"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 03/01/18

Ακριβώς αυτή είναι η αλήθεια

Επειδή είναι σίγουρο ότι και το 2018 το κυριότερο σημείο πολιτικής αντιπαράθεσης θα είναι το ζήτημα περί καθαρής εξόδου από το μνημόνιο, θα επαναλάβουμε για ακόμη μια φορά ότι είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κανείς ότι οι ξένοι οι οποίοι μας έχουνε δανείσει με ένα ποσό ρεκόρ (το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης στην ιστορία) θα αφήσουν την Ελλάδα χωρίς εποπτεία. Και σε αυτό το σημείο θα αναφερθούμε στην πρόσφατη δήλωση του Στέλιου Παπαδόπουλου, επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ τον οποίο θυμίζουμε ότι είχε εξυμνήσει στη βουλή και ο κ. Τσακαλώτος. 

Ο Στέλιος Παπαδόπουλος λοιπόν, ουσιαστικά στην πρώτη και τελευταία (από αυτή τη θέση) συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής, είπε πως το μήνυμά είναι σαφές, «είναι ευθύνη του πολιτικού συστήματος να συνεχίσουν την προσπάθεια εκμοντερνισμού της οικονομίας». Και αυτό πρέπει να γίνει με ή χωρίς μνημόνια. Εξηγεί μάλιστα (και εδώ εμείς στεκόμαστε) ότι «ο όρος clean exit δεν είναι τεχνικός, δεν περιγράφεται σε κάποια νομικά κείμενα» και ότι «όλες οι χώρες που είχαν MoU, όταν το εγκατέλειψαν είχαν ένα πλαίσιο κανόνων παρακολούθησης και στόχων». Με απλά λόγια. Η όλη ιστορία περί καθαρής εξόδου και το τέλος των μνημονίων είναι άλλη μια «ιστορία για αγρίους» σε αυτή τη χώρα. Από τις πολλές που έχουμε ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Και επαναλαμβάνουμε και κάτι άλλο. Ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι που οι δανειστές δε θα αφήσουν τη χώρα μας χωρίς εποπτεία. Σε διαφορετική περίπτωση είμαστε ικανοί σε ένα χρόνο να έχουμε και πάλι «τινάξει την μπάνκα στον αέρα», με χιλιάδες διορισμούς, αυξήσεις μισθών και συντάξεων και μια σειρά ενεργειών από τα παλαιά.  

Αυτά να μην τα παραβλέπουμε

Σε γενικές γραμμές και όπως γράφουμε με κάθε ευκαιρία είμαστε αισιόδοξοι για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη χώρα κατά το 2018 και γενικά από εδώ και πέρα. Αλλά υπάρχουν μερικά στοιχεία στα οποία δε μπορούμε να μην αναφερθούμε. Μπορεί λοιπόν το 2016 η αβεβαιότητα να υποχώρησε και το οικονομικό περιβάλλον να βελτιώθηκε, ωστόσο όπως έδειξε η ετήσια έρευνα του ΙΟΒΕ για την επιχειρηματικότητα 2016-2017 οι συνθήκες στο επιχειρείν επιδεινώθηκαν. Δηλαδή την τελευταία διετία και παρά την όποια βελτίωση υπάρχει σε μια σειρά μακροοικονομικών μεγεθών (κυρίως ως αποτέλεσμα της ηρεμίας από τα σενάρια καταστροφής), τα στοιχεία του ΙΟΒΕ δείχνουν μια επιδείνωση του επιχειρείν.

Και κακά τα ψέματα. Το Α και το Ω για μια χώρα είναι πως πάει η πραγματική οικονομία, δηλαδή το επιχειρείν. Για να μην γίνει κάποια παρεξήγηση. Συνεχίζουμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι έχουμε δει τα χειρότερα ως χώρα και ελληνική οικονομία. Απλώς γράφουμε τα παραπάνω ως επιχείρημα κυρίως πως η όποια ανάκαμψη έρχεται με το δεκανίκι. Και κάτι πρέπει να γίνει έτσι ώστε αυτή η μίζερη κατάσταση να αντιμετωπιστεί. Δε μιλάμε για μαγικά ραβδιά. Απλώς μιλάμε για μια πραγματική, ποιοτική, ανάπτυξη, η οποία θα βασίζεται στην πραγματική οικονομία και όχι στη λογική του ελατηρίου (μιας και η χώρα έρχεται μετά από κρίση πάρα πολλών ετών).

Ανασχηματισμός

Και εν συντομία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες αντίστροφα μετράει πλέον ο χρόνος για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Εμείς μέχρι και να το δούμε αυτό θα κρατάμε επιφυλάξεις, ωστόσο όλα πλέον δείχνουν ότι μετά το τυπικό κλείσιμο της 3^ης αξιολόγησης στο 3^ο 10ήμερο του Ιανουαρίου, θα γίνει και ο περιβόητος ανασχηματισμός. Ένας ανασχηματισμός ο οποίος συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως θα είναι μικρός και θα αφορά λίγα πρόσωπά.

Κορυφαίο

Αφού και οι πλειστηριασμοί θα είναι σίγουρα ένα από τα καυτά ζητήματα του 2017, θα χαρακτηρίζαμε το παρακάτω σκίτσο του κ. Α. Πετρουλάκη στην Καθημερινή, απλά κορυφαίο.

Πώς ο Σαμαράς παγίδευσε τον Τσίπρα με την ονομασία των Σκοπίων

Σε μεγάλο αδιέξοδο με την ονομασία της πΓΔΜ έχει περιέλθει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξετάζοντας ακόμη και το σενάριο του δημοψηφίσματος.

Ενδιαφέρον λοιπόν παρουσιάζουν τα παρακάτω τα οποία έγραψαν τα «Παραπολιτικά»…

Κι όσοι υποστηρίζουν ότι η αντιπαράθεση σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο είναι άγονη, το ημερολόγιο αποτελεί αψευδή μάρτυρα του ουσιαστικού προβλήματος καθώς στις 11-12 Ιουλίου 2018 πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ, όπου εκεί αναγκαστικώς θα τεθεί το θέμα της πΓΔΜ. Και τούτο διότι στην προηγούμενη Σύνοδο του φθινοπώρου του 2014 στο Κάρντιφ της Ουαλίας ο Αντώνης Σαμαράς είχε πετύχει εξαίρεση από την ατζέντα της ονομαζόμενης «διευρυνσιακής διαδικασίας» για τα Σκόπια.

Ήταν τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς -ορόσημο για τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ είχαν αποφασίσει να μην φτάσουν σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση, αυξάνοντας τις απαιτήσεις τους για την ολοκλήρωση του δεύτερου Μνημονίου. 

Στον αντίποδα ο Σαμαράς ζητούσε χρόνο εφαρμογής των ήδη συμφωνηθέντων καθώς η Ελλάδα είχε ήδη βγει στις αγορές , το έλλειμμα είχε μηδενιστεί ενώ ο τουρισμός και η πραγματική οικονομία κατέγραφαν αλματώδη άνοδο.

Τότε συνέβη κάτι πολύ σημαντικό. Βλέποντας ότι τον στριμώχνουν αποφάσισε να αλλάξει στάση. Ζήτησε επιτακτικά μέσω διπλωματικών κύκλων να μη συζητηθεί η ονομασία γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πρότεινε το όνομα της «Δημοκρατίας του Βαρδάρη» ή κάτι παρεμφερές το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θα περιείχε το όνομα «Μακεδονία» .

Και τούτο παρά το γεγονός ότι επίσημη θέση της Ελλάδας (σσ. και αιτία αποχώρησης του ή εκδίωξης του από το συμβούλιο αρχηγών του 1992) ήταν η :«σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή». 

Οι σύμμαχοι κόλλησαν βλέποντας τον αποφασισμένο για όλα και επειδή ήθελαν να αποφύγουν ένα ακόμη σκληρότερο βέτο σε σχέση με εκείνο του Καραμανλή τον Απρίλιο του 2008, ανέπεμψαν την υπόθεση για το μέλλον και ουσιαστικά την επόμενη κυβέρνηση, αυτή του Αλέξη Τσίπρα. 

Έλα όμως που το μέλλον κοντοζύγωσε και τώρα είναι πιο δύσκολο να κάνει κανείς πίσω με δεδομένο το πολύ κακό παρελθόν.