Εθνική Σύνταξη
Και με το ασφαλιστικό να είναι το καυτό ζήτημα, οι
τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι πέραν της προσωπικής
διαφοράς η οποία έχει «μπει στην πρέσα» (και αποκλείεται να
μην υπάρξουν μειώσεις και μάλιστα μεγάλες), μεγάλες πιέσεις
υπάρχουν στην ελληνική πλευρά και για τη μείωση της Εθνικής
Σύνταξης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το ΔΝΤ συνεχίζει να
πιστεύει (όπως από την πρώτη στιγμή) ότι αυτή διαμορφώνεται
σε δυσανάλογα υψηλά επίπεδα, δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα
και στρεβλώσεις.
Και απλά θυμίζουμε ότι από την πρώτη στιγμή και πριν από ένα
περίπου χρόνο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το
νόμο Κατρούγκαλου, η άποψη των δανειστών ήταν ότι η Εθνική
Σύνταξη θα πρέπει να διαμορφωθεί στα 320 ευρώ. Και όπως
πάντα συμβαίνει. Στο τέλος και αφού πρώτου έχουμε χάσει
πολύτιμος χρόνος, θα γίνει αυτό που οι δανειστές είχαν
ζητήσει από την πρώτη στιγμή. |
Ασφαλιστικό - Γιαννίτσης
Και με γνωστά τα όσα γράφουμε τους τελευταίους μήνες για την κατάσταση του
ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, από τις πιο ενδιαφέρουσες «ειδήσεις» του ΣΚ
ήταν οι δηλώσεις του κ. Γιαννίτση. Ειδικότερα, την πορεία του ασφαλιστικού, όχι
μόνον ως το 2009, αλλά και στα έξι χρόνια της κρίσης που ακολούθησαν, διάστημα
στο οποίο «τα ελλείμματα του ασφαλιστικού, ξεπέρασαν και την αύξηση του χρέους»,
περιγράφει ο καθηγητής και πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης.
Μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο κ. Γιαννίτσης
υποστηρίζει ότι «το ασφαλιστικό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Τα ελλείμματά του (γύρω
στα 120 δισ. ευρώ) μεταξύ 2000 και 2009 αντιστοιχούσαν στο 80% του
πρόσθετου χρέους που δημιουργήθηκε», ενώ «στο διάστημα 2010-2015 η συμμετοχή του
ασφαλιστικού στην αύξηση του χρέους ήταν κάπου 120%».
Εξηγεί δε, ότι η δαπάνη για το ασφαλιστικό, μετά το 2010 διευρύνθηκε, ασχέτως αν
μειώθηκε η δαπάνη κατ' άτομο διότι δεν έγιναν ουσιαστικές αλλαγές, εισήλθαν
800.000 νέοι συνταξιούχοι και μειώθηκαν τα εισοδήματα από εργασία με τις
περικοπές των μισθών και την ανεργία.
Ο πρώην υπουργός στη συνέντευξή του στο «Πρακτορείο» αναφέρεται στη «φτώχεια»
και τις «ανισότητες», όπως διαμορφώνονται στην περίοδο μετά το 2009, τις οποίες
περιγράφει στο νέο του βιβλίο. «Οταν πέφτουν τα εισοδήματα, ακόμη κι αν η σχέση
ανισότητας παραμένει ίδια μεταξύ τους, ουσιαστικά η ανισότητα αυξάνεται»,
υπογραμμίζει. Για τη φτώχεια, λέει ότι «υπάρχει μια μέση μείωση του εισοδήματος
του μέσου πολίτη κατά 40%, συνυπολογίζοντας μείωση εισοδήματος, αύξηση φόρων και
μείωση κοινωνικών παροχών. Οι πιο φτωχοί είναι τα παιδιά και οι νέοι ως 30 ετών,
ενώ οι γυναίκες κατάφεραν να μπουν στην αγορά εργασίας, έστω με κατώτερους όρους
για να αντισταθμίσουν το χαμένο οικογενειακό εισόδημα. Το ένα τρίτο από το 1,6
εκατομμύριο των φτωχών, είναι νεόπτωχοι, γέννημα θρέμμα της κρίσης, οι οποίοι
προέρχονται, σε μεγάλο βαθμό, από μεσαία και ανώτερα στρώματα», λέει ο κ.
Γιαννίτσης.
Επισημαίνει, εξάλλου, ότι «τα μόνα μεγέθη που αυξήθηκαν στα χρόνια της κρίσης
ήταν οι συντάξεις και το αγροτικό εισόδημα». Επιπλέον ο κ. Γιαννίτσης, θεωρεί
ότι «η πολιτική συναίνεση οδηγεί στον «ελάχιστο κοινό παρονομαστή», ενώ
αντιθέτως πιστεύει ότι «υπάρχει μια τεράστια συναίνεση μεταξύ πολιτικών κομμάτων
για το πελατειακό κράτος και για όλα αυτά που μας σπρώχνουν προς τα κάτω».
Ο πρώην υπουργός, στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναδεικνύει την αντίφαση και
το δύσκολο του εγχειρήματος «να ζητάμε από το κράτος να ακολουθήσει πολιτικές
και πρακτικές που θα ξεπεράσουν την κρίση, ερχόμενο σε σύγκρουση με τα
συμφέροντά του», προσθέτοντας ότι αυτό είναι εφικτό «αν γίνει μια μεγάλη
πολιτική υπέρβαση». «Αυτό που χρειαζόμαστε», καταλήγει, «είναι ισχυρές πολιτικές
δυνάμεις, με ισχυρή βούληση και ισχυρή πολιτική ηγεσία».
Εμείς κλείνοντας θα επαναλάβουμε αυτό το οποίο συνεχώς γράφουμε. Ότι εφόσον η
χώρα συνεχίζει να μην παράγει πλούτο, να περιμένουμε μειώσεις στις συντάξεις,
πολύ μεγαλύτερες και από αυτές που ακούμε τις τελευταίες ημέρες. Για παράδειγμα
δε θα αποκλείαμε μετά από μερικά χρόνια οι μέσες μειώσεις των συντάξεων να
φθάσουν ακόμη και το 30 με 40% των τωρινών συντάξεων (για να μην μιλήσουμε για
ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά). Και όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει η στήλη Κυνηγός.
Δεν αποκλείεται αυτές οι μειώσεις να προκαλούν κύμα κοινωνικών αντιδράσεων,
ακόμη και να οδηγήσουν τη χώρα στο
GREXIT. |
Να τα λέμε και αυτά
Και για να τα λέμε και όλα. Πολύ ενδιαφέρουσες ήταν οι
δηλώσεις Μόντι. Ειδικότερα, κατηγορώ στον Ευρωπαϊκό Βορά,
απηύθυνε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι
μιλώντας στο 2ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.
Ο Ιταλός πολιτικός απευθυνόμενος σε ελληνικό ακροατήριο,
γύρισε το χρόνος πίσω και συγκεκριμένα στο 2003, όταν όπως
επεσήμανε η Γερμανία και η Γαλλία, παραβίασαν τους κανόνες
περί ελλείμματος και γλίτωσαν τις κυρώσεις. Τότε όπως είπε ο
πρώην πρωθυπουργός, οι Ευρωπαίοι και συγκεκριμένα η Κομισιόν,
έκλεισαν τα μάτια και δεν ήταν αυστηροί, όπως ήραν τα
τελευταία χρόνια αλλά και σήμερα με τον ευρωπαϊκό Νότο.
Μάλιστα όπως πρόσθεσε το επακόλουθο ήταν να θεσπιστούν από
τότε οι αυστηροί κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας και
κυρώσεις που πλήρωσαν η Ελλάδα, η Κύπρος, η Πορτογαλία και η
Ιρλανδία.
Ο Μάριο Μόντι εστίασε στην ανάγκη αναβίωσης της ηθικής αξίας
του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου, όπου όπως είπε: «Πρέπει να
έχουμε κανόνες που εφαρμόζονται ισοδύναμα σε παλιά και νέα,
σε μεγάλα και μικρά κράτη-μέλη, αυτοί πρέπει να έχουν υψηλή
ηθική αξία. Ακόμη και οι κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας,
μπορεί να φαίνονται τεχνικοί αλλά έχουν μεγάλη ηθική αξία,
αφού προστατεύουν το μέλλον της επόμενης γενιάς, εξήγησε. Ο
κανόνας δικαίου είναι κεντρική ιδέα της ευρωπαϊκής
ολοκλήρωσης. Δεν πρέπει να εξασθενίζει όταν η τεχνοκρατία
δέχεται επίθεση.»
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Ιταλός πολιτικός τόνισε ότι για
να πετύχει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έχει σημασία να το
πιστεύουν και να το θέλουν οι πολίτες της Ευρώπης. «Και στην
Ελλάδα και παντού, πρέπει να δημιουργηθεί μια ευνοϊκή κοινή
γνώμη απέναντι στο σχέδιο της ευρωπαϊκή ολοκλήρωσης», δήλωσε
χαρακτηριστικά. |
