχυτήτων. Και για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δε μας ακούγεται καθόλου ευχάριστο για τη χώρα μας, ειδικά με φόντο και τις τελευταίες εξελίξεις και τον κίνδυνο να πνιγούμε από μετανάστες.