Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας αντιστάθηκε στους εχθρούς του Κοτζιά, τον Ιανουάριο του 2017 και απέρριψε τις εισηγήσεις τους για να διώξει τον τότε υπουργό Εξωτερικών, δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι είναι θύμα της Κύπρου και του προβλήματός της.

Αντίθετα, είναι ο άνθρωπος που έβαλε ξανά το Κυπριακό στον διεθνή διπλωματικό χάρτη και μάλιστα στη σωστή του διάσταση: ότι είναι ένα θέμα εισβολής και κατοχής και ότι δεν δύναται να επιλυθεί χωρίς την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, χωρίς την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων των εγγυητριών δυνάμεων, που χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί μόνο η Τουρκία.

Ο Νίκος Κοτζιάς έχει κάνει μεγάλο καλό στην Κύπρο. Είχα γράψει παλαιότερα ότι αν δεν υπήρχε έπρεπε να τον είχαμε …εφεύρει. Και τώρα που αποφάσισε να παραιτηθεί, θα γράψω -διότι τα γραπτά μένουν- πως στις νέες διαπραγματεύσεις, όχι μόνο θα φανεί το κενό του, αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να σταματήσει τη λαίλαπα που έρχεται.

Δεν γνωρίζω ποιος πραγματικά θα τον αντικαταστήσει, διότι δεν αναμένω ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, με το καπέλο του υπουργού των Εξωτερικών, θα λάβει μέρος στις νέες διαπραγματεύσεις, τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο. Όποιον και αν επιλέξει -εκτός από ένα- δεν μπορεί να γεμίσει τα παπούτσια του Κοτζιά, διά τον απλούστατο λόγο, ότι πέραν του ότι γνώριζε εξαιρετικά το Κυπριακό, είχε αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με διεθνείς παράγοντες, που ασχολούνται με το Κυπριακό. Τον Κοτζιά τον άκουγαν και κατέγραψαν τα επιχειρήματά του, επειδή γνώριζαν πως θα τον βρουν απέναντί τους, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Σίγουρα, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, δεν είναι μία εύκολη περίπτωση ανθρώπου και διπλωμάτη. Όπως ο καθένας μας, έχει και αυτός τα κουσούρια του. Αλλά στα θέματα αρχών, είναι απόλυτος. Και δεν εκβιάζεται.

Έγραψε στο Twitter ο πρόεδρος του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και το σημειώνω επειδή προέρχεται από έναν πολιτικό που τον πολέμησε τον Κοτζιά, συνασπιζόμενος με τις κακές δυνάμεις του ΑΚΕΛ, που απαιτούσαν από τον κ. Τσίπρα να εκδιώξει τον πρώην υπουργό: «Τώρα που δεν είναι υπουργός ο Νίκος Κοτζιάς δημοσιοποιώ τι μου είπε ένας καλός μου φίλος από την Ελλάδα πριν 3 χρόνια. Τον Νίκο Κοτζιά να τον εμπιστεύεσαι. Ο Νίκος για τα πιστεύω του, αποποιήθηκε μια τεράστια οικογενειακή κληρονομιά. Ότι να ‘ναι, αυτός είναι. Αυθεντικός και ιδεολόγος».

Εκλαμβάνω το παραπάνω σχόλιο του κ. Νεοφύτου και σαν απολογία. Διότι δεν τον ήθελε τον Κοτζιά, επειδή αποποιήθηκε τη φιλοτουρκική και ρατσιστική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Στη Γενεύη, ενώ ο τότε υπουργός Εξωτερικών προσπαθούσε να βγάλει την Κύπρο από τις λάσπες που το έριξαν οι ηγέτες της, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ παρασύρθηκε από τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ και είπε ανάρμοστες κουβέντες. Απολογήθηκε μετά όταν μπήκε σαν ταύρος ο Κοτζιάς στο ξενοδοχείο Ιντερκοντινένταλ της Γενεύης, αλλά η στάση του – και κυρίως το γεγονός ότι επέλεξε να είναι ουραγός του κ. Άντρου Κυπριανού- προκάλεσε δικαιολογημένη οργή.

Βεβαίως, οι χειρότεροι όλων ήταν οι «σύντροφοι» του κ. Κοτζιά στο ΑΚΕΛ, οι οποίοι δεν σταμάτησαν λεπτό να βυσσοδομούν εναντίον του. Ο γενικός γραμματέας του κυπριακού «κομμουνιστικού» κόμματος, ζήτησε μετά το ναυάγιο της Γενεύης από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να τον διώξει. Ο Κοτζιάς το ήξερε αυτό και πικράθηκε πολύ.

Αυτό που επίσης τον ενοχλούσε αφάνταστα, είναι αυτό: όταν οι ηγέτες του ΑΚΕΛ τον συναντούσαν, του αφιέρωναν ύμνους. Ύμνους ψεύτικους, διότι ήταν τόσο δειλοί ώστε δεν είπαν ποτέ στον ίδιο τον Κοτζιά τι ένιωθαν γι’ αυτόν. Υποκριτές… Του συμπεριφέρθηκαν με υπουλία επειδή απέρριψε την πολιτική του ΑΚΕΛ, η οποία έχει έντονα σημάδια ενός περίεργου «φιλοτουρκισμού». Το χειρότερο που κάνει η ηγεσία του ΑΚΕΛ, είναι ότι σπρώχνει και πιέζει τον εκάστοτε πρόεδρο της Κύπρου, ώστε η ελληνική πλευρά να συναντήσει τις προτάσεις των Τούρκων, οι οποίες δεν εξυπηρετούν ποτέ και πουθενά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων.

Ο Κοτζιάς είχε κόψει αυτά τα μασκαραλίκια και είχε θέσει σαν Ελλάδα, η οποία είναι εγγυήτρια δύναμη, τον όρο της κατάργησης των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και της αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων. Έτσι πληροφορήθηκε και ο κάθε ανόητος στην Κύπρο, αυτό που όλοι γνωρίζαμε: ότι οι Τούρκοι δεν θα αποχωρήσουν από το νησί ούτε μετά τη λύση. Μέχρι τότε, αυτό το 20% που τα δίνει όλα και έχει πρόσβαση σε όλα τα ΜΜΕ, δυσανάλογη της δύναμής του, ισχυριζόταν ότι ήταν φαντασίωσή μας και fake news η αναφορά μας ότι η Τουρκία είχε λάβει στρατηγική απόφαση να μην αποσύρει ποτέ τα κατοχικά στρατεύματά της. Βασικά, δεν ήταν ότι δεν πίστευαν. Αλλά βαθιά μέσα τους αποδέχθηκαν την παραμονή του τουρκικού στρατού.

Όταν ο Κοτζιάς συνάντησε στην Κρήτη τον Τούρκο ομόλογό του και του είπε λίγο άγαρμπα -με θέα τη γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου- την απόφασή του, ότι η Ελλάδα δεν θέλει να είναι εγγυήτρια δύναμη, μόνο που δεν σηκώθηκε να φύγει ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Αλλά δεν ενοχλήθηκε μόνο ο Τούρκος υπουργός. Ενοχλήθηκαν και αρκετοί δικοί μας στην Κύπρο, θιασώτες της διζωνικής. Και αντί να τα βάλουν με την Τουρκία, έριξαν τα βέλη τους στον Κοτζιά. (Με την ευκαιρία -και ως παρένθεση- οι συνάδελφοι που συνεργάστηκαν με εκείνο τον Άιντε και μετέφεραν μέσα από τα κείμενά τους ένα σωρό ψέματα για τον Κοτζιά, δεν νομίζουν ότι τώρα ήρθε η ώρα να απολογηθούν; Είναι καιρός να βγουν καθαροί από εκείνο το βούρκο)…

Σαν Ελληνοκύπριος έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Κοτζιά. Συναντηθήκαμε ξανά από χρόνια και βρήκα ένα αλλαγμένο και ορθά σκεπτόμενο -για το εθνικό μας θέμα άνθρωπο. Βεβαίως, δεν συμφώνησα με τη στάση του στο Σκοπιανό -είχαμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψει, και δεν μου άρεσε καθόλου η Συμφωνία των Πρεσπών. Όμως, δεν θεώρησα ποτέ ότι πρόδωσε τον Ελλάδα, όπως τον κατηγόρησαν οι άρρωστοι του «μακεδονομαχισμού».  Οι λέξεις «προδότες» και «προδοσία» δεν βρίσκονται στο λεξιλόγιό μου, τις …χάρισα στην ελληνική Χούντα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Ο Μίτσελ στη Λευκωσία

Την 1η Νοεμβρίου θα φτάσει στη Λευκωσία για υψηλού επιπέδου επαφές, στρατηγικής σημασίας, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Αμερικής, Γουές Μίτσελ. Είναι ένας πολύ σοβαρός διπλωμάτης, μα πάνω απ’ όλα είναι δίκαιος και γνωρίζει ποιοι είναι οι πραγματικοί και πιστοί σύμμαχοι της Αμερικής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Θα ήταν καλό να διευθετηθούν συναντήσεις του κ. Μίτσελ με τους εκπροσώπους όλων των πολιτικών δυνάμεων. Να τους ακούσει και να τον ακούσουν. Έχει ξεκάθαρες απόψεις για την ευρύτερη «γειτονιά» μας και υποστηρίζει με πάθος τις αμερικανικές θέσεις, είτε αυτές αφορούν τη Ρωσία, είτε την Τουρκία η οποία -κατά τη γνώμη μου- έχει πάρει ένα δρόμο χωρίς επιστροφή. Η ήττα του Ταγίπ Ερντογάν στην υπόθεση του Πάστορα Μπράνσον, τον έχει κάνει θηρίο ανήμερο. Και όποτε βρει την ευκαιρία, θα το επαναλάβει…

Μιχάλης Ιγνατίου

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών