|
Εν μέσω κλίματος μαζικής δυσπιστίας στα κινεζικά
μακροοικονομικά, αυξάνονται οι φωνές ότι η παγκόσμια
οικονομία και οι αγορές θα πρέπει να ετοιμάζονται για μια
νέα κινεζική κρίση. Μάλιστα, μόνο τυχαίο δεν είναι ότι το
πονταρίσματα εναντίον του γουάν έχουν χτυπήσει κόκκινο. Όπως
λοιπόν προσφάτως έγραφαν οι “The
New York Times”,
η απόφαση της Κίνας να οδηγήσει σε πτώση το νόμισμά της έχει
ενσπείρει ανησυχίες στους επενδυτές, που φοβούνται ένα κύμα
από υποτιμήσεις των νομισμάτων της περιοχής, των λεγόμενων «ασιατικών
τίγρεων»: της Νότιας Κορέας, της Σιγκαπούρης και της Ταϊβάν.
Στην περίπτωση που υλοποιηθεί το σενάριο αυτό, οι αναλυτές
συναλλάγματος θα υποβαθμίσουν περαιτέρω τις προβλέψεις για
ανάπτυξη, που ήδη έχουν περιορισθεί σημαντικά, καθώς
επιβραδύνεται η άλλοτε ιλιγγιωδώς αναπτυσσόμενη κινεζική
οικονομία.
Η πρόσφατη ενίσχυση του δολαρίου σε συνδυασμό με τη ραγδαία
πτώση του πετρελαίου και άλλων εμπορευμάτων έχει πλήξει τις
εύθραυστες οικονομίες των αναδυόμενων αγορών, όπως η
Βραζιλία, η Τουρκία και η Νότιος Αφρική, με το ρεάλ της
Βραζιλίας και το ραντ της Νοτίου Αφρικής να έχουν υποχωρήσει
κατά περισσότερο από 130% έναντι του δολαρίου, από τα μέσα
του 2011. Τα νομίσματα των ταχύτατα αναπτυσσόμενων ασιατικών
χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, ήσαν σε μεγάλο βαθμό
προστατευμένα, χάρη στην καλύτερη από τις προβλέψεις απόδοση
των οικονομιών τους αλλά και χάρη στην ικανότητα αυτών των
χωρών να αποταμιεύουν μεγάλο όγκο συναλλαγματικών διαθεσίμων.
Το να διαθέτει, όμως, μια χώρα ένα νόμισμα ισχυρό, ενώ οι
ανταγωνιστές της στη μεταποίηση, όπως η Ιαπωνία και η Κίνα,
έχουν αποδυναμώσει τα νομίσματά τους, οδηγεί σε ραγδαία
μείωση των εξαγωγών της. Και οι εξαγωγές έχουν αποτελέσει
επί δεκαετίες το αίμα που έχει κρατήσει αυτές τις οικονομίες
στη ζωή. «Οι χώρες αυτές έχουν ορισμένες από τις πλέον
υποτιμημένες συναλλαγματικές ισοτιμίες στον πλανήτη»,
σχολιάζει ο Τζούλιαν Μπρίτζντεν της Macro Intelligence 2
Parters, που συμβουλεύει μεγάλες εταιρείες διαχείρισης
κεφαλαίων για θέμα επενδύσεων. Ο κίνδυνος τώρα είναι ένας
νομισματικός πόλεμος στη Νοτιοανατολική Ασία, την περιοχή
στην οποία εκδηλώθηκε η κρίση των ασιατικών οικονομιών το
1997. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειωμένη
ανάπτυξη και να οξύνει περαιτέρω τις ήδη ουσιώδεις ανησυχίες
για την παγκόσμια οικονομία και την πορεία της φέτος και το
επόμενο έτος. Προ ημερών η Παγκόσμια Τράπεζα αναθεώρησε προς
τα κάτω τις εκτιμήσεις της για την παγκόσμια ανάπτυξη και
για τις περισσότερες μεγάλες οικονομίες. Ηδη οι διαχειριστές
κεφαλαίων έχουν αρχίσει να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από
αυτές τις ασιατικές αγορές. Το γουόν της Κορέας και το
δολάριο Σιγκαπούρης έχουν υποτιμηθεί κατά 5%, ενώ το δολάριο
Ταϊβάν έχει υποτιμηθεί κατά 7% τους τελευταίους έξι μήνες.
Ακόμη και στην Ινδία, ίσως την πλέον δημοφιλή αναδυόμενη
αγορά μεταξύ των επενδυτών, το τοπικό νόμισμα, η ρουπία,
έχει υποτιμηθεί περίπου 7% έναντι του αμερικανικού δολαρίου.
Ο παράγοντας που ενισχύει την ανησυχία για το ενδεχόμενο
συναλλαγματικού πολέμου στην περιοχή δεν είναι άλλος από τα
απογοητευτικά στοιχεία των εξαγωγών τους.
Οι εξαγωγές της Κορέας, για παράδειγμα, υποχώρησαν τον
Δεκέμβριο κατά 14%, σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2014.
Στο σύνολο του περασμένου έτους, άλλωστε, μειώθηκαν κατά 8%,
καταγράφοντας τη χειρότερη εικόνα για τη χώρα, μετά τη
χρηματοπιστωτική κρίση του 2009. Σε ό,τι αφορά την Ταϊβάν,
αξιωματούχοι της κυβέρνησης εκτιμούν πως οι εξαγωγές
σημείωσαν πτώση 10% το περασμένο έτος, ενώ στη Σιγκαπούρη ο
μεταποιητικός τομέας, που βρίσκεται στην καρδιά του
εξαγωγικού της μοντέλου, σημείωσε συρρίκνωση 6% το τελευταίο
τρίμηνο. Τα στοιχεία αυτά εμπνέουν ανησυχία, επειδή
αντανακλούν ένα πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας πολύ πιο
σοβαρό από τη διαπίστωση ότι η Κίνα επιβραδύνεται και
εισάγει λιγότερο πετρέλαιο από τη Νιγηρία, λιγότερο
σιδηρομετάλλευμα από τη Βραζιλία ή χαλκό από τη Χιλή.
|
