|
|
|
00:01 - 13/02/17 |
|
|
|
…… αν δεν την δούμε υπογεγραμμένη δεν πιστεύουμε τίποτα
Αν και σχεδόν όλοι είναι εξαιρετικά αισιόδοξοι ότι η συμφωνία της
κυβέρνησης με τους θεσμούς είναι αρκετά κοντά, προσωπικά
κρατάμε μεγάλες επιφυλάξεις και όπως γράφουμε και στον τίτλο
του σχολίου …. “μέχρι να δούμε υπογεγραμμένη τη συμφωνία δεν
πιστεύουμε τίποτα”. Παρά τις τελευταίες θετικές ειδήσεις και
τις προσδοκίες που υπάρχουν, συνεχίζουμε να βλέπουμε ότι
δύσκολα θα υπάρξει γρήγορα μια συνολική συμφωνία, με το
πιθανότερο να είναι ότι πάμε για παρατεταμένες
διαπραγματεύσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να κρατήσουν
αρκετές εβδομάδες ως και μήνες!!!
Και γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πέραν των νέων μέτρων, στα οποία
κυρίως αναλώθηκαν οι διαπραγματεύσεις της Παρασκευής,
υπάρχουν πάρα πολλά ανοιχτά ζητήματα, τα οποία δεν ξέρουμε
πόσο γρήγορα θα κλείσουν. Ας δεχθούμε ότι η Ελλάδα κλείνει
το δημοσιονομικό παίρνοντας νέα μέτρα. Με τα εργασιακά, το
ασφαλιστικό, τις αποκρατικοποιήσεις, το κόκκινα δάνεια (έξω
– δικαστικός συμβιβασμός) και πολλά άλλα θέματα τι γίνεται;
Τα ζητήματα είναι πάρα πολλά και αυτό μας κάνει αρκετά
ανήσυχους ότι θα φθάσουμε το Μάιο – Ιούνιο και ακόμη θα
συζητάμε, χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι ντε και καλά θα
συμβεί το κακό σενάριο. |
|
|
|
|
|
|
|
Αυτές τις δύο δηλώσεις θα κρατήσουμε κυρίως
Και παρά την αισιοδοξία που υπάρχει, εμείς θα κρατήσουμε κυρίως τις δύο δηλώσεις
του Α. Τσίπρα και του Γ. Ντάισεμπλουμ. Δηλώσεις από τις οποίες πιθανόν να
φαίνεται ότι ίσως να έχουμε ακόμη δρόμο στις διαπραγματεύσεις, αν και πραγματικά
ευχόμαστε να διαψευστούμε και να έχουμε άμεσα συμφωνία (το έχει τεράστια ανάγκη
αυτό η ελληνική οικονομία).
Ειδικότερα την αναθεώρηση των εκτιμήσεων του ΔΝΤ, έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας ως
απαραίτητη προϋπόθεση για επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα, μιλώντας
το Σάββατο στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ενώ εξαπέλυσε επίθεση κατά του
Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε για τις δηλώσεις του περί Grexit. Όπως
ανέφερε χαρακτηριστικά, «Περιμένουμε να αναθεωρήσουν αυτοί τις εκτιμήσεις, δεν
μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση αν δεν ξεκινάμε από την ίδια βάση» και
προσέθεσε, «περιμένουμε να αλλάξουν οι εκτιμήσεις για να συνεχιστεί η
διαπραγμάτευση σε τεχνικό επίπεδο». Μάλιστα, τις «λανθασμένες«, άλλωστε
εκτιμήσεις του Ταμείου, έσπευσε, σύμφωνα με πληροφορίες, να επισημάνει και ο
υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ζητώντας από το ΔΝΤ να συντάξει νέα
έκθεση με επικαιροποιημένα στοιχεία, που θα βασίζονται στην πορεία της ελληνικής
οικονομίας το τελευταίο τρίμηνο.
Ξέρουμε φυσικά ότι και δικαιολογημένα κάποιος θα μας πει. Ότι από αυτά που λέει
ο έλληνας πρωθυπουργός μέχρι αυτά που γίνονται υπάρχει τεράστια απόσταση. Και
δυστυχώς για τη χώρα μας, αλήθεια είναι αυτό .. Αν και αυτή τη φορά μια πιο
προσεκτική ανάγνωση των λεγόμενων του πρωθυπουργού ….. δημιουργούν ανησυχία
αναφορικά με το πόσο κοντά είναι η συμφωνία.
Πέραν όμως των δηλώσεων του Α. Τσίπρα, ενδιαφέρουσες ήταν και οι δηλώσεις του Γ.
Ντάισεμπλουμ την Παρασκευή. Ειδικότερα …… «Αν δεν καταφέρουμε να φτάσουμε σε
συμφωνία, τότε θα προχωρήσουμε για να την προσεγγίσουμε τις επόμενες εβδομάδες»
ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ σε συνέντευξή του στο Bloomberg με
αφορμή τη συνάντηση εκπροσώπων των δανειστών και του Ευριπίδη Τσακαλώτου στις
Βρυξέλλες.
«Οι πρώτες μεγάλες πληρωμές για την Ελλάδα είναι προγραμματισμένες για το
καλοκαίρι, οπότε δεν υπάρχει κανένα τελεσίγραφο και καμία ατμόσφαιρα κρίσης»,
πρόσθεσε ο πρόεδρος του Eurogroup ο οποίος αναφερόμενος στην ατζέντα της
συνάντησης είπε ότι θα τεθούν όλα επί τάπητος.
«Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, το συνταξιοδοτικό σύστημα, το φορολογικό
σύστημα, το θέμα του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων και από πότε αυτά μπορούν
να μειωθούν, αλλά και τι θα γίνει με το χρέος. Σίγουρα θα ακουστούν διάφορες
προτάσεις και θα δούμε αν θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε αμοιβαία συμφωνία»,
τόνισε χαρακτηριστικά ο Ντάισελμπλουμ. Και σημείωσε: «Παρά το πλεόνασμα του 3,5%
υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό και θα χρειαστεί
και επιπλέον πακέτο. Αλλοι πάλι αναφέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν θα καταστεί
αναγκαίο. Αυτά, τυπικά, θα είναι τα ζητήματα που θα συζητήσουμε το απόγευμα».
Και ειδικά η αναφορά του επικεφαλής του
Eurogroup
ότι δεν υπάρχει χρηματοδοτική πίεση στην Ελλάδα μέχρι το καλοκαίρι μας
προβληματίζει πάρα πολύ, αναφορικά με το πόσο γρήγορα θα υπάρξει τελική συμφωνία
…. |
|
|
|
|
|
|
|
Μητοστάκης – Μέρκελ – Σόιμπλε
Και στο ρεπορτάζ κρίσιμης σημασίας θεωρεί η ηγεσία της ΝΔ,
τη διήμερη επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει ο πρόεδρος της ΝΔ,
Κυριάκος Μητσοτάκης, στο Βερολίνο, την Δευτέρα και την Τρίτη,
όπου θα έχει και τις πρώτες εκτεταμένες, συναντήσεις με την
καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ και τον υπουργό Οικονομικών
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Φυσικά και πολύ ενδιαφέρουσες αυτές οι
συναντήσεις. Εμείς απλώς να θυμίσουμε ότι είχαν αρχίσει οι
αντίστοιχες συναντήσεις του Α. Τσίπρα με τους γερμανούς
αξιωματούχους το καλοκαίρι – φθινόπωρο του 2014, μετά από
λίγο καιρό είχαμε εκλογές. Και μην αποκλείουμε κάτι
αντίστοιχο να συμβεί κάπου το φθινόπωρο, αν όχι στις αρχές
του καλοκαιριού. |
|
|
|
|
|
|
|
Έχει αρχίσει να χάνει τη μπάλα και η Α. Μέρκελ …
Ανάμεσα σε άλλα περίεργα στην Ευρώπη τον τελευταία καιρό,
δεν κρύβουμε και την έκπληξη μας και για τις τελευταίες
μπερδεμένες δηλώσεις της Α. Μέρκελ, δηλώσεις που μας
θυμίζουν τον εντελώς λάθος τρόπο με τον οποίο τα τελευταία
περίπου 2 χρόνια, η Γερμανία χειρίστηκε το ζήτημα του
μεταναστευτικού.
Η γερμανίδα καγκελάριος λοιπόν την Πέμπτη το βράδυ δήλωσε:
«Για εμένα, δεν υπάρχει θέμα δύο ταχυτήτων εντός της ευρωζώνης» και
συμπλήρωσε: «Η ευρωζώνη πρέπει να παραμείνει ενιαία. Και
αυτό που συμφωνήσαμε πρέπει να γίνει από κοινού, από όλα τα
κράτη μέλη της ευρωζώνης». Μια δήλωση η οποία μάλιστα
προκάλεσε χαμόγελα και στην ελληνική πλευρά, με μερικούς να
φθάνουν στο σημείο να τη χαρακτηρίζουνε μέχρι και άδειασμα
στον Β. Σόιμπλε.
Μόλις όμως μερικές ημέρες νωρίτερα και μετά τη Σύνοδο Κορυφής στη
Βαλέτα της Μάλτας η Α. Μέρκελ εμφανίστηκε μπροστά στις
κάμερες και έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωσή: «Η ιστορία των
τελευταίων χρόνων έδειξε ότι θα υπάρξει και μια ΕΕ πολλών
ταχυτήτων, ότι δεν θα συμμετέχουν πάντα όλοι στα ίδια
επίπεδα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Η φράση αυτή δεν
απασχόλησε ιδιαίτερα την ειδησεογραφία της επόμενης μέρας,
αν και αρκετοί είναι αυτοί που χαρακτήρισαν τη δήλωση ιστορική.
Ξέρουμε ότι κάποιοι θα πούνε ότι οι δύο αναφορές της Α. Μέρκελ επί
της ουσίας αφορούν διαφορετικά ζητήματα. Ναι μεν αλλά θα
λέγαμε εμείς, αφού είναι αλήθεια ότι παρά την πολύ κακή
κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας και τα όσα έχουμε
κάνει όλα αυτά τα χρόνια, η εικόνα της ευρωζώνης – Ε.Ε.
είναι εικόνα παιδικής χαράς. Εδώ και χρόνια είναι η εικόνα
μιας ένωσης η οποία επί της ουσίας αδυνατεί να λειτουργήσει.
Οι χώρες αδυνατούν να ενοποιηθούν και ο κάθε ένας κοιτάζει
το συμφέρον του …… Και να μην ξεχνάμε κάτι. Ότι δεν
κολλάει στο τέλος σπάει. |
|
|
|
|
|
|
|
Ποιούς εννοούσε ο Χουλιαράκης
«Εκείνοι που νομίζουν ότι η συμφωνία πρέπει να αφεθεί να
κυλήσει ως τον Ιούνιο επειδή η Ελλάδα θα είναι τότε με την
πλάτη στον τοίχο κάνουν λάθος, κυρίως διότι μέχρι τότε θα
έχουμε επανέλθει σε έναν τυπικό κύκλο αβεβαιότητας για τη
ρευστότητα, το πρόγραμμα θα είναι στην ουσία νεκρό και θα
αρχίσει μια συζήτηση για τέταρτο πρόγραμμα», είπε την
Παρασκευή ο κ. Χουλιαράκης. Και αναρωτιόμαστε τώρα εμείς.
Ποιους εννοούσε; Γιατί οι περισσότεροι λένε ότι ο κ.
Χουλιαράκης εννοούσε τον κ. Σόιμπλε. Αλλά πολύ φοβόμαστε ότι
ο κ. Χουλιαράκης μιλούσε για στελέχη του Σύριζα, τα οποία
ζητάνε, για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, η διαπραγμάτευση
να πάει μέχρι την τελευταία στιγμή. Και δεν ξέρουμε μήπως η
απουσία Χουλιαράκη από το
EWG
της Πέμπτης ήταν μια ένδειξη ενόχλησης από τον έναν ίσως από
τους ελάχιστους τεχνοκράτες της κυβέρνησης (τουλάχιστον
σύμφωνα με αυτούς που ξέρουνε πρόσωπα και πράγματα μέσα στην
κυβέρνηση). |
|
|
|
|
|
|
|
Όλοι είχαν λογαριασμό στην Εθνική
Και θα κλείσουμε με ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από την
Καθημερινή …
«Αθήναι τη 14/11/31. Κύριε Διοικητά, Μετά την επίτασιν της
παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως, την οποίαν επροκάλεσεν η υπό
της Αγγλίας εγκατάλειψις της χρυσής βάσεως του νομίσματός
της, ελήφθησαν παρ’ ημών διάφορα μέτρα προς αντιμετώπισιν
της καταστάσεως και της διατηρήσεως της σταθεροποιήσεως (…).
Επειδή έκτοτε ήρχισαν εμφανιζόμεναι διά του τύπου
αμφισβητήσεις περί της σκοπιμότητας των μέτρων, επιθυμώ να
γνωρίζω εάν η διοίκησις της Εθνικής Τραπέζης εξακολουθή
θεωρούσα ότι ορθώς ελήφθησαν τα μέτρα εκείνα».
Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την επιστολή που
έστειλε ο Ελευθέριος Βενιζέλος με την ιδιότητα του
πρωθυπουργού στον τότε διοικητή της ΕΤΕ Ιωάννη Δροσόπουλο
κατά την προσωπική τους αλληλογραφία και βρίσκεται μαζί με
άλλους θησαυρούς στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας. Η
απάντηση ήρθε δύο μέρες μετά, όπως διαβάζουμε στις
μικροφωτογραφίες του αρχείου: «Σεβαστέ κύριε πρόεδρε (…)
ορθώς ελήφθησαν τα μέτρα εκείνα (…) και ενδείκνυται ως
μέτρον απαραίτητον ο έλεγχος επί του συναλλάγματος.
Οσον αφορά την Εθνικήν Τράπεζαν της Ελλάδος γνωρίζετε καλώς,
κύριε πρόεδρε, ότι τεταγμένη πάντοτε εις την εξυπηρέτηση του
κοινού συμφέροντος, έπραξε και πράττει και θα πράξη ό,τι εξ
αυτή εξαρτάται διά την διατήρησιν της σταθεροποιήσεως του
εθνικού νομίσματος». Αυτά έγραφε ο Δροσόπουλος χωρίς, όπως
φαίνεται, να μπορεί να προβλέψει την οικονομική κατάρρευση
της χώρας έναν χρόνο μετά.
Το ύφος της επιστολής είναι ενδεικτικό για τις καλές σχέσεις
και τον ρόλο που έπαιζε η Εθνική Τράπεζα στη χάραξη της
ελληνικής οικονομικής πολιτικής σε μια περίοδο μάλιστα που ο
θεσμικός της ρόλος είχε ατονήσει. Από την ίδρυσή της, το
1841, μέχρι τη δημιουργία της Τράπεζας της Ελλάδος, το 1927,
η ΕΤΕ είχε το εκδοτικό προνόμιο χαρτονομισμάτων και
διαχειριζόταν τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια της χώρας,
ενώ χάρη στην τεχνογνωσία των στελεχών της λειτουργούσε ως
ένα «άτυπο» υπουργείο Οικονομικών του νεοσύστατου ελληνικού
κράτους. Οι πρώτοι μέτοχοι ήταν Ελληνες και ξένοι με
οικονομική επιφάνεια και διασυνδέσεις, όπως ο Ελβετός
Ιωάννης Εϋνάρδος, οι Ρόθτσιλντ και πολλοί Ελληνες της
διασποράς που έφερε ο ιδρυτής της και οικονομικός παράγοντας
της Βιέννης Γεώργιος Σταύρου. «Ηταν μια τράπεζα αξιόπιστη.
Εβγαινε στην αγορά, δανειζόταν και έπειτα δάνειζε το κράτος
που δεν μπορούσε να βγει στις αγορές», τονίζει ο επικεφαλής
του Ιστορικού Αρχείου της ΕΤΕ Γεράσιμος Νοταράς.
Από τα «Παρκερικά» του 1847 και την παρέμβαση του Σταύρου
για να μειωθούν οι υπέρογκες αποζημιώσεις που ζητούσε η
Βρετανία, στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές την περίοδο
1893-94, και από την οικονομική διαχείριση της ήττας του
1897 από τον διοικητή Στέφανο Στρέιτ, που είχε αναλάβει και
το υπουργείο Οικονομικών, μέχρι τη ρύθμιση της νομισματικής
πολιτικής στις αρχές του 20ού αιώνα, η Εθνική Τράπεζα
διαδραμάτισε έναν σύνθετο ρόλο σε σχέση με την οικονομική
πολιτική της χώρας. «Σε κάθε δύσκολη περίοδο ζητούνταν η
τεχνογνωσία της τράπεζας. Ο Στρέιτ, για παράδειγμα, είχε
ζητήσει από τους πιστωτές περιθώριο χρόνου και έφτιαξε
εκείνος το σχέδιο βάσει του οποίου θα γινόταν η
διαπραγμάτευση ώστε οι όροι της πληρωμής να είναι πιο
ανεκτοί», σημειώνει ο κ. Νοταράς.
«Απαντα τα έγγραφα»
Στο Μέγαρο Διομήδη, το επιβλητικό κτίριο του Μεσοπολέμου που
δεσπόζει επί της Γ΄ Σεπτεμβρίου, βρίσκεται συγκεντρωμένη η
ιστορία της Εθνικής Τράπεζας που αντανακλά την οικονομική
και κατ’ επέκτασιν πολιτική ιστορία του ανεξάρτητου
ελληνικού κράτους. Από την ίδρυσή της η τράπεζα φρόντισε τη
διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στο οργανόγραμμα του 1842
αναφέρεται πως «ο Πρωτοκολλιστής (...) τηρεί υπό την ευθύνην
του το αρχείον της Τραπέζης, φυλλάτων εν αυτώ μεθοδικώς και
εν τάξει άπαντα τα έγγραφα». Το Μέγαρο Διομήδη ήταν,
άλλωστε, το πρώτο κτίριο στην Ελλάδα που οικοδομήθηκε με
σκοπό τη φύλαξη αρχείων. «Οι προδιαγραφές στατικής αντοχής
ήταν ένας τόνος ανά τετραγωνικό μέτρο γιατί υπολόγιζαν ότι
θα αποθήκευαν μεγάλους όγκους χαρτιού», σημειώνει ο κ.
Νοταράς καθώς περιδιαβαίνουμε το κτίριο το οποίο μετατράπηκε
από αρχειοστάσιο σε χώρο συλλογής, συντήρησης, έρευνας και
έκθεσης.
Στις μόνιμες εκθέσεις του Ιστορικού Αρχείου βλέπουμε την
πορεία του ελληνικού χαρτονομίσματος από τους φοίνικες του
Καποδίστρια μέχρι τη δραχμή του 2002, τα σχέδια που
κυκλοφόρησαν με την υπογραφή γνωστών Ελλήνων ζωγράφων όπως ο
Μιχάλης Αξελός, τις «ομολογίες» της επαναστατημένης Ελλάδας,
τα κατοχικά και τα ισπανικά «κολονάτα» της Ιονικής αλλά και
τα «κατοστάρικα» της ελληνικής κοινότητας στο στρατόπεδο του
Μπούλκες. Στην έκθεση με την ιστορική διαδρομή της τράπεζας
γίνεται μια αναδρομή στον χρόνο μέσα από τεκμήρια και
αντικείμενα, ενώ υπάρχουν αναφορές σε επιφανείς πελάτες όπως
ο Ερρίκος Σλήμαν και στο ανθρωπιστικό έργο της τράπεζας με
την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες της Θεσσαλίας (1897) και
την οικονομική στήριξη των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων.
Τα ιστορικά αρχεία της ΕΤΕ έως το 1966 είναι προσβάσιμα
στους ερευνητές για να μελετήσουν πτυχές της οικονομικής
ιστορίας ή τους μεγάλους πελάτες της. «Δεν υπάρχει μεγάλο
έργο που να έγινε στην Ελλάδα και να μην είχε εμπλοκή η
τράπεζα ή εταιρεία που να λειτούργησε και να μην έχουμε
στοιχεία. Ολοι είχαν έναν λογαριασμό και στην Εθνική»,
καταλήγει ο κ. Νοταράς.
Πηγή:
Καθημερινή |
|
|
|
