|
|
|
00:01 - 25/06/18 |
|
|
|
|
|
Και μόνο από αυτήν την άποψη ήταν ιστορικές
Σε σχέση και με τα όσα
είχαμε γράψει την Παρασκευή, θα το επαναλάβουμε και σήμερα.
Ότι οι τελικές ανακοινώσεις για το χρέος σίγουρα δε λύνουν
το πρόβλημα, ωστόσο δεν ήταν κακές. Οι ευρωπαίοι μας έχουν
συνηθίσει σε πολύ πιο συντηρητικές αποφάσεις και στη λογική
αυτή, οι τελικές ανακοινώσεις θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο
μέτριες από τα όσα ανακοινώθηκαν τα ξημερώματα της
Παρασκευής.
Και ασχέτων των διαφόρων
απόψεων που υπάρχουν για το ζήτημα. Και μόνο από το γεγονός
ότι ουσιαστικά το ζήτημα του χρέους δε θα ξανασυζητηθεί για
πάρα πολλά χρόνια είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη.
Χαρακτηριστικά ήταν τα όσα
αναφέρονταν στις τελικές ανακοινώσεις των υπουργών
οικονομικών της ευρωζώνης: «βάσει της ανάλυσης της
βιωσιμότητας του χρέους από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, το
Eurogroup θα επανεξετάσει στο τέλος της περιόδου χάριτος, το
2032 εάν χρειάζονται πρόσθετα μέτρα χρέους».
|
|
|
|
|
|
|
|
Το πιο
αρνητικό των αποφάσεων
Πάντως υπήρξε και κάτι που
μας απογοήτευση στις αποφάσεις της Πέμπτης – Παρασκευής.
Ειδικότερα, γίνεται αναφορά στη συμφωνία του Μαΐου του 2016
για ένα «μηχανισμό, ο οποίος θα ενεργοποιείται στην
περίπτωση πολύ δυσμενέστερου απρόοπτου μακροοικονομικού
σεναρίου». Αυτός ο μηχανισμός, θα περιέχει μέτρα όπως την «περαιτέρω
αναδιάρθρωση του χρέους με ανώτατο όριο και παρατάσεις των
πληρωμών τόκων του δανείου του EFSF», στο βαθμό που είναι
αναγκαία για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Με απλά λόγια. Η περιβόητη
γαλλική πρόταση για σύνδεση του χρέους με την ανάπτυξη «πήγε
στον καιρό». Και αυτό ήταν μια αρνητική εξέλιξη, κάτι το
οποίο φαίνεται πως απογοήτευσε και τους γάλλους
αξιωματούχους οι οποίοι δεν κατάφεραν να επιβάλουν την άποψη
τους στην γερμανική πλευρά.
|
|
|
|
|
|
|
|
Σόιμπλε
Πάντως σε σχέση
με τα παραπάνω και παρά τα διάφορα σχόλια που υπάρχουν, θα
λέγαμε πως αν την Πέμπτη στο Eurogroup
υπουργός οικονομικών της Γερμανίας ήταν ο Σόιμπλε και
όχι ο Σόλτς οι τελικές αποφάσεις θα ήταν εξαιρετικά πιο
μέτριες. Με τα χίλια ζόρια η γερμανική πλευρά θα είχε
πειστεί η χρονική επιμήκυνση των δανείων να ήταν 5 χρόνια,
θυμίζοντας ότι ο Σόιμπλε δε συζητούσε με τίποτα μια χρονική
επιμήκυνση άνω των 3 ετών. Και το λέμε αυτά, γιατί
πιστεύουμε πως παρά τις τεράστιες ευθύνες που έχουμε ως χώρα,
ο Σόιμπλε χειρίστηκε το ελληνικό ζήτημα (όπως και πολλά
ζητήματα της ευρωζώνης – Ε.Ε.) με εμμονές και απίστευτη
αυστηρότητα. Και αν είχε μια ελαφρώς πιο ρεαλιστική (και
λιγότερο τιμωρητική διάθεση), το ελληνικό πρόβλημα θα
μπορούσε να έχει επιλυθεί με «λιγότερες απώλειες».
|
|
|
|
|
|
|
|
Ενδιαφέρουσα άποψη!
Και μια που
αναφερόμαστε στον Σόιμπλε και αν και προσωπικά δε συμφωνούμε
απολύτως σε όλα, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα όσα είπε το «ΣΚ»
ο πάντα σοβαρός κ. Λιαγκόβας.
Ειδικότερα, «η
ελληνική κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα να πετύχει υψηλότερα
των στόχων πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό ήταν λάθος» επισήμανε
την Κυριακή, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, o οικονομολόγος Παναγιώτης
Λιαργκόβας, τέως επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της
Βουλής. «Ο Σόιμπλε είχε ζητήσει 2 δισεκ. ευρώ πρωτογενές
πλεόνασμα, και συγκεντρώσαμε περίπου 7 δισεκ. αυτό ήταν η
παγίδα… Πέσαμε στην παγίδα» ανέφερε, στη σκιά της συμφωνίας
της 21ης Ιουνίου.
«Δώσαμε ένα
χαρτί στους Γερμανούς, στον Σόιμπλε, ο οποίος από τότε
άλλαξε στάση και προσανατολίστηκε στα υψηλά πρωτογενή
πλεονάσματα, λέγοντας ότι ‘’αφού τα καταφέρνετε συνεχίστε με
αυτό το ρυθμό’’ άρα με τη λιτότητα» εξήγησε ο κ. Λιαργκόβας.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση πανηγύριζε για τα σαφώς
υψηλότερα των στόχων πρωτογενή πλεονάσματα.
Το Eurogroup δεν έφερε ριζική λύση για την ελάφρυνση του
χρέους. Θα υπάρξει λιτότητα με συνεχή επιτήρηση της
ελληνικής οικονομίας έως το 2060 σχολίασε ακόμα ο
οικονομολόγος.
«Δεν υπήρξε οριστική ριζική λύση του χρέους, το χρέος δεν
απομειώθηκε, ρυθμίστηκε. Κλωτσήσαμε το τενεκεδάκι να πάει
λίγο πιο κάτω και βλέπουμε… Πρόκειται για νίκη των Γερμανών»
σχολίασε ο κ. Λιαργκόβας.
«Εφόσον υπάρχει η υπερφορολόγηση, η λιτότητα είναι
εκφρασμένη έως το 2022, αλλά επεκτείνεται έως το 2060» τόνισε.
Θα δοθούν από το περίσσευμα και κάποια αντίμετρα - υπό
προϋποθέσεις, αλλά τα περιθώρια είναι μικρά διευκρίνισε ο κ.
Λιαργκόβας. Σύμφωνα με όσα είπε η επιτυχία η μείωση των
στόχων για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα θα συνιστούσε μεγάλη
επιτυχία, καθόσον θα βοηθούσε σημαντικά την ανάπτυξη.
«Ο κορσές της επιτήρησης είναι στενός, οι Ευρωπαίοι δεν μας
εμπιστεύονται με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ανάπτυξη της
πραγματικής οικονομίας και να έχουμε συνεχή παρακολούθηση»
τόνισε.
|
|
|
|
|
|
|
|
Βαρυσήμαντο άρθρο
Και κλείνοντας
θα αναφερθούμε στο βαρυσήμαντο άρθρο το οποίο έγραψε ο κ.
Κώστας Λαλιώτης στον ΑΜΠΕ, με τίτλο: ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ «ΩΣΕΙ
ΠΑΡΩΝ» - «...Ο Μεγάλος Απών με Διαρκή Παρουσία Παντού...».
Δύο σχόλια θα
κάνουμε!!
Είναι τουλάχιστον
απογοητευτικό για τη χώρα εν έτη 2018 να ασχολούμαστε ακόμη
με πολιτικούς σαν τον κ. Λαλιώτη, ο οποίος μάλιστα γράφει
άρθρα και στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων.
Τώρα όσον αφορά
αυτό καθ΄ αυτό το άρθρο του κ. Λαλιώτη, θα λέγαμε πως
συμφωνούμε απόλυτα μαζί του!!!! Δυστυχώς η λογική του
παλαιού ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου έχει μια διαρκή παρουσία
στα πάντα σε αυτή τη χώρα. Αυτές τις λογικές μιμείται πολλές
φορές και ο Α. Τσίπρας και ο Σύριζα συνολικά. Γενικά η χώρα
δείχνει να συνεχίζει να είναι στον κόσμο της. Και για αυτό 8
χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ακόμη ταλαιπωρούμαστε
και θα ταλαιπωρούμαστε για πάρα πολλές δεκαετίες ακόμη.
|
|
