|
Χωρίς φυσικά να αποκλείεται τίποτα, δεν κρύβουμε ότι απορούμε με
την αισιοδοξία που υπάρχει ότι μετά τα όσα έχουν συμβεί τον
τελευταίο αυτό ένα χρόνο (με τις απώλειες μάλιστα που
καταγράφουν οι τράπεζες σε σχέση με τις προηγούμενες ΑΜΚ)
και με κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου θα βρεθούν οι επενδυτές
που θα πάρουν ένα τόσο μεγάλο ρίσκο, σε μια οικονομία όπως η
ελληνική.
Για την ακρίβεια πιστεύουμε ότι στο τέλος η ανακεφαλαιοποίηση θα
καλυφθεί εξολοκλήρου (ή σχεδόν εξολοκλήρου) από το ΤΧΣ, με
την ουσιαστική κρατικοποίηση των τραπεζών και σε δεύτερο
χρόνο βλέπουμε. Μάλιστα, δεν αποκλείουμε οι 4 τράπεζες στο
τέλος να γίνουν 3 (δύο όπως ακούγονταν παλαιότερα πολύ
δύσκολα – ειδικά για μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας). |
|
Στα πλαίσια και των όσων σημειώνονται σε επιμέρους σχόλια
του
GFF,
προσωπικά θεωρούμε κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι μόνο τυχαία
δεν είναι τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στις
σχέσεις της Γερμανίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Φυσικά και
αναφερόμαστε στις αποκαλύψεις με το σκάνδαλο της
VW,
αλλά και την κόντρα του Μ. Ντράγκι με τον Β. Σόιμπλε.
Μάλιστα, με αφορμή όλες αυτές τις εξελίξεις θα επαναλάβουμε
για ακόμη μια φορά την αυξημένη μας ανησυχία ότι η κατάσταση
στην ευρωζώνη πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και ότι τα
επόμενα χρόνια (αν όχι νωρίτερα) θα μπορούσε να τεθεί θέμα
βιωσιμότητας της ευρωζώνης, τουλάχιστον με τη μορφή που τη
γνωρίζουμε.
Σε αυτό το σημείο θα εστιάσουμε την προσοχή μας στη διαμάχη
του Μ. Ντράγκι με τον Β. Σόιμπλε, με το γερμανό ΥΠΟΙΚ να
προσπαθεί φανερά να αποτρέψει την πρόσβαση των αρχών σε όλες
τις μικρές γερμανικές τράπεζες. Και θα αναφερθούμε σε αυτήν
την κόντρα, αναδημοσιεύοντας ένας άρθρο το οποίο είχαμε
γράψει στις 11/10/2013, με αφορμή τότε κάποια εμπόδια που
υπήρχαν από τη Γερμανία στα πλαίσια της τραπεζική ενοποίησης
και τον έλεγχο των μικρών τραπεζών.
Σχόλιο στις
11/10/2013
Μια σειρά νέων προβλημάτων φέρεται να προσπαθεί να
δημιουργήσει η Γερμανία στην περιβόητη τραπεζική ενοποίηση,
μια στάση πίσω από την οποία πιστεύουμε ότι κρύβονται τα
μεγάλα «φέσια» που υπάρχουν στις γερμανικές τράπεζες.
Σύμφωνα λοιπόν με κύκλους της ευρωζώνης και των Βρυξελλών,
αλλά και σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Γερμανία φαίνεται να
επιστρέφει και να δημιουργεί νέα θέματα σε μια σειρά
διατάξεων οι οποίες συνδέονται με τον έλεγχο των ευρωπαίων
τραπεζών, όχι μόνο των μεγάλων (ο έλεγχος των οποίων σε ένα
βαθμό έχει δρομολογηθεί - αν και η Γερμανία πάντα καραδοκεί)
αλλά και των μικρότερων, κάτι το οποίο δεν αρέσει καθόλου
στο Βερολίνο.
Όπως είχαμε γράψει, αυξάνονται οι υποψίες ότι η Γερμανία
έχει αυτή τη στάση και αθόρυβα προσπαθεί να μπλοκάρει την
τραπεζική ενοποίηση και να την καθυστερήσει, κυρίως λόγω της
κατάστασης στην οποία είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται το
γερμανικό τραπεζικό σύστημα. Για την ακρίβεια, υπάρχει
υποψία ότι η Γερμανία κρύβει στις «μικρές» και
κρατικοποιημένες (μετά την κρίση) τράπεζες, τα φέσια από την
εποχή της Lehman Brothers, τα οποία μόνο μικρά δεν είναι.
Έτσι, φαίνεται πως κάποιοι, ανάμεσα στους οποίους σίγουρα
και ο Β. Σόιμπλε, θέλουν να ξεχάσουν τα δις ευρώ που
δανείστηκε η Γερμανία, απευθείας από την ίδια τη FED.
Για την ιστορία, οι γερμανικές τράπεζες έλαβα τα παρακάνω
ποσά.
Dresdner 123δις δολάρια
H Bayerische 108δις δολάρια
H West 78δις δολάρια
H Deutsche Bank 77δις δολάρια
H HSH 53δις δολάρια
Η Commerzbank 51δις δολάρια
Η Hypo πήρε 47δις δολάρια
Αν κάνετε την πρόσθεση, θα δείτε ότι το τελικό ποσό είναι
530δις δολάρια!!!! (περίπου 470δις ευρώ). Κάπως μεγάλο δε
συμφωνείται!
Βέβαια το πιο εντυπωσιακό είναι ότι κανείς δεν ξέρει που
έχουν περαστεί αυτά τα ποσά και πόσο θα μπορούσαν αυτά να
επηρεάσουν το γερμανικό δημόσιο χρέος και γενικά τα
γερμανικά δημοσιονομικά. Φυσικά ένας εκτεταμένος έλεγχός των
ευρωπαϊκών τραπεζών θα μπορούσε να αποκαλύψει πάρα πολλά,
κάτι το οποίο γνωρίζουν οι γερμανοί αξιωματούχοι. Όπως λέει
και ο λαός «έχει ο καιρός γυρίσματα».
|
