|
Αλλά χρειάστηκε 3η ανακεφαλαιοποίηση, με τις
τραπεζικές μετοχές να μηδενίζουν και τους παλαιούς μετόχους
να γίνονται
dilution.
Δεύτερον, δε θα πρέπει να παραβλέπει κανείς ότι οι τράπεζες
είναι η πιο ζωντανή επιχείρηση μιας οικονομίας. Σε περίπτωση
λοιπόν που η χώρα μπει σε νέο κύκλο αβεβαιότητας, αυτό θα
έχουμε και τη δημιουργία νέων κεφαλαιακών αναγκών.
Και πάμε σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε το σχόλιο το οποίο
είχαμε γράψει πριν από λίγο καιρό.
Επειδή πολύ συζήτηση γίνεται για τις ελληνικές τράπεζες και
φυσικά την πορεία των τραπεζικών μετοχών, θα σταθούμε στο
ενδεχόμενο αυτές να χρειαστούν νέες ΑΜΚ κατά τους προσεχείς
μήνες και προς τα τέλη του χρόνου ή στις αρχές του 2017. Στο
ερώτημα λοιπόν αν θα έχουμε μια «ανακεφαλαιοποίηση 4», η
απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Μα φυσικά και ναι. Η
απάντηση αυτή είναι γνωστή, ουσιαστικά από την ημέρα που
έγινε η «ανακεφαλαιοποίηση 3». Μα φυσικά οι τράπεζες μας θα
χρειαστούν και νέες ΑΜΚ, χωρίς αυτό κατ’ ανάγκη να είναι
τόσο μεγάλο πρόβλημα.
Για την ακρίβεια, το σημαντικότερο ερώτημα που υπάρχει είναι
άλλο. Τι ποσό θα χρειαστούν να καλύψουν οι τράπεζες; Και η
απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στο
πόσο «μπάχαλο» μπορούμε να κάνουμε και πάλι τη χώρα. Αν
επιτέλους βάλουμε μυαλό και σταματήσουμε τα πειράματα, οι
επόμενες ΑΜΚ θα μπορούσαν να είναι αρκετά μικρές και σίγουρα
δε θα είναι ανάγκη αυτές να σημάνουν το πλήρη
dilution
των νυν μετόχων, όπως συνέβη τις προηγούμενες φορές.
Για παράδειγμα. Είναι άλλο μια τράπεζα με κεφαλαιοποίηση
2δις ευρώ να χρειαστεί μια ΑΜΚ ύψους 200εκ ευρώ ή και 500εκ
ευρώ. Και άλλο μια τράπεζα (μετά την πτώση της μετοχής), με
κεφαλαιοποίηση μόλις 500εκ ευρώ ή και ακόμη μικρότερη όπως
έγινε πριν από μερικούς μήνες, να χρειαστεί μια ΑΜΚ ύψους
2-3δις ευρώ (δηλαδή το πλήρη
dilution
των μετόχων).
Αυτό ακριβώς έγινε στις τελευταίες ΑΜΚ, αποτέλεσμα καθαρά
της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης. Το ότι οι
ελληνικές τράπεζες θα χρειάζονταν νέες ΑΜΚ («ανακεφαλαιοποίηση
3») ήταν γνωστό από το 2014, από την εποχή της κυβέρνησης
Σαμαρά (το είχαμε γράψει αρκετές φορές). Αν όμως δεν είχε
υπάρξει αυτή η καταστροφική πολιτική, ο λογαριασμός θα ήταν
πολύ μικρότερος. Οι τιμές των ΑΜΚ θα ήταν σε αρκετά πιο
υψηλές τιμές και φυσικά το
dilution
στους παλαιούς μετόχους (και κυρίως το ΤΧΣ – τα χρήματα
δηλαδή των ελλήνων πολιτών) θα ήταν αρκετά μικρότερο.
Για παράδειγμα στην περίπτωση της ΕΤΕ. Όταν η τιμή της
μετοχής θα ήταν κοντά στο 1 ευρώ (μπορεί και παραπάνω), θα
γίνονταν μια ΑΜΚ ύψους περίπου 1δις ευρώ σε μια τιμή για
παράδειγμα 0,50 - 0,60 ευρώ. Σίγουρα και πάλι θα έπεφτε η
μετοχή (μέχρι την τιμή της ΑΜΚ) …. άλλα άλλο να γίνει αύξηση
1 δις στα 0,50 ευρώ και άλλο να γίνει ΑΜΚ 3-4δις ευρώ στο
0,02 ευρώ!!!!!
Το ερώτημα λοιπόν, δεν είναι αν θα γίνουν νέες ΑΜΚ. Το
ερώτημα είναι πόσο «μπάχαλο» θα τα καταφέρουμε να κάνουμε
και πάλι τη χώρα. Αν για ακόμη μια φορά μεγαλουργήσουμε, θα
έχουμε μια από τα ίδια. Μηδενισμό των τραπεζικών μετοχών (αυτή
τη φορά θα έχουμε και τουλάχιστον ένα
resolution
σε κάποια από τις τράπεζες) και νέες ΑΜΚ σε νέα ιστορικά
χαμηλά επίπεδα.
Τραπεζικός
Δείκτης (από τις 78.000 μονάδες του 2007 τώρα βρίσκεται στις
30 μονάδες, ιστορικά χαμηλά)
 |
