|
|
|
00:01 - 21/08/17 |
|
|
|
Πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο…
Με το φθινόπωρο να πλησιάζει όλο και περισσότερο φουντώνει η
συζήτηση για την επόμενη αξιολόγηση με τους δανειστές, μια
αξιολόγηση η οποία όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές
ανησυχούμε ότι θα εξελιχθεί σε μια από τα ίδια, με μεγάλες,
επιζήμιες για την οικονομία, καθυστερήσεις.
Στο τελευταίο λοιπόν ρεπορτάζ, η κυβέρνηση διαρρέει ότι
μεγάλος επιτεύξιμος στόχος είναι το κλείσιμο της αξιολόγησης
μέσα σε περίπου 100 ημέρες, κάτι το οποίο πραγματικά
ευχόμαστε να συμβεί, αν και κρατάμε πολύ μεγάλες επιφυλάξεις!!
Όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, σκοπός του οικονομικού
επιτελείου είναι η τρίτη αξιολόγηση να ξεκινήσει εντός του
Σεπτεμβρίου και να ολοκληρωθεί μέχρι το Eurogroup της 4ης
Δεκεμβρίου. Και για να συμβεί αυτό η κυβέρνηση θα πρέπει να
υλοποιήσει 35 βασικά προαπαιτούμενα μέσα στις επόμενες 100
ημέρες. Και μερικά από αυτά τα προαπαιτούμενα δεν είναι και
τόσο εύκολα, αφού ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνουν την
αξιολόγηση στο δημόσιο, περικοπές στα οικογενειακά επιδόματα
και τα επιδόματα αναπηρίας, καθώς και την κατάργηση των
προνομίων των συνδικαλιστών, μαζί με την αλλαγή του
νομοθετικού πλαισίου για τις απεργίες.
Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, για το τέλος του προγράμματος
εκκρεμούν περίπου 110 προαπαιτούμενα, με την κυβέρνηση να
διαρρέει ότι τα 90εξ αυτών είναι εφικτό να εφαρμοστούν έως
το τέλος Δεκεμβρίου, με τα άλλα να πηγαίνουν για την επόμενη
και τελευταία αξιολόγηση.
Ειλικρινά χαιρόμαστε που κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται
πρόθυμοι να τρέξουν με το κλείσιμο της αξιολόγησης (κλειδί
όπως έχουμε γράψει για το πώς θα πάνε τα πράγματα στην
οικονομία τους επόμενους μήνες), ωστόσο η εμπειρία
έχει δείξει ότι από αισιοδοξία και προθυμία καλά τα πάμε.
Στην υλοποίηση των υποχρεώσεων μας σχεδόν πάντα τα κάνουμε
μαντάρα, με τεράστιες, επιζήμιες για τη χώρα και τον
ελληνικό λαό, καθυστερήσεις. |
|
|
|
|
|
|
|
Ενδιαφέρουσα εξέλιξη αν επιβεβαιωθεί
Και στα πλαίσια των παραπάνω και αν και δεν έχουνε
επιβεβαιωθεί, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πληροφορίες
ότι το ΔΝΤ ενόψει και της 3ης αξιολόγησης θα προχωρήσει στην
αντικατάσταση της Ντέλια Βελκουλέσκου. Σύμφωνα με τις
πληροφορίες, η κ Βελκουλέσκου δεν θα εκπροσωπήσει το Διεθνές
ταμείο στις διαπραγματεύσεις Αθήνας – δανειστών για την
τρίτη αξιολόγηση που αναμένεται να ξεκινήσουν, επίσημα, τον
Οκτώβριο μετά τις γερμανικές εκλογές.
Και όπως γράψαμε, εφόσον επιβεβαιωθεί η αντικατάσταση της
Βελκουλέσκου είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Γιατί ναι
μεν πολλές φορές τέτοιες κινήσεις να είναι καθαρά τυπικού
χαρακτήρα (έχει να κάνει με φυσιολογικές αλλαγές –
μετακινήσεις στελεχών μέσα σε έναν οργανισμό όπως το ΔΝΤ).
Ωστόσο μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να συνδέεται με αλλαγή
στάσης του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Θα περιμένουμε λοιπόν τις εξελίξεις και ποιό θα είναι το
πρόσωπο που θα αντικαταστήσει τη Βελκουλέσκου (εφόσον αυτό
συμβεί) ….. και θα δούμε τι από όλα ισχύει, αν και
συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι μόνο τυπικά έχει μείνει το ΔΝΤ
στο ελληνικό πρόγραμμα και θα αποχωρήσει σχεδόν σίγουρα το
2018. |
|
|
|
|
|
|
Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία
Με την ευαισθησία μας για το ζήτημα να είναι αρκετά γνωστή
και έχοντας προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή της κρίσης
ότι η χώρα κινδυνεύει να οδηγηθεί σε μια μη – αναστρέψιμη
επιδείνωση της δημογραφικής της κατάστασης, θα λέγαμε ότι τα
παρακάτω στοιχεία είναι εξόχως ενδιαφέροντα.
Ειδικότερα, μελετώντας τα ιστορικά στοιχεία του δείκτη
γονιμότητας στην Ελλάδα, ο Σάββας
Ρομπόλης ομότιμος
καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και ο Βασίλειος
Μπέτσης
υποψήφιος διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου διαπίστωσαν
ότι την περίοδο 1960-1981 είχε μέση τιμή ίση με 2,3 παιδιά
ανά γυναίκα σε ηλικία γονιμότητας, την περίοδο 1982-1988
είχε μέση τιμή ίση με 1,5 παιδιά, την περίοδο 1989-1999 είχε
μέση τιμή ίση με 1,2 παιδιά, την περίοδο 2000-2009 είχε μέση
τιμή ίση με 1,5 παιδιά και την
περίοδο 2010-2017 έχει μέση τιμή ίση με 1,2 παιδιά ανά
γυναίκα σε ηλικία γονιμότητας.
Έτσι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία αυτά, η
οικονομική κρίση και ύφεση στη
χώρα μας ανέκοψε την αυξητική τάση του δείκτη γονιμότητας.
Οι δύο αυτές μεταβολές (προσδόκιμο ζωής και δείκτης
γονιμότητας) οδήγησαν αναπόφευκτα, στην Ελλάδα και την
Ευρωπαϊκή Ένωση, στη διεύρυνση της δημογραφικής γήρανσης,
δηλαδή στην αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων ατόμων στον
συνολικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα στο μέλλον η επίδρασή της
σε χαμηλούς ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ να είναι αναπόφευκτη.
Στο πλαίσιο αυτών των δυσμενών πληθυσμιακών εξελίξεων και
των επιπτώσεών τους, μεταξύ των άλλων, στην οικονομία και
την απασχόληση, διαπιστώνουμε ότι το 2016 μειώθηκε ο
πληθυσμός στην Ελλάδα κατά 26.000 άτομα (2,5%), καθώς και ο
πληθυσμός των παραγωγικών ηλικιών κατά 80.000 άτομα.
Αντίστοιχα, σύμφωνα με τις πρόσφατες (Eurostat, Ιούλιος
2017) προβολές του πληθυσμού στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής
Ένωσης διαπιστώνεται ότι ο πληθυσμός στην Ελλάδα από 10,8
εκατομμύρια άτομα το 2015 θα μειωθεί σε 8,3 εκατομμύρια
άτομα το 2060 και σε 7,2 εκατομμύρια άτομα το 2080.
Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο των προβολών του πληθυσμού της
Eurostat (Ιούλιος 2017), η επεξεργασία των σχετικών
στοιχείων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο πληθυσμός στην Ελλάδα
σε ηλικία εργασίας (15-64 ετών) εκτιμάται σε 4,450
εκατομμύρια άτομα το 2060 και σε 3,926 εκατομμύρια άτομα το
2080 από 6,9 εκατομμύρια άτομα σήμερα.
Ο πληθυσμός άνω των 65 ετών εκτιμάται σε 2,920 εκατομμύρια
άτομα το 2060 και σε 2,430 εκατομμύρια άτομα το 2080 από 2,3
εκατομμύρια άτομα σήμερα. Τέλος, ο
παιδικός πληθυσμός (0-14 ετών) εκτιμάται σε 923.800 άτομα το
2060 και
σε 907.100 άτομα το 2080 από 1,6 εκατομμύρια άτομα σήμερα.
Οι αρνητικές αυτές δημογραφικές προοπτικές στην Ελλάδα, σε
συνδυασμό και με τη διεθνή και ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα,
συνηγορούν στη
μείωση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας καθώς
και στους χαμηλούς ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ, εξαιτίας της
εξάλειψης της δημογραφικής ώθησης (demographic tail wind)
που δίνει στις οικονομίες ο μεγάλος πληθυσμός ατόμων νεαρής
ηλικίας που είναι στην κορύφωση της παραγωγικότητάς τους.
|
|
|
|
|
|
|
|
Αυτό είναι και το πιο σημαντικό
Και ας πάμε τώρα στα αισιόδοξα για τη χώρα μας (υπάρχουν και
τέτοια), με φόντο και την αναβάθμιση της
Fitch.
Λίγο πολύ λοιπόν ο οίκος
Fitch
είπε αυτό το οποίο έχουμε γράψει πολλές φορές. Ότι πλέον το
πολιτικό υπόβαθρο στη χώρα μας είναι πιο σταθερό και ο
κίνδυνος να υιοθετηθούν κατά το μέλλον μέτρα που θα
ανατρέπουν τις πολιτικές υπό το πρόγραμμα του ESM είναι
περιορισμένος.
Και θα επαναλάβουμε και πάλι σήμερα. Το ότι πλέον (και μετά
τα ός κωμικοτραγικά έγιναν το πρώτο 6μηνο του 2015) δεν
υπάρχει ισχυρό αντιμνημονιακό μέτωπο στο βουλή είναι ο
βασικός λόγος που πιστεύουμε ότι η χώρα έχει πλέον δει τα
χειρότερα. Και αν και δεν περιμένουμε εντυπωσιακούς ρυθμούς
ανάπτυξης και άμεση βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των
νοικοκυριών, δε βλέπουμε ότι τα πράγματα για τη χώρα θα πάνε
χειρότερα ….. Και κατά την άποψη μας αυτό είναι εξαιρετικά
σημαντικό, ειδικά για μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει
χάσει παραπάνω από το 25% του ΑΕΠ της
..... και η οποία και μόνο στη λογική του ελατηρίου μπορεί
να μπει σε μια μικρή, σταδιακή, ανάκαμψη. |
|
|
|
