|
Για τους περισσότερους, όπως και για εμάς τους ίδιους στην
αρχή, η ιστορία με τις αμερικανικές τράπεζες και το νόμο
Ντοντ – Φρανκ δεν είναι γνωστή. Όπως προσφάτως έγραψε σε
άρθρο του το
Reuters,
συναλλαγές δισεκατομμυρίων δολαρίων εξαφανίστηκαν αυτήν την
άνοιξη από τα ηλεκτρονικά δίκτυα κάποιων από τις ισχυρότερες
τράπεζες στις ΗΠΑ λίγο καιρό αφού τέθηκαν σε εφαρμογή οι
νέοι κανόνες για τη ρύθμιση της γιγάντιας αγοράς παραγώγων
όπως υπαγορεύει η νομοθεσία Ντοντ-Φρανκ.
Σύμφωνα με το
Reuters,
μετά από έντονο λόμπινγκ, οι αμερικανικές τράπεζες
εξασφάλισαν στην Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Εμπορευμάτων
(CFTC) ορισμένα νομικά παραθυράκια από τη νομοθεσία
Ντοντ-Φρανκ που επιτρέπουν τη μεταφορά των συναλλαγών
παραγωγών στο Λονδίνο όπου το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι πιο
χαλαρό. Οπως αναφέρει και το πρακτορείο Reuters, αρκετοί
υπάλληλοι που ήρθαν το 2013 σε επαφή με τις ισχυρότερες
τράπεζες των ΗΠΑ εργάζονται σήμερα σε αυτές. Οι νομικές
δαπάνες όλου αυτού του λόμπινγκ μόνον για το δικηγορικό
γραφείο Cleary Gottieb Steen & Hamilton ανήλθαν στα 6 εκατ.
δολάρια και καταβλήθηκαν από διάφορες τράπεζες για να
αποκτήσουν αυτές το δικαίωμα να διεκπεραιώνουν τις
συναλλαγές αυτές στο εξωτερικό.
«Είδαμε παράξενα πράγματα στα στοιχεία των τραπεζών»
σχολιάζει ο Κρις Μπαρνς, πρώην διαπραγματευτής swap που
εργάζεται σήμερα στην εταιρεία αναλύσεων ClarusFT, η οποία
βρίσκεται στο Λονδίνο. Το δημοσίευμα του Reuters αναφέρεται,
κατά κύριο λόγο, σε swap επιτοκίων, δηλαδή συμβόλαια όπου
μια τράπεζα λαμβάνει προμήθεια για την ανταλλαγή με πελάτη
κυμαινόμενου επιτοκίου με σταθερό, και των ασφαλίστρων
χρεοκοπίας (credit default swaps) όπου μια τράπεζα συμφωνεί
να καταβάλει ένα αντίτιμο σε περίπτωση χρεοκοπίας.
Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, όπου αποδείχθηκε
πως αυτά τα παράγωγα μπορεί να έχουν τοξική επίδραση στο
παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η νομοθεσία Ντοντ-Φρανκ
επιβάλει την ανοιχτή διαπραγμάτευση αυτών των προϊόντων
προκειμένου να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, να μειωθούν οι
προμήθειες και να κατανεμηθεί –και, άρα να περιοριστεί- ο
επενδυτικός κίνδυνος σε περισσότερους παίκτες.
Ενας από τους στόχους των κανόνων αυτών είναι να μην
ελέγχεται η αγορά των swaps, συνολικής αξίας 40 με 60 δισ.
δολαρίων, από μόνον 16 ισχυρές τράπεζες σε όλον κόσμο.
Ωστόσο, σε μια 17σέλιδη τροποποίηση του 228σέλιδου του
νομοσχεδίου Ντοντ-Φρανκ εξασφαλίστηκε το νομικό παραθυράκι
που εξαιρεί τις δραστηριότητες παραγώγων των αμερικανικών
τραπεζών στο εξωτερικό από τους νέους κανόνες.
«Από το 2010 μέχρι το 2013, περίπου, 50 άτομα από το
προσωπικό της CFTF συναντήθηκαν με στελέχη των πέντε
μεγαλύτερων αμερικανικών τραπεζών πάνω από 10 φορές. Από
αυτά τα 50 άτομα, τουλάχιστον 25 βρίσκονται στο μισθολόγιο
αυτών των πέντε τραπεζών ή άλλων που δραστηριοποιούνται στη
διαπραγμάτευση συμβολαίων swaps ή σε νομικές εταιρείες και
εταιρείες λόμπινγκ που συνεργάστηκαν με αυτές τις τράπεζες.
Μεταξύ άλλων τραπεζών που αποπειράθηκαν να παρακάμψουν τους
κανόνες για τη ρύθμιση των παραγώγων στις ΗΠΑ είναι οι
Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Citigroup, Bank of America
και Morgan Stanley, τονίζει το Reuters. |
