|
Στη «χρονιά της ξανθής χαίτης» ο Μπόρις Tζόνσον ακολουθεί τα
ίχνη του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά όχι και τόσο πολύ. Η απόφαση
του δημάρχου του Λονδίνου, την οποία ο ίδιος περιέγραψε ως «εναγωνίως
δύσκολη», να δηλώσει υπέρμαχος της εξόδου της Βρετανίας από
την Ευρωπαϊκή Ενωση (Brexit) προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην
πολιτική σκηνή της χώρας του. Με δεδομένη τη δημοφιλία του,
η οποία φαίνεται τόσο ανθεκτική παρά τα ανόητα καμώματά του,
όπως κι εκείνη του Ντόναλντ Τραμπ, παρά την επιθετικότητα
και τις χονδροειδείς συμπεριφορές του, τόνωσε το στρατόπεδο
του Brexit και κλόνισε όσους τάσσονται υπέρ της παραμονής. Η
αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε. πλέον είναι μία επιλογή
και αυτή εκφράζεται και από έναν ηγέτη. Σε άρθρο του στην
Telegraph, ο Μπόρις Tζόνσον υποστηρίζει ότι, «εάν η χώρα
μείνει στην Ε.Ε., θα συνεχίσουμε να είμαστε παγιδευμένοι,
όπως οι επιβάτες στις πίσω θέσεις ενός περιπλανώμενου
λεωφορείου με οδηγό που δεν μιλά Αγγλικά και ο οποίος μας
οδηγεί χωρίς τύψεις και με ακριβό εισιτήριο στη λάθος
κατεύθυνση».
Ο δήμαρχος, του οποίου η δεύτερη τετραετής θητεία λήγει
φέτος, αρέσκεται στις μεταφορές. Σε συνέντευξή του στους
Times, συνέκρινε τον εαυτό του με τον Τζέιμς Μποντ «εναντίον
του κακού, ο οποίος έχει πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο
και επιδιώκει να καταλύσει τη δημοκρατία σε όλο τον κόσμο
διά μέσου ενός υπερεθνικού οργανισμού». Σε περαιτέρω σχόλιό
του είπε πως η «παγιδευμένη εντός Ευρώπης Βρετανία μοιάζει
με βάτραχο που τον βράζουν αργά». Το εύρος των μεταφορών του
συμβαδίζει μόνον με τη φιλοδοξία του, εφόσον επιδιώκει να
γίνει ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας ή της όποιας χώρας
θα έχει απομείνει στις εκλογές του 2020.
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες για τους λόγους που τον οδήγησαν
στην απόφαση υπέρ της εξόδου. Ενας έχει να κάνει με τη
σύζυγό του, τη δικηγόρο Μαρίνα Γουίλερ, της οποίας τα
επιχειρήματα τον επηρέασαν. Σε άρθρο της στον Spectator
ανέφερε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σφετερίζεται την
ικανότητα των βρετανικών δικαστηρίων να αποφανθούν σε «ευρύ
πεδίο θεμάτων, από τα εργασιακά μέχρι τη μετανάστευση και
τις αιτήσεις χορήγησης ασύλου». Ενας άλλος λόγος είναι ότι η
ηθοποιός Εμα Τόμσον τού προκάλεσε παροξυσμό, δηλώνοντας στο
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου τα εξής: «Η Βρετανία
είναι ένα γερασμένο νησί που μοιάζει με κέικ γεμιστό με
μιζέρια και θλίψη».
Το επιχείρημα υπέρ της εξόδου έχει να κάνει με το ότι η
Βρετανία προσδένεται σε μια στάσιμη οικονομικά ήπειρο, της
οποίας οι ισχυρές δυνάμεις είναι εγκλωβισμένες σε ένα
δυσλειτουργικό νόμισμα, το οποίο θα κατατείνει σε μεγαλύτερη
ομοσπονδιοποίηση, καθώς και με το ότι η Ε.Ε. στερείται
δημοκρατίας και βρίθει γραφειοκρατίας. Εξερχόμενη της Ενωσης,
η χώρα θα εξακολουθήσει να απολαμβάνει τα ευεργετήματα της
κοινής αγοράς, αλλά θα αποδεσμευθεί από το παρεμβατικό
ρυθμιστικό πλαίσιο, ισχυρίζονται οι θιασώτες του Brexit.
Οντως, η Βρετανία μπορεί και πρέπει να καταστήσει την
Ευρωπαϊκή Ενωση δημοκρατικότερη, με μεγαλύτερη διαφάνεια και
δυναμισμό, αλλά αποτελώντας μέλος της. Το να φαντάζεται
κανείς πως εκτός Ε.Ε. η χώρα θα έχει τα ίδια οφέλη με όσα θα
είχε εντός είναι απλώς ψευδαίσθηση. Η οικονομία θα υποφέρει,
και κυρίως το Σίτι του Λονδίνου. Το δημοψήφισμα της 23ης
Ιουνίου πλησιάζει ακόμα περισσότερο μετά το στοίχημα του
Μπόρις Τζόνσον. Η επιλογή του, τόσο παράδοξη για τον δήμαρχο
της πόλης στην οποία μιλιούνται αναρίθμητες γλώσσες, βάζει
την αγαπημένη του χώρα σε κίνδυνο να υποχρεωθεί να
ακολουθήσει «χωρίς τύψεις και με ακριβό εισιτήριο τη λάθος
κατεύθυνση».
ROGER KOHEN / THE NEW YORK TIMES |
