|
Παρότι την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο δεν
έχει ακόμη ολοκληρωθεί η επίσκεψη Ερντογάν στη
Θράκη ώστε να υπάρξει η συνολική εικόνα, ωστόσο
οι κύριες εντυπώσεις, από τη δημόσια
αντιπαράθεση του Τούρκου Προέδρου με τον Έλληνα
ομόλογό του και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα,
έχουν ήδη προκαλέσει ένα μικρό σοκ. Τα όσα
έγιναν σε δημόσια θέα, μπροστά στις κάμερες,
είναι πρωτοφανή για τα διπλωματικά θέσμια και
θυμίζουν πρακτικές της εποχής των Μηδικών
Πολέμων ή των κατοπινών σουλτάνων.
Κατά την άποψή μας, η επίσκεψη, ακατανόητης
σκοπιμότητας και σκεπτικού, θα ρίξει βαριά τη
σκιά της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο
Κυπριακό, εκτός και εάν οι ηγεσίες μας, στην
Ελλάδα και στην Κύπρο, έχουν αποφασίσει οριστικά
να προσπέσουν αυτοκτονώντας «οδοιπόροι στα Σούσα»
– ικέτες του Μεγάλου Ηγεμόνος των καβαφικών
στίχων.
Ο Ερντογάν, επιβεβαιώνοντας τους χειρότερους
φόβους όσων ασχολούνται με τα εθνικά θέματα,
επανέλαβε χωρίς κανένα πρόσχημα, ξεκινώντας από
τη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά, στην
τηλεόραση του Σκάι, την απαίτησή του για «επικαιροποίηση»
της Συνθήκης της Λωζάνης. Αυτό είχε ως
αποτέλεσμα, πέρα από το αρχικό μούδιασμα στην
Αθήνα, να υπάρξει η σχετική προετοιμασία και ο
Τούρκος Πρόεδρος να λάβει σε ζωντανή μετάδοση
(!) τις ανάλογες ακριβοπληρωμένες απαντήσεις,
από τον Πρόεδρο Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό
Τσίπρα, που έσωσαν μεν στιγμιαία το εθνικό
γόητρο, ικανοποιώντας και το φιλοθεάμον κοινό,
ως ένα φευγαλέο like στα σύγχρονα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης, όμως η ζημιά που
προκλήθηκε είναι ανεπανόρθωτη.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, εμφανώς κουρασμένος και
δύσθυμος, χαρίζοντας με δυσκολία το χαμόγελό του,
άκουσε τους σημερινούς ηγέτες του Ελληνισμού,
έναν καθηγητή Δημοσίου Δικαίου και έναν 43χρονο
μηχανικό, όπως μάθαμε επίσης live, χωρίς να
χρειαστεί να επικαλεστεί το πτυχίο του στη
Διοίκηση Επιχειρήσεων ή το ποδοσφαιρικό του
παρελθόν. Όμως η γλώσσα του σώματός του ήταν
εξαιρετικά αποκαλυπτική. Αλλά και τα νέα ήθη που
φέρνει: Ο τουρκικός επεκτατισμός δεν είναι κάτι
νέο βεβαίως, και προϋπήρχε του Ερντογάν, παρά
τον αφελή διαχρονικό στρουθοκαμηλισμό μεγάλου
μέρους της πολιτικής μας ηγεσίας, στην Κύπρο και
στην Ελλάδα. Το δημόσιο κήρυγμα του τουρκικού
μεγαλοϊδεατισμού, όμως, στην καρδιά της Αθήνας,
από έναν επίσημο προσκεκλημένο του ελληνικού
κράτους, ομολογουμένως ξάφνιασε.
Ο Ερντογάν μπορεί να επαίρεται ως Πορθητής για
τη δική του ατζέντα και το δικό του εθνικό
ακροατήριο, καθώς τα λόγια του ακούστηκαν να
βγαίνουν από τα βάθη της ιστορίας του ανατολικού
ζητήματος – που έκλεισε, εν πολλοίς, κατά τα
άλλα, με τη Συνθήκη της Λωζάνης: Ζητώντας
περισσότερες «θρησκευτικές ελευθερίες» για τους
«ομοεθνείς» του, μουσουλμάνους στη Δυτική Θράκη,
και επιπλέον μιλώντας, λίγο-πολύ, για οικονομική
καταπίεσή τους. Ακραίες, άτοπες και επικίνδυνες
εθνικιστικές αναφορές υψηλού επιπέδου, που
δυναμιτίζουν το κλίμα, δίνοντας επιχειρήματα
στον κάθε παρανοϊκό και από τις δυο πλευρές των
ελληνοτουρκικών συνόρων.
Διεκδικώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του
χαλίφη, προστάτη κάθε μουσουλμάνου, αλλά
ταυτόχρονα και του πατέρα όλων των «Τούρκων»,
και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου, άξιου ηγέτη
της «μητέρας πατρίδας». Σουλτάνος και Ατατούρκ
σε συσκευασία του ενός. Και ομολογώντας τους
μακρόπνοους στόχους και τις επιδιώξεις του
τουρκικού ιμπεριαλισμού στην Κύπρο, το Αιγαίο
και τη Θράκη.
Δυστυχώς, την προχθεσινή επίδειξη της ωμής
πολιτικής, και όχι μόνο της ρητορείας του
Ερντογάν, τη βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια στο
Κυπριακό. Και, ακόμη χειρότερα, προσπαθούμε
άλλοτε να τον εξευμενίσουμε, άλλοτε να τον
καλοπιάσουμε με ποικίλα δώρα –συνεχείς
υποχωρήσεις– και άλλοτε να τον αγιοποιήσουμε. Με
εσωτερικό αντηχείο του τον κατοχικό ηγέτη, που
επιδιώκει να τον αντιγράψει απαιτώντας συνεχώς,
και υπαγορεύοντας δημοσίως συμμόρφωση στις
βουλές του Αυθέντη. Και αναζητώντας ραγιάδες για
τον σύγχρονο σουλτάνο.
*Aναπλ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. www.papapolyviou.com
Πηγή: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ |
