|
Η απειλή της Κίνας να επιβάλει κυρώσεις κατά των
αμερικανικών αμυντικών βιομηχανιών που πουλούν όπλα στην
Ταϊβάν δεν θα έπρεπε να εκπλήττει τους Αμερικανούς
πολιτικούς και επιχειρηματίες.
Όπως προσφάτως έγραψε ο Peter
Harrelli
στο
Reuters,
η Ουάσιγκτον έχει κινηθεί επί χρόνια έτσι και ήταν θέμα
χρόνου να αρχίσουν να τη μιμούνται οι ανταγωνιστές της.
Ανεξαρτήτως του αν υλοποιηθεί η απειλή, η Ουάσιγκτον πρέπει
να προετοιμαστεί για τη νέα κατάσταση, στην οποία θα πρέπει
και να αμύνεται έναντι κυρώσεων.
Η Κίνα αντιγράφει τη στάση της Ουάσιγκτον κατά του Ιράν. Από
το 2010 έως το 2015 οι ΗΠΑ έθεσαν τις επιχειρήσεις ενώπιον
του διλήμματος: είτε διακόπτουν τη συνεργασία με το Ιράν
όπως την αγορά πετρελαίου είτε δεν θα μπορούν να
συνεργάζονται με τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Εχοντας να
διαλέξουν ανάμεσα στο πιο σημαντικό χρηματοπιστωτικό σύστημα
του κόσμου και στην ιρανική αγορά, που αντιπροσωπεύει σε
μέγεθος το 1/30 της αμερικανικής, οι περισσότερες
συμμορφώθηκαν. Η απειλή της Κίνας αντανακλά αυτήν την
προσέγγιση, καθώς εξαναγκάζει τις αμερικανικές επιχειρήσεις
να επιλέξουν ανάμεσα στις πωλήσεις όπλων προς την Ταϊβάν και
στην πρόσβαση στην κινεζική οικονομία, που είναι σχεδόν 20
φορές μεγαλύτερη.
Αποτελεί αλλαγή στην επίσημη στάση της Κίνας, η οποία επί
χρόνια υποστήριζε ότι είναι νόμιμες μόνο όσες κυρώσεις
επιβάλλει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το Πεκίνο δεν ήταν
πιστό σε αυτήν την προσέγγιση καθώς το 2012 επέβαλε
μονομερώς περιορισμούς στις εισαγωγές φρούτων και λαχανικών
από τις Φιλιππίνες, αντιδρώντας στη διένεξη για τη Θάλασσα
της Νότιας Κίνας. Οι Κινέζοι πολιτικοί κατανοούν πως η
αυξανόμενη οικονομική ισχύς τους καθιστά πιο αξιόπιστες τις
απειλές για επιβολή κυρώσεων. Η Κίνα αποτελεί κρίσιμη αγορά
για τα αμερικανικά προϊόντα, από τα αυτοκίνητα μέχρι τους
αγωγούς για υπολογιστές. Επιχειρήσεις όπως οι Wal-Mart,
Apple, MasterCard και Starbucks έχουν τουλάχιστον το 10% των
δραστηριοτήτων τους στην Κίνα σύμφωνα με τη Factset
Research. Αλλες χώρες, όπως η Ρωσία, έχουν πρόσβαση σε
τομείς που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον της
Ουάσιγκτον και των συμμάχων της. Η Ουάσιγκτον πρέπει να
προχωρήσει σε πρακτικά βήματα για να αντιμετωπίσει την
απειλή της Κίνας ή για να προετοιμαστεί για τη επόμενη φορά
που κάποια χώρα θα την απειλήσει με κυρώσεις.
Πρώτον, πρέπει να αρχίσει να επεξεργάζεται την άμυνά της
έναντι κυρώσεων, να στελεχώσει αρμόδια επιτροπή που έπειτα
από σχετικές έρευνες θα αναφέρει σε τι είναι ευάλωτες οι ΗΠΑ
σε περίπτωση κυρώσεων.
Δεύτερον, πρέπει να καταστήσει σαφές στο Πεκίνο πως θα
υποστηρίξει όσες αμερικανικές επιχειρήσεις πληγούν από τις
κυρώσεις, καθώς και ότι θα τις ενθαρρύνει να έχουν
συναλλαγές με την Ταϊβάν. Αν και πάλι προχωρήσει το Πεκίνο
σε υλοποίηση της απειλής, η Ουάσιγκτον πρέπει να αναζητήσει
μηχανισμούς για να διαμαρτυρηθεί και να επιδιώξει την
αποζημίωση όσων αμερικανικών εταιρειών θίγονται.
Τρίτον, οι επιχειρήσεις πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να
εντοπίσουν ποιους κινδύνους διατρέχουν από κυρώσεις και να
ενισχύσουν την άμυνά τους. Πρέπει να εκπονήσουν μελέτες
εκτίμησης των κινδύνων ανάλογες με εκείνες που έχουν
εκπονήσει για τον κίνδυνο από σεισμούς ή άλλες φυσικές
καταστροφές, και να επινοήσουν στρατηγική άμβλυνσης των
κινδύνων από κυρώσεις.
Τέταρτον, οι ΗΠΑ πρέπει να επενδύσουν πολύ περισσότερη
ενέργεια και διπλωματικό κεφάλαιο προκειμένου να προωθήσουν
σε διεθνές επίπεδο κανόνες που θα καθορίζουν πότε μπορούν
και πότε δεν μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις. Μέχρι στιγμής
υφίστανται ελάχιστοι κανόνες αυτού του είδους, ακόμη και
στους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ όπως η Ε.Ε.
Αν η Ουάσιγκτον δεν σπεύσει να διαμορφώσει τέτοιου είδους
διεθνείς κανόνες, θα το κάνουν η Κίνα και άλλες χώρες. Οι
κανόνες για τη χρήση των κυρώσεων δεν θα μπορούν να
εμποδίσουν την κατάχρησή τους από την Κίνα ή άλλες
κυβερνήσεις. Οπως, όμως, οι διεθνείς κανόνες περιορίζουν την
κατάχρηση της στρατιωτικής ισχύος, οι κανόνες για τη χρήση
οικονομικών κυρώσεων θα βοηθήσουν την Ουάσιγκτον να
αντικρούσει κάθε κατάχρηση. |
