|
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι πέραν κάποιων
βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος (όπως είπε και ο
ESM
– ο οποίος τόνισε πως υπάρχει πλέον οδικός χάρτης), η
συνολική λύση για το χρέος θα καθυστερήσει, τουλάχιστον
μέχρι το 2018 και σίγουρα μέχρι την ολοκλήρωση του τρέχοντος
ελληνικού προγράμματος (και λέμε τρέχοντος γιατί σίγουρα θα
υπάρξει και επόμενο – τέταρτο - ελληνικό πρόγραμμα).
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του
Λευκού Οίκου είχε δηλώσει πώς ο Ομπάμα δεν έρχεται στην
Ελλάδα για το χρέος και ότι η ελληνική πλευρά πρέπει να
ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις. Ενώ την Παρασκευή συζητήσεις
προκάλεσε η δήλωση του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Τ. Μπάιντεν ,
ότι ο Ομπάμα θα εγείρει και θέμα χρέους κατά την επίσκεψή
του στην Αθήνα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, εμείς θα ξαναπούμε
ότι είναι τουλάχιστον υπερβολικό να πιστεύει κανείς ότι
ενάμιση μήνα πριν να φύγει από το Λευκό Οίκο, ο Ομπάμα θα
πετύχει αυτό που δεν κατόρθωσε να πετύχει στην αρχή της
κρίσης, με μεγάλες (πραγματικές) πιέσεις από τον τότε
αμερικανό ΥΠΟΙΚ, Γκάιτνερ.
Θυμίζουμε μάλιστα την πλέον χαρακτηριστική στιγμή, τη
συνάντηση Σόιμπλε – Γκάιτνερ στο νησί Σιλτ της Βόρειας
Θάλασσας (τον Ιούλιο του 2012), όταν μπροστά στις κάμερες οι
δύο υπουργοί οικονομικών διαφώνησαν ανοιχτά για τον τρόπο
χειρισμού της ελληνικής κρίσης. Μάλιστα, όπως αργότερα είχε
αποκαλύψει o αμερικανός ΥΠΟΙΚ στο βιβλίο του «Stress Test»,
ο Σόιμπλε στην περιβόητη αυτή συνάντηση του είχε αποκαλύψει
το σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ!!! (παρακάτω
αναφερόμαστε στα όσα έγραψε ο τότε αμερικανός ΥΠΟΙΚ στο
βιβλίο του).
Κατά την άποψη μας λοιπόν, ας μην έχει κανείς ελπίδες ότι ο
πλανητάρχης μέχρι τα τέλη του 2016 φέρει τη λύση για το
ελληνικό χρέος!!!
Το τι θα συμβεί το λένε εδώ και καιρό οι ίδιοι οι ευρωπαίοι
αξιωματούχοι. Η Ελλάδα θα πάρει κάτι πραγματικά σπουδαίο στο
χρέος όταν όλοι πειστούν ότι είμαστε αξιόπιστοι. Μέχρι τότε
οι προτεραιότητες είναι άλλες, με πρώτη το κλείσιμο της
β΄αξιολόγησης και τη βελτίωση της ψυχολογίας στο εσωτερικό
της χώρας ….…. Και αντί εμείς να ασχολούμαστε με αυτά,
ασχολούμαστε με τον κ. Παππά, τον κ. Πολύδωρα, ένα νόμο που
για τις τηλεοπτικές άδειες που προκαλούσε γέλια …. και όχι
με τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας, που είναι η
ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας .... Και είμαστε σίγουροι
για κάτι. Ότι πάλι θα μας φταίνε οι κακοί ξένοι και ο κακός
Σόιμπλε. Όχι πως δεν έχουν κάνει αρκετά λάθη στο σχεδιασμό
του ελληνικού προγράμματος, αλλά εδώ και 6 χρόνια και σε
μεγάλο βαθμό κοροϊδεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς,
κάνοντας ότι μπορούμε για να μην βγούμε από την κρίση.
Φωτογραφία από τη συνάντηση των δύο ΥΠΟΙΚ
στο νησί Σίλτ
O
Σόιμπλε – Ο Γκάιτνερ και το
GREXIT…
Αξίζει σε αυτό το σημείο να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή
στα όσα είχαν συμβεί το 2012 ….. Ο Γερμανός υπουργός
Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε παρουσιάσει το καλοκαίρι
του 2012 στον τότε Αμερικανό ομόλογό του Τίμοθι Γκάιτνερ το
σχέδιό του για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπως
αποκαλύπτει ο ίδιος ο Γκάιτνερ στο βιβλίο του «Stress Test»,
που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ. Ηταν τέλη Ιουλίου του 2012
και ενώ οι αγορές στην Ευρώπη βρίσκονταν σε αναταραχή για
μία ακόμη φορά, θυμάται ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ,
για να περιγράψει μια συνάντηση που «τον ανησύχησε βαθιά»,
τον ίδιο και τον πρόεδρο Ομπάμα.
Κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στην Ευρώπη, μετέβη στο νησί
Σιλτ, στη Βόρεια Θάλασσα, για να συναντήσει τον κ. Σόιμπλε.
Στη διάρκεια γεύματος που είχαν στο γερμανικό θέρετρο, ο
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε του είπε ότι «υπήρχαν πολλοί στην Ευρώπη
που ακόμη πίστευαν ότι το να διώξουν τους Ελληνες από την
Ευρωζώνη ήταν μία πιθανή, ακόμη και επιθυμητή, στρατηγική».
Οπως εξηγεί, η ιδέα του κ. Σόιμπλε ήταν ότι με την Ελλάδα
έξω, η Γερμανία θα μπορούσε να διαθέσει την οικονομική
στήριξη που χρειαζόταν η Ευρωζώνη, διότι ο γερμανικός λαός
δεν θα εκλάμβανε τη βοήθεια προς την Ευρώπη ως ξελάσπωμα των
Ελλήνων. Επιπλέον, μία ελληνική έξοδος θα τρόμαζε αρκετά την
Ευρώπη για να προχωρήσει σε ένα ισχυρότερο τείχος προστασίας.
«Βρήκα το επιχείρημα τρομακτικό», υπογραμμίζει ο κ. Γκάιτνερ.
Στην επιστροφή, σταμάτησε στη Φρανκφούρτη για να συναντήσει
τον επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Ντράγκι. Παρά τις διαβεβαιώσεις
του τελευταίου, δεν ήταν ακόμη σίγουρο τι θα έκανε η ΕΚΤ για
να στηρίξει το ευρώ. Ετσι, όταν γύρισε στην Ουάσιγκτον,
μετέφερε στον Αμερικανό πρόεδρο τη βαθιά ανησυχία του ότι
ένα τέτοιο σενάριο θα έριχνε τις ΗΠΑ πίσω στην ύφεση, ή
ακόμη και σε μια νέα χρηματοοικονομική κρίση.
Η πρώτη φορά, πάντως, που ο κ. Γκάιτνερ αντιλήφθηκε το
μέγεθος του προβλήματος της Ευρωζώνης ήταν δύο χρόνια
νωρίτερα, στις αρχές Φεβρουαρίου του 2010, στο καναδικό
θέρετρο Ικαλουί, όπου οι αρκτικές θερμοκρασίες ανάγκασαν
τους συνήθως κοστουμαρισμένους εκπροσώπους των επτά
πλουσιότερων χωρών στο G7 να βάλουν τα χρωματιστά πουλόβερ
τους. Το κόστος ασφάλισης έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της
Ελλάδας είχε ανέλθει σε επίπεδα αντίστοιχα με εκείνα λίγο
πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Οι αγορές
κατέρρεαν.
«Ο ξαφνικός πανικός στην Ευρώπη ήταν σοκαριστικός. Και η
συζήτηση στο εναρκτήριο δείπνο δεν ήταν καθησυχαστική»,
γράφει χαρακτηριστικά. Οπως θυμάται, οι Ευρωπαίοι πέρασαν το
μεγαλύτερο μέρος του δείπνου παραπονούμενοι για την ελληνική
ασυδοσία. Υπήρξαν εκκλήσεις για λιτότητα και «δικαιοσύνη
Παλαιάς Διαθήκης», καθώς και αποφασιστικές δεσμεύσεις να
αποτραπεί ο ηθικός κίνδυνος που θα προκαλούσε μια στήριξη
στην Ελλάδα. Ο κ. Γκάιτνερ είπε στους Ευρωπαίους πως αν
σχεδιάζουν «να κρατήσουν την μπότα τους στον λαιμό της
Ελλάδας», θα πρέπει επίσης να διαβεβαιώσουν τις αγορές ότι
δεν θα επιτρέψουν μια χρεοκοπία ή την κατάρρευση ολόκληρων
τραπεζικών συστημάτων.
«Μόνο μην το παρακάνετε. Αν δεν αφαιρέσετε τον κίνδυνο μιας
καταστροφικής αποτυχίας, δεν έχετε πιθανότητα να το λύσετε
αυτό», είπε χαρακτηριστικά. Δεν φάνηκαν όμως να συμφωνούν.
Οπως γράφει, δεν θα έπαιρναν συμβουλές από τους «παράτολμους
Αμερικανούς», τους οποίους θεωρούσαν υπεύθυνους για τη
χρηματοπιστωτική κρίση, σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσουν
τους «παράτολμους Ελληνες».
Δύο εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε μία πρόταση για ένα «παράλογα
τσιγκούνικο» πακέτο διμερών δανείων μέχρι 25 δισ. ευρώ, σε
συνδυασμό με σκληρά μέτρα. Σύμφωνα με τον κ. Γκάιτνερ, «ήταν
ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα έπρεπε να ελέγξει το δημοσιονομικό
έλλειμμα... αλλά η επιβολή αυστηρής λιτότητας υπερβολικά
γρήγορα ήταν αντιπαραγωγική, καθώς θα πίεζε την οικονομία
και τα φορολογικά έσοδα, αυξάνοντας τελικά το έλλειμμα». Κι
ενώ το τελικό πακέτο που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ «τουλάχιστον
φαινόταν αρκετό» για να καλύψει τις υποχρεώσεις της Ελλάδας
για δύο χρόνια, οι «δρακόντειες περικοπές και η ρητορική της
Παλαιάς Διαθήκης» θεωρεί ότι υπονόμευσαν την ισχύ της
βοήθειας. Θυμάται μάλιστα μία δήλωση της Κριστίν Λαγκάρντ,
τότε υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, ότι «αν η Ελλάδα
χρεοκοπήσει, θα βάλουμε αμέσως το πόδι μας στο φρένο». Η Λελ
Μπρέιναρντ, αρμόδια υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, του
έγραψε ότι αυτή η δήλωση δεν βοηθά καθόλου, καθώς και μόνο η
αναφορά στη χρεοκοπία κάνει τους κατόχους ομολόγων να
πανικοβάλλονται. |
