|
Ανάμεσα στα θέματα που σίγουρα θα απασχολήσουν τους
επενδυτές το 2016, όπως έγινε και το δεύτερο μισό του 2015,
είναι χωρίς καμία αμφιβολία οι εξελίξεις στην Κίνα. Όπως
προσφάτως σχολίασε το Reuters, το πενταετές πρόγραμμα που
ανακοινώθηκε στην Κίνα για την ανάπτυξη καταδεικνύει πως ο
κεντρικός σχεδιασμός στην πολιτική σκακιέρα εξακολουθεί να
διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δεύτερη μεγαλύτερη
οικονομία του κόσμου. Η πολιτική ηγεσία της χώρας δεσμεύτηκε
πως θα επιτύχει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 6,5% έως το 2020. Αν
και πρόκειται για χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με το
παρελθόν, είναι υψηλός στόχος δεδομένης της τρέχουσας
συγκυρίας και λαμβανομένης υπόψη της ταχύρρυθμης ανάπτυξης
όλων των προηγούμενων ετών. Οι εξωπραγματικοί στόχοι
διαστρεβλώνουν την οικονομία διότι καθυστερούν την
αποκατάσταση των ισορροπιών και αυξάνουν το χρέος.
Τα στοιχεία για το κινεζικό ΑΕΠ αντιμετωπίζονται εδώ και
καιρό με καχυποψία. Ακόμη και ο πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ, ο
οποίος επιβεβαίωσε τους οικονομικούς στόχους του Πεκίνου με
την έναρξη των εργασιών του Κοινοβουλίου στις 5 Μαρτίου για
το νέο έτος, είχε πει σε έναν Αμερικανό διπλωμάτη το 2007
πως έδινε μεγαλύτερη σημασία στα στοιχεία των σιδηροδρομικών
φορτίων και της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, όπως
αποκάλυψαν έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα η WikiLeaks. Εν
τούτοις, οι στόχοι για την ανάπτυξη εξακολουθούν να έχουν
βαρύτητα, ιδιαίτερα στο εσωτερικό της χώρας, διότι ενισχύουν
τις προοπτικές ανάδειξης των κυβερνώντων στις τοπικές
διοικήσεις, ανεξάρτητα από το εάν στα «φέουδά» τους
διακρίνονται μόνο φουγάρα εργοστασίων και εταιρείες
τεχνολογίας.
Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση της επαρχίας Χεϊλοντζιάνγκ,
μιας βιομηχανικής περιοχής στα βορειοανατολικά της χώρας που
συνορεύει με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο
ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 5,6% το 2015, αν και
ορισμένες πόλεις ανακοίνωσαν αρκετά χαμηλότερους ρυθμούς
ανάπτυξης. Η οικονομική ανάπτυξη στο Ντακίνγκ, πόλη με τη
μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στην Κίνα, συρρικνώθηκε κατά
ένα τέταρτο μιας ποσοστιαίας μονάδας.
Παρ’ όλα αυτά, η τοπική κυβέρνηση της επαρχίας στοχεύει σε
ανάπτυξη τουλάχιστον 6% το τρέχον έτος, διατηρώντας
παράλληλα την ανεργία στα αστικά κέντρα κάτω από το 4,5%.
Οντως, ο κ. Λι δήλωσε πως εάν ο ρυθμός ανάπτυξης στην Κίνα
κινούνταν κάτω από 6,5% με 7% κατά τη διάρκεια του 2016,
τότε το ΑΕΠ θα έπρεπε να ενισχυθεί ταχύτερα στο μέλλον
ούτως ώστε να καταφέρει η χώρα να επιτύχει τον στόχο για
διπλασιασμό του ΑΕΠ τη δεκαετία που λήγει το 2020. Οι στόχοι
αυτοί δεν φαίνεται πως δύναται να επιτευχθούν ταυτόχρονα με
την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων στις βιομηχανίες χάλυβα και
χαλκού και τις πιέσεις για την αντιμετώπιση της
ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι στον οικονομικό σχεδιασμό του
Πεκίνου εμπεριέχουν έναν ακόμη απρόβλεπτο παράγοντα, που
αφορά τους εξωτερικούς κινδύνους. Σημαντικοί παράγοντες
αβεβαιότητας είναι η επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης, η
μεταναστευτική κρίση που καλείται να αντιμετωπίσει η
Ευρωπαϊκή Ενωση σε μια περίοδο εύθραυστης ανάπτυξης και η
πολιτική αβεβαιότητα ενόψει του δημοψηφίσματος στη Βρετανία,
όπου οι πολίτες θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα παραμείνουν
στην Ε.Ε. Συν τοις άλλοις, οι ΗΠΑ μπορεί να αποκτήσουν έναν
πρόεδρο υπέρ του προστατευτισμού και της πολιτικής
εσωστρέφειας. Με αυτά τα σενάρια να είναι πιθανά, η Κίνα δεν
φαίνεται ιδιαίτερα προβληματισμένη και δεν έθεσε ξεκάθαρο
στόχο για το εξωτερικό εμπόριο, όπου οι εξαγωγές ήταν η
κινητήριος δύναμη της οικονομίας. Οι πολιτικοί υπεύθυνοι για
την οικονομική πολιτική της Κίνας αποφεύγουν την προσαρμογή
της χώρας σε χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, καταφεύγοντας
στη λύση για τη μείωση του χρέους. Αυτό, ουσιαστικά,
σημαίνει πως καθυστερούν επίπονες αλλά και απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις για μία ακόμη πενταετία. |
