|
|
|
00:01 - 16/10/18 |
|
|
|
|
|
«Προειδοποιήσεις
που κλασσικά τις αγνοούμε»….
Βλέποντας
κανείς αυτό το κλίμα έντασης που για ακόμη μια φορά
επικρατεί στη χώρα, η οποία φανερά βρίσκεται σε μια
παρατεταμένη προεκλογική περίοδο (το τελευταίο δηλαδή που
χρειάζεται η ελληνική οικονομία). Νομίζουμε ότι κανείς και
πρωτίστως η κυβέρνηση, για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια.
Δε θέλει να λάβει σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις όπως
αυτές του ΣΕΒ, πως η ελληνική οικονομία δεν αντέχει μια
παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Πέραν
όμως αυτής της προειδοποίησης, ο ΣΕΒ λέει και κάτι άλλο.
Κάτι το οποίο και εμείς έχουμε τονίσει από την πρώτη στιγμή.
Ότι ναι μεν δεν πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις και ότι
πρέπει να μπει ένα τέλος στις περικοπές και τους φόρους.
Ωστόσο δεν πρέπει (για ακόμη μια φορά) να την πληρώσει η
πραγματική οικονομία για να μη συμβεί αυτό.
Ειδικότερα και για όποιον δεν τις έχει διαβάσει, ο ΣΕΒ
αναφέρει:
"με το εναλλακτικό σχέδιο προϋπολογισμού για το 2019, στο
οποίο δεν περιλαμβάνεται η περικοπή των συντάξεων,
εξαντλείται όλος ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος πέραν της
επίτευξης του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5 π.μ.
(=ποσοστιαίων μονάδων) του ΑΕΠ, χωρίς να συντηρείται κάποιο
απόθεμα πόρων για το μέλλον. Αλλά ακόμη και αυτό το
αποτέλεσμα απαιτεί επιπρόσθετους πόρους (που παραμένουν
ασαφείς) για να χρηματοδοτηθούν προγράμματα κοινωνικών
παροχών που παρουσιάστηκαν από τον Πρωθυπουργό στη Διεθνή
Έκθεση Θεσσαλονίκης".
Επιπλέον, ο Σύνδεσμος υπογραμμίζει
ότι το σχέδιο εναλλακτικού προϋπολογισμού για το 2019 δεν
περιλαμβάνει τη μείωση κατά 3 π.μ. στους συντελεστές
φορολογίας εταιρικών κερδών (από 29% σε 26%), ή τις μειώσεις
στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων και την αναμόρφωση (ελάφρυνση)
του ειδικού φόρου αλληλεγγύης, που είχαν ήδη γίνει νόμος με
την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει δημοσιονομικός χώρος πέραν της
επίτευξης του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5 π.μ. του
ΑΕΠ. Αντ' αυτών, η κυβέρνηση προτείνει πλέον, μεταξύ άλλων,
μια μείωση του συντελεστή φορολογίας των εταιρικών κερδών
κατά 1 π.μ. το 2019 καθώς και μια μείωση κατά 10% της
φορολογίας ακίνητης περιουσίας (ΕΝΦΙΑ) σε χαμηλής αξίας
ακίνητα. Αυτού του είδους οι αλλαγές, κατά τον ΣΕΒ,
υποσκάπτουν τη σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, και
την εμπιστοσύνη των αγορών στις προοπτικές της ελληνικής
οικονομίας.
Τέλος, σύμφωνα με την ανάλυση του
Συνδέσμου, αν δεν εφαρμοσθεί και η συμφωνηθείσα μείωση του
αφορολόγητου από το 2020, που αναμένεται να συνεισφέρει 2
δισεκ. ευρώ ετησίως σε μόνιμη βάση, "το συνολικό πακέτο των
φορολογικών ελαφρύνσεων και των φιλοαναπτυξιακών μέτρων των
4 δισεκ. ευρώ της περιόδου 2020-2022 είναι μάλλον απίθανο να
υιοθετηθεί, καταδικάζοντας τη χώρα σε ένα μέλλον εσαεί
υπερφορολόγησης και αποεπένδυσης, πέραν των ζητημάτων
σταθερότητας". |
|
|
|
|
|
|
|
H νέα
Ελλάδα που αλλάζει
Και σε
σχέση με τα παραπάνω, αυτό που χαιρόμαστε είναι πως αυτή η
χώρα αλλάζει. Πως μετά από 10 χρόνια κρίσης, πήραμε το
μάθημα μας και εκσυγχρονίζουμε το παραγωγικό μοντέλο της
χώρας. Με φανερή διάθεση ειρωνείας, διαβάσαμε λοιπόν τις
τελευταίες ημέρες τα επίσημα στοιχεία πως συνολική
αύξηση 2 δισ. ευρώ θα καταγράψει το κόστος μισθοδοσίας του
Δημοσίου την περίοδο 2015-2019, γεγονός που αποδίδεται στην
αύξηση των προσλήψεων μη μόνιμου προσωπικού και όχι στην
αύξηση των μισθών. Ειδικότερα, τα στοιχεία από το
Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2019-2022 αποκαλύπτουν ότι το κόστος
για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων από 15,6 δισ. ευρώ
που ήταν το 2015, θα φθάσει εφέτος τα 17,09 δισ. ευρώ και θα
ανέβει στα 17,6 δισ. ευρώ το 2019.
Ωστόσο οι μισθοί στο Δημόσιο
παραμένουν καθηλωμένοι τα τελευταία χρόνια και ο αριθμός των
τακτικών-μόνιμων υπαλλήλων κινείται στα επίπεδα των 603.000.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία η
εκρηκτική αύξηση του μισθολογικού κόστους αποδίδεται κυρίως
στις προσλήψεις υπαλλήλων με συμβάσεις έργου και ορισμένου
χρόνου.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα ο αριθμός
τους αυξάνεται κατακόρυφα. Από 64.434 που ήταν οι
συμβασιούχοι τον Αύγουστο του 2014, έφτασαν τον Αύγουστο του
2018, τους 78.539.
Το Δεκέμβριο του 2014, όπως αναφέρει
η εφημερίδα – λίγο προτού ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στην εξουσία – ο
αριθμός που απασχολούνταν στο Δημόσιο με σύμβαση ορισμένου
χρόνου και οι ωρομίσθιοι ανέρχονταν σε 76.095 άτομα. Τρία
χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 2018, ο αριθμός αυτός έφθασε
τις 88.679. Τους τελευταίους μήνες, η μεγαλύτερη αύξηση του
αριθμού συμβασιούχων εντοπίζεται στα Νομικά Πρόσωπα
Ιδιωτικού Δικαίου. Το 2015 είχαν προσληφθεί με συμβάσεις
ορισμένου χρόνου 10.772 άτομα. Τον περασμένο Αύγουστο ο
αριθμός τους εκτινάχθηκε στις 17.389.
Τον Δεκέμβριο του 2014 οι θέσεις
μετακλητών ήταν 1.888. Τον Αύγουστο του 2018 ο αριθμός τους
αυξήθηκε στις 2.442.
Την ίδια ώρα, δημιουργούνται νέες
κρατικές δομές που αυξάνουν τις δαπάνες και τη γραφειοκρατία.
Πρόεδροι, μέλη ΔΣ και όργανα Διοίκησης καταλάμβαναν 2.703
θέσεις τον Δεκέμβριο του 2014. Μετά από τέσσερα χρόνια οι
θέσεις αυτές αυξήθηκαν κατά 22% και έφθασαν τις 3.294. |
|
|
|
|
|
|
|
Και αυτός
είναι ο λόγος
Και όλα
τα παραπάνω είναι ο λόγος για την ανησυχία που εκφράζουμε
κατά καιρούς. Ότι δυστυχώς η χώρα θα βρίσκεται σε μια διαρκή
μιζέρια για πάρα πολλά χρόνια. Δεκαετίες, όσο μαύρο και αν
ακούγεται αυτό. Όπως συμβαίνει στην Αργεντινή που και πάλι
προσφάτως, περίπου 18 χρόνια μετά το αρχικό ξέσπασμα της
κρίσης, ζήτησε για ακόμη μια φορά τη βοήθεια του ΔΝΤ. Με νέα
δάνεια και νέες περιπέτειες για τους πολίτες της χώρας. Και
δυστυχώς ως Ελλάδα βρισκόμαστε σε αυτό το δρόμο …… με
κίνδυνο περίπου το 2028 – 2030 να συζητάμε για τα ίδια και
τα ίδια, με διαρκής, άλλο μικρότερες και άλλοτε μεγαλύτερες,
οικονομικές και κρίσης ρευστότητας. |
|
|
|
|
|
|
|
Τα γνωστά
καραγκιοζιλίκια
Τώρα όσον
αφορά τη συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις, η οποία
φούντωσε και πάλι τις τελευταίες ημέρες. Εμείς ένα πράγμα θα
γράψουμε. Ότι απλά πρόκειται για μια από τα ίδια. Με τα
γνωστά καραγκιοζιλίκια της κυβέρνησης να επαναλαμβάνονται.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Η χώρα βρίσκεται στο
δρόμο προς τις εκλογές. Και ο Σύριζα, ο Α. Τσίπρας και
γενικά τα στελέχη της κυβέρνησης έχουνε αρχίσει τις γνωστές
υποσχέσεις τους …… Και ανάμεσα σε αυτές είναι και το ζήτημα
των αποζημιώσεων, που δήθεν ξαφνικά η κυβέρνηση θυμήθηκε τις
τελευταίες ημέρες. Και μπορεί όλα αυτά να ακούγονται
συνηθισμένα. Ωστόσο δεν είναι έτσι. Όλα αυτά είναι απόδειξη
του ότι απλά σε αυτή τη χώρα δεν έχει αλλάξει το παραμικρό.
Απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. |
|
|
|
|
|
|
|
Ο
φιλο-Τράμπ που το παίζει Σαλβίνι
Τα
παρακάτω σχολίασε ο «Βηματοδότης» … Μέσα στην ταραχή των
τελευταίων ημερών, μου τηλεφώνησε ένας αναγνώστης μας,
κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, και άρχισε να περιγράφει τις
συνθήκες που διαμορφώνονται με τον υπουργό Αμυνας Πάνο
Καμμένο.
nnn
«Είναι η
πρώτη φορά», μου λέει, «που επικρατεί τόσο έντονος
σκεπτικισμός στο κόμμα μας για τις σχέσεις μας με τον Πάνο
Καμμένο και τους ΑΝΕΛ. Αλλά δεν έχουμε μπούσουλα από πάνω.
Οι του Μαξίμου είναι στη γραμμή να μην τον προκαλέσουμε. Εγώ
πιστεύω ότι θα μας προκαλέσει εκείνος», για να συμπληρώσει:
nnn
«Και θα
το κάνει μόλις διαπιστώσει ότι ο Ζάεφ συγκεντρώνει 80 ψήφους
για να περάσει από τη Βουλή την αναθεώρηση του Συντάγματος
της FYROM. Τότε εκτιμώ ότι θα γκαζώσει ο Πάνος επειδή
απλούστατα οικοδομεί προφίλ Σαλβίνι. Ετσι εξηγείται το
γεγονός ότι ακολουθεί τον Τραμπ κατά πόδας. Βλέπει ότι δεν
έχει τύχη και θέλει να εκπροσωπήσει τις αντι-συστημικές
ακροδεξιές δυνάμεις στην Ελλάδα». Αυτά είπε, για να
προσθέσει ευθύς αμέσως:
nnn
«Βεβαίως
περιορίζεται ο ζωτικός πολιτικός του χώρος και έχει μεγάλο
ρίσκο γιατί πρέπει να πείσει από τον Μπαλτάκο και τον
Βελόπουλο έως τον Καρατζαφέρη και τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Εμείς αυτό που πρέπει να φροντίσουμε είναι να διαμορφώσουμε
τις συνθήκες ώστε να εξασφαλίσουμε πλειοψηφία για την
ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή και δευτερευόντως
να συγκεντρώσουμε βουλευτές ώστε να εξασφαλίσουμε ψήφο
εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο εάν απαιτηθεί… Και όλα αυτά μη
νομίζεις ότι γίνονται για τίποτα το φοβερό. Γίνονται για να
φτάσουμε μέχρι τον Μάιο».Αυτά είπε και η συζήτηση έκλεισε
εκεί. |
|
|
|
