Η οικονομία σε χρόνια ύφεση, η ανεργία αυξάνεται και η χώρα
δεν θέλει να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις. Σας ακούγεται γνώριμη
ιστορία στην Ευρώπη; Ομως δεν πρόκειται για την Ελλάδα, την
Ισπανία ή την Πορτογαλία. Είναι η Φινλανδία. Καθώς οι
χρεωμένες και αδύναμες χώρες στον Νότο της Ευρωζώνης
αγωνίζονται για να βγουν από την κρίση μετά έξι χρόνια, η
Φινλανδία λυγίζει υπό το βάρος της δικής της κρίσης.
Όπως προσφάτως έγραψε το
Bloomberg,
η φινλανδική οικονομία, η οποία συρρικνώνεται κάθε χρόνο από
το 2012 και μετά, κατέγραψε τη χειρότερη επίδοση μεταξύ των
χωρών της Ευρωζώνης κατά τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2015,
σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Το
δημοσιονομικό της έλλειμμα είναι σχετικά υψηλότερο από αυτό
της Ιταλίας, παρά το γεγονός ότι η Φινλανδία επιβάλλει στους
πολίτες της την τέταρτη υψηλότερη φορολογία και
συνταξιοδοτικές εισφορές στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Παράλληλα, το ποσοστό της ανεργίας είναι υψηλότερο στη
Φινλανδία απ’ ό,τι στις γειτονικές της σκανδιναβικές χώρες.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε χθες η
στατιστική υπηρεσία της Φινλανδίας, το ποσοστό της ανεργίας
ανήλθε τον Δεκέμβριο στο 9,2%, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο
από τον Ιούνιο του 2015. Ο Φινλανδός υπουργός Οικονομικών
Αλεξάντερ Στουμπ έχει αρχίσει να αναφέρεται στη χώρα του ως
η νέα «ασθενής της Ευρώπης». Κατά τον υπουργό Οικονομίας Ολι
Ρεν, «η Φινλανδία έχει γίνει μια χώρα που λειτουργεί με
ελλείμματα και βρίσκεται κατά 10%-15% πίσω από τη Σουηδία ή
τη Γερμανία όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα. Γι’ αυτό τον
λόγο και πρέπει να υπάρξει (οικονομική) προσαρμογή»,
συμπληρώνει ο κ. Ρεν. Η πτώση των παραγγελιών από τη
γειτονική Ρωσία, η εμφάνιση προβλημάτων στην τοπική
βιομηχανία χάρτου και η κατάρρευση της Nokia αποτελούν
παράγοντες που, συνδυασμένοι, υπονόμευσαν μια οικονομία που
κάποτε ήταν από τις ισχυρότερες της Ευρώπης.
Το 2008, το μερίδιο της αγοράς κινητών τηλεφώνων που κατείχε
η Nokia ήταν υψηλότερο από 40%, οι εξαγωγές χάρτου ήταν κατά
22% υψηλότερες και η εταιρεία Rovio Entertainment Oy έθετε
τα θεμέλια για τη δημιουργία του πολύ επιτυχημένου
ηλεκτρονικού της παιχνιδιού Angry Birds. Η Φινλανδία
παρουσίαζε ένα οικονομικό μοντέλο που καταφέρνει να αντέξει
την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Από την άλλη πλευρά, η
Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία απείχαν ένα
χρόνο από το ξέσπασμα της κρίσης που θα είχε αποτέλεσμα την
παροχή οικονομικής βοήθειας συνολικού ύψους 581,5 δισ. ευρώ
ύστερα από δεκάδες ολονύχτιες συνόδους κορυφής στις
Βρυξέλλες. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Παγκοσμίου
Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, η Φινλανδία έχει υποχωρήσει
από την τέταρτη στην όγδοη θέση όσον αφορά την
ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το σύστημα διαπραγμάτευσης μισθών της Φινλανδίας είναι από
τα πλέον συγκεντρωτικά μεταξύ των 140 συστημάτων που
εξετάστηκαν στο πλαίσιο της μελέτης του WEF. Η αλλαγή αυτού
του συστήματος απαιτεί μεγάλες αλλαγές και μάλιστα το
ταχύτερο δυνατόν, υποστηρίζει η φινλανδική κυβέρνηση. Η
εναλλακτική λύση είναι να γλιστρήσουμε σε έναν «νοτιοευρωπαϊκού
στυλ» βούρκο χαμηλής ανάπτυξης και απασχόλησης», λέει ο κ.
Ρεν.
Κατά την κ. Χέλγκε Πέντερσεν, επικεφαλής οικονομολόγο της
τράπεζας Nordea στην Κοπεγχάγη, η κατάσταση της Φινλανδίας
επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από τη γήρανση του πληθυσμού
και την ιδιαίτερα σκληρή στάση που τηρεί η κυβέρνηση στο
μεταναστευτικό. Βέβαια, η Φινλανδία δεν κινδυνεύει να
χρειαστεί κάποια διεθνή διάσωση. Ούτε είναι τα μέτρα που
προτείνει ο Φινλανδός πρωθυπουργός Γιούχα Σίπιλα τόσο σκληρά
όσο τα μέτρα που εφάρμοσαν οι χώρες της νοτίου Ευρώπης. Παρ’
όλα αυτά, υπάρχει κάποια αναλογία, δεδομένου ότι η
φινλανδική κυβέρνηση καλείται να συγκρουστεί με τα πανίσχυρα
εργατικά συνδικάτα προκειμένου να ενισχύσει την
ανταγωνιστικότητα της χώρας. Η κυβέρνηση σκοπεύει να
περικόψει τα χρήματα που διαθέτει για την κοινωνική πρόνοια,
να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων αργιών και να αυξήσει το
κόστος της άδειας ασθενείας για τους εργαζομένους. Η
απάντηση των εργατικών συνδικάτων σε όλα αυτά τα μέτρα είναι
απεργίες και πορείες διαμαρτυρίας. Με τις εθνικές εκλογές να
απέχουν τρία χρόνια, ο κ. Σίπιλα πρέπει να εύχεται να έχουν
αποδώσει νωρίτερα οι μεταρρυθμίσεις του εάν θέλει να
αποφύγει την τύχη των Ελλήνων, Ισπανών και Πορτογάλων
ομολόγων του που έχασαν την εξουσία μετά την εφαρμογή
προγραμμάτων λιτότητας. |