|
Και γιατί το λέμε αυτό. Γιατί όπως διαπιστώνουμε, η άποψη η
οποία κυριαρχεί στους περισσότερους ξένους αξιωματούχους
είναι απλή: ”Αν δε θέλετε να ορθοποδήσει η χώρα σας, ας μην
ορθοποδήσει ποτέ”. Αυτό λένε σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι.
Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει για αυτούς το μεταναστευτικό
και ελάχιστο, αν όχι μηδενικό, ενδιαφέρον το πώς πάνε τα
πράγματα στην ελληνική οικονομία.
Λίγο πολύ το ίδιο συμβαίνει και στα κέντα των αγορών
παγκοσμίως. Ουσιαστικά κανείς δεν ασχολείται πλέον με το
ελληνικό ζήτημα.
Με απλά λόγια. Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα σέρνεται σε μια
μίζερη κατάσταση, με μια πλήρη «βουλγαροποίηση» της
ελληνικής κοινωνίας, με συνεχή μείωσης του πραγματικού
εισοδήματος και του πλούτου των ελλήνων πολιτών.
Και τελικά αυτό είναι που θα συμβεί στη χώρα. Η ελληνική
οικονομία θα βρίσκεται σε μια κατάσταση μεταξύ φθοράς και
αφθαρσίας, όπως και το μεγαλύτερο μέρος των ελλήνων πολιτών.
Θα δώσουμε και ένα παράδειγμα. Θα επικαλεστούμε την
περίπτωση της Αργεντινής, η οποία αντιμετωπίζει όχι μια
οικονομική, αλλά μια σύνθετη, κοινωνική-οικονομική κρίση,
όπως δηλαδή συμβαίνει και στη χώρα μας. Όλοι λοιπόν
γνωρίζουν και αναφέρονται για μια κρίση στην Αργεντινή. Αυτό
όμως που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι αυτή η κρίση ξεκίνησε
ουσιαστικά στις αρχές της δεκαετίας του 90΄, περίπου το 1992
– 1993. Έχουμε λοιπόν και λέμε. Έχουν περάσει περίπου 23
χρόνια και ακόμα συζητάμε για την κρίση στην Αργεντινή.
Αυτό, λοιπόν, θα συμβεί και στη χώρα μας. Η χώρα θα σέρνεται
για δεκαετίες (με πιθανόν κάποιες χρονιές λίγο καλύτερες από
τις άλλες) και ο λαός θα είναι ένα φτωχός λαός, μιας φτωχής
και απαξιωμένης χώρας, χωρίς καμία ουσιαστική/πραγματική
ανάπτυξη. Ή αν το προτιμάτε αλλιώς. Θα είμαστε η γνωστή «ψωροκώσταινα»
των δεκαετιών του 20-30-40-50-60-70-80 και μέχρι τα μέσα του
1990 όταν και αρχίσαμε να τρώμε τα χρήματα, να φορτώνουμε το
δημόσιο χρέος και να ζούμε το παραμύθι μας, χωρίς ουσιαστικά
να παράγουμε τίποτα !!!!!
Και πώς τελειώνει αυτό το άρθρο. Με ευχές σε όλους μας
!!!!!! |
