|
Χωρίς να υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Ιταλία θα συνεχίσει
να είναι μια μεγάλη εστία κινδύνου, με το πιο ενδιαφέρον να
είναι ότι ημέρα με την ημέρα αυξάνονται τα δημοσιεύματα για
πιθανά σχέδια στήριξης των ιταλικών τραπεζών. Όπως λοιπόν
έγραψε το Reuters,
η ιταλική κυβέρνηση αποφάσισε να στηρίξει τις τράπεζες της
χώρας εάν χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση μετά την πτώση των
ιταλικών ομολόγων που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους. Η είδηση
προκάλεσε άνοδο των μετοχών των ιταλικών τραπεζών αλλά και
των ιταλικών ομολόγων που είχαν ήδη στηριχθεί από την
απόφαση της S&P Ratings να μην υποβαθμίσει το ιταλικό χρέος.
Σύμφωνα με
την εφημερίδα Corriere della Sera, ο Ιταλός πρωθυπουργός,
Τζουζέπε Κόντε, κάλεσε τον υπουργό Οικονομικών, Τζοβάνι Τρία,
αλλά και τις κρατικές υπηρεσίες να εκπονήσουν σχέδια για τη
στήριξη των ιταλικών τραπεζών. Το Σάββατο ο κ. Τρία δήλωσε
σε εκδήλωση στη Φλωρεντία πως η κυβέρνηση θα στηρίξει τις
τράπεζες εάν χρειαστεί και τόνισε πως «δεν είναι καθόλου
παράξενο αυτό».
Πηγή της
ιταλικής κυβέρνησης, που μίλησε στο Reuters σε καθεστώς
ανωνυμίας, τόνισε πως το ένα εκ των δύο κομμάτων του
κυβερνητικού συνασπισμού, το Κίνημα των 5 Αστέρων, δεν
εγκρίνει τη χρήση χρημάτων του κράτους για τη στήριξη των
τραπεζών. Προσέθεσε, όμως, πως το Κίνημα δέχεται την παροχή
«εγγυήσεων του κράτους για να διευκολυνθεί η συγχώνευση
τραπεζών». Είχε προηγηθεί το Σαββατοκύριακο σύσκεψη του
Ιταλού πρωθυπουργού με τους αντιπροέδρους του κυβερνητικού
συνασπισμού, Λουίτζι ντι Μάιο και Ματέο Σαλβίνι, με
αντικείμενο την οικονομία, τον προϋπολογισμό και τις
τράπεζες. «Οι τράπεζες δεν θα αντιμετωπίσουν προβλήματα»,
σχολίασε μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης ο εκπρόσωπος του
Ματέο Σαλβίνι, και προσέθεσε πως ο κυβερνητικός συνασπισμός
εργάζεται γι’ αυτόν τον σκοπό. Η προοπτική παρέμβασης του
ιταλικού κράτους με σκοπό τη στήριξη των τραπεζών, αχίλλειο
πτέρνα της ιταλικής οικονομίας, οδήγησε σε υποχώρηση το
κόστος δανεισμού της Ιταλίας.
Οι
αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων της Ιταλίας υποχώρησαν 18
μονάδες βάσης στο 3,27% και το spread βρέθηκε κάτω από τις
300 μ.β. Σημειωτέον ότι μέσα στον Οκτώβριο το spread είχε
εκτιναχθεί μέχρι στις 341 μ.β. Είχε προηγηθεί την Παρασκευή
η απόφαση του οίκου αξιολόγησης S&P Global Ratings να
επιβεβαιώσει τη βαθμολογία του ιταλικού χρέους στο ΒΒΒ και
να υποβαθμίσει μόνο την προοπτική της χώρας σε αρνητική από
σταθερή. Ηταν μια ευχάριστη έκπληξη για τη Ρώμη, καθώς
μερίδα αναλυτών προέβλεπε υποβάθμιση του ιταλικού χρέους
κατά μία βαθμίδα. Είχε, άλλωστε, προηγηθεί στη διάρκεια του
Οκτωβρίου υποβάθμιση του ιταλικού χρέους από τη Moody’s που
έφερε τα ιταλικά ομόλογα σε μία βαθμίδα πάνω από τα «ομόλογα
σκουπίδια». Η διαφοροποίηση της S&P, όμως, απομάκρυνε την
αβεβαιότητα τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
«Προβλέπουμε
πως οι περισσότερες ιταλικές τράπεζες θα περάσουν επιτυχώς
τα τεστ κοπώσεως», σχολίασε χθες ο Φρανσέσκο Καστέλι,
στέλεχος της Banor Capital το Λονδίνο. Ο ίδιος ερμηνεύει,
ωστόσο, το γεγονός ότι συζητήθηκε δημοσίως πιθανότητα
παρέμβασης της κυβέρνησης ως ένδειξη ότι «για ορισμένες
τράπεζες το πρόβλημα έχει γίνει ήδη αισθητό». Ο κλάδος
σημείωσε, πάντως, μεγάλη άνοδο χθες, με τα περισσότερα κέρδη
να καταγράφουν οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της Ιταλίας,
UniCredit SpA και Sanpaolo SpA.
Ταμείο «διάσωσης κράτους»
Ενα ταμείο
«διάσωσης του κράτους» εξ ολοκλήρου ιταλικό, που θα
χρηματοδοτείται από τις αποταμιεύσεις των Ιταλών, καθώς
αυτοί θα έχουν αναγκαστικά αγοράσει ειδικούς τίτλους του
ιταλικού κράτους. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Ιταλία να
αξιοποιήσει τον πλούτο των Ιταλών και να διαχειριστεί το
πρόβλημα του χρέους της, που φτάνει το 133% του ΑΕΠ της. Η
ιδέα ανήκει στον Κάρστεν Βέντορφ, οικονομολόγο της
Bundesbank, που την παρουσίασε στην εφημερίδα Frankfurter
Allgemeine Zeitung και την αναπαρήγαγε η ιταλική οικονομική
εφημερίδα Il Sole 24 Ore. Ο Γερμανός οικονομολόγος προτείνει
αυτή τη λύση, καθώς εκτιμά πως η Ιταλία θα μπορέσει με αυτόν
τον τρόπο να αποτρέψει τις κερδοσκοπικές πιέσεις στα ομόλογά
της και να αποφύγει την προσφυγή στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό
Στήριξης (ESM), αλλά και να μη χρειαστεί την αρωγή της ΕΚΤ.
Οπως τονίζει, θα πρόκειται για μία μορφή αναγκαστικής
αλληλεγγύης των αποταμιευτών, που θα διαθέτουν για τους
ειδικούς αυτούς τίτλους αλληλεγγύης το 20% του καθαρού τους
πλούτου. Δεν θα αποτελεί κατάσχεση της περιουσίας των Ιταλών,
αφού δεν πρόκειται για ένα φόρο αλλά απλώς για αναγκαστική
επένδυση.
|
