Από το Marx ως το Soros

Καθημερινή Στήλη με άρθρα για την παγκόσμια οικονομία και όχι μόνο

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω της Φόρμας Επικοινωνίας του GFF

Οι 400 πλούσιοι των ΗΠΑ, τα 2,3τρις δολάρια & Το ΑΕΠ της Ινδίας

00:01 - 11/12/15

Όπως προσφάτως έγραψε ο Josh Hoxie στο Reuters, με αφορμή τα στοιχεία του Forbes, οι 400 πλουσιότεροι στις ΗΠΑ διαθέτουν περιουσία 2,3 τρισ. δολαρίων, δηλαδή πολύ περισσότερα από όλο το ΑΕΠ της Ινδίας με πληθυσμό 1 δισεκατομμυρίου. Επιπλέον, οι εν λόγω 400 πάμπλουτοι διαθέτουν περισσότερα από το 60% του πληθυσμού των ΗΠΑ, δηλαδή από 194 εκατομμύρια ανθρώπους, και επίσης περισσότερα από όσα έχουν οι κάτοικοι του Μεξικού και του Καναδά μαζί.

Όπως έγραψε ο Josh Hoxie, σε μια νέα μελέτη, στην οποία συμμετείχα με τίτλο «Η ευημερία των δισεκατομμυριούχων: οι 400 του Forbes και εμείς οι υπόλοιποι», εξετάζονται ο κόσμος των πάμπλουτων και η διεύρυνση του χάσματος. Εκτιμώ πως χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες, προκειμένου να μειωθεί το χάσμα τόσο με φορολόγηση των πιο πλούσιων όσο και με επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες για τους υπόλοιπους.

Η περιουσία των 400 Αμερικανών εκφράζει το χάσμα του πλούτου, δηλαδή τη διαφορά ανάμεσα στην περιουσία τους και σε εκείνη μιας τυπικής αμερικανικής οικογένειας, η οποία έχει 81.000 δολάρια σε πλούτο. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας, εξαιρουμένου του χρέους της. Το σύνολο των περιουσιών των αντίστοιχων 36 εκατομμυρίων τυπικών αμερικανικών οικογενειών ισοδυναμεί με εκείνο των 400 πάμπλουτων. Ενα επιπλέον χαρακτηριστικό είναι ότι το χάσμα του πλούτου φαίνεται ακόμα πιο δυσθεώρητο μεταξύ των Αφροαμερικανών και των Αμερικανών με προέλευση από χώρες της Ν. Αμερικής. Η μέση αφροαμερικανική οικογένεια διαθέτει σε περιουσία 11.000 δολάρια και εκείνη των Λατινοαμερικανών περί τις 13.700 δολάρια. Η σύγκριση εδώ θέλει τους Forbes 400 να κατέχουν πλούτο υψηλότερο από τον συνολικό των Αφροαμερικανών συν το ένα τρίτο όλων των Λατινοαμερικανών στις ΗΠΑ.

Η διογκούμενη ανισότητα, η οποία έχει επιταχυνθεί την τελευταία δεκαετία, επιφέρει καταστρεπτικές συνέπειες. Στην ακραία έκφανσή της συσχετίζεται με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, άσθμα, ψυχικές νόσους και καρκίνο. Επιπλέον, η ακραία ανισότητα κατατρώγει την κοινωνική κινητικότητα, δηλαδή τη δυνατότητα όσων γεννήθηκαν στη φτώχεια να ανέλθουν την οικονομική κλίμακα, φθάνοντας στα επίπεδα των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της κατεστραμμένης πλέον κλίμακας των ευκαιριών, δηλαδή των κρατικών επενδύσεων στην εκπαίδευση, τη στέγαση και την περίθαλψη για όσους βρίσκονται στα κατώτερα και μεσαία στρώματα. Τέτοιες επενδύσεις απαιτούνται, ώστε να βοηθηθούν οι άνθρωποι να δημιουργήσουν πλούτο.

Από πλευράς πολιτικής, η μείωση του χάσματος είναι αρκετά απλή διαδικασία. Οι ευρισκόμενοι στην κορυφή του φάσματος του πλούτου θα πρέπει να υπαχθούν σε μια μετριοπαθή φορολόγηση πλούτου πέραν των συνηθισμένων ομοσπονδιακών φόρων στα εισοδήματα και τα κεφαλαιακά κέρδη. Ενα 1% φόρος στους 400 τους Forbes φέτος θα απέφερε στα δημόσια ταμεία 23,4 δισ. δολάρια σε ετήσια βάση. Τα χρήματα αυτά θα κάλυπταν για ένα χρόνο το πρόγραμμα Head Start, που αφορά εκπαίδευση άνω του 1 εκατομμυρίου παιδιών από χαμηλών εισοδημάτων οικογένειες, καθώς και το πρόγραμμα διατροφής άνω του 50% των νεογέννητων στις ΗΠΑ, ενώ θα περίσσευαν και 8 δισ. δολάρια. Τέλος, ένας απλούστερος τρόπος άμβλυνσης της ανισότητας θα ήταν ο εξής: οι πλουσιότεροι να καταβάλλουν φόρο εισοδήματος ισοδύναμο με τον υψηλότερο υπερβάλλοντα φόρο –τον φόρο για κάθε 1 δολάριο εισοδήματος επιπλέον–, ο οποίος φθάνει το 40% στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής, οι πλουσιότεροι του 1% του πληθυσμού στη χώρα αποδίδουν μόνο το 33% των εισοδημάτων τους, ενώ ένας συντελεστής 40% θα απέφερε 157 δισ. δολάρια τον πρώτο χρόνο. Τα έσοδα αυτά θα μπορούσαν να διοχετευθούν στη δημιουργία ευκαιριών μέσω της ανώτατης εκπαίδευσης, απαλλάσσοντας τους σπουδαστές από το άχθος των φοιτητικών δανείων.