Όπως προσφάτως έγραψε σε άρθρο του στο European Business
Review o N. Peter Kramer έγραψε με χαρακτηριστικό τρόπο πως
ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker κατά τη
διάρκεια της ομιλίας του, που διήρκεσε μία ώρα, έδειξε
ολοφάνερα ότι οραματίζεται ένα ομοσπονδιακό ευρωπαϊκό μέλλον
και εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είχε προτάσεις
για μεταρρύθμιση των θεσμών της ΕΕ που δεν λειτουργούν
απολύτως δημοκρατικά όπως η Επιτροπή και το Euro Group για
παράδειγμα, παρά μόνο κατέθεσε μια ριζοσπαστική ιδέα σχετικά
με το ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής και ο πρόεδρος του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα μπορούσαν να ταυτίζονται στο ίδιο πρόσωπο, το οποίο θα εκλέγεται από το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο.
Σαν την «μάνα του λόχου» της Ευρώπης, ο Juncker επιθυμεί όλα
τα κράτη - μέλη της ΕΕ σε μια ενοποιημένη Ευρωζώνη,
συμπεριλαμβανομένων ακόμη και χωρών με έντονη διαφθορά στην
οικονομία τους όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Αγνόησε
εντελώς το γεγονός ότι κάποια μέλη δεν επιθυμούν καν να
βρίσκονται στην Ευρωζώνη, όπως η Πολωνία, η Δανία, η Τσεχία,
η Ουγγαρία και η Σουηδία.
Οι δημοσιογράφοι που δηλώνουν φανατικοί υποστηρικτές των Βρυξελλών
ήταν πιο αισιόδοξοι από ποτέ. Συμφωνούν με τους Juncker και
Verhofstadt ότι «η άνοιξη του λαϊκισμού» αναχαιτίστηκε στην
Αυστρία, την Ολλανδία και τη Γαλλία αγνοώντας ότι στις
επόμενες αυστριακές εκλογές ο εθνικισμός θα φτάσει πολύ
κοντά στη νίκη.
Στην Ολλανδία το κόμμα του Geert Wilders κατάφερε να γίνει το
δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα μετά από μήνες σκληρής δουλειάς
αφότου έχασε την ευκαιρία να σχηματίσει κυβέρνηση. Το Εθνικό
Μέτωπο της Marin Le Pen απέσπασε χιλιάδες ψήφους στη Γαλλία:
σαφώς το παιδί θαύμα, ο Macron κέρδισε την προεδρία, όμως
55% των ψηφοφόρων απείχαν, καθώς επίσης η δημοτικότητα του
μετά από λίγες μόνο εβδομάδες υποχώρησε χαμηλότερα και από
τον αντιδημοφιλή προκάτοχό του.
Η απειλή δεν εξουδετερώθηκε, τουναντίον. Δεν θα ήταν καλύτερα αν η
ευρωπαϊκή ελίτ, συμπεριλαμβανομένων των αφοσιωμένων τους ΜΜΕ,
έδιναν μεγαλύτερη προσοχή σε αυτά τα γεγονότα, αντί να
εμμένουν στην «αυτάρεσκη» συμπεριφορά του στυλ «είμαστε
νικητές» και όλα είναι μια χαρά και πάλι;
Οι υποθέσεις για «αυτό που θέλουν οι Ευρωπαίοι πολίτες» είναι
αστείες. Ένας υστερικός ως συνήθως Verhofstadt δήλωσε προς
το ακροατήριο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: «Είναι ξεκάθαρο τι
θέλουν οι πολίτες της ΕΕ: να αλλάξουμε την ΕΕ, ναι. Να
καταστρέψουμε την Ευρώπη αναίμακτα». Αλλά ας είμαστε
ειλικρινείς, οι περισσότεροι πολίτες της ΕΕ είναι παντελώς
αδιάφοροι για τα οράματα του Juncker, του Pittella ή του
Verhofstadt κτλ. Πολύ φοβάμαι ότι δεν τα γνωρίζουν καν. |
