Απ’ ό,τι φαίνεται, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει και τους καλύτερους συμβούλους ως προς το πώς θα πρέπει να κινηθεί για να ανταγωνιστεί τις άλλες μεγάλες δυνάμεις του χώρου.

Τον τελευταίο χρόνο, ο Καναδάς, η Κίνα, η Γαλλία, η Ινδία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ξεκινήσει σημαντικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες για να επεκταθούν στον κλάδο της τεχνητής νοημοσύνης. Αν και η κυβέρνηση Trump έχει αρχίσει να επικεντρώνεται στο πώς θα προωθήσει τη συγκεκριμένη τεχνολογία, δεν έχει αναπτύξει μια συνεκτική εθνική στρατηγική που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της συγκυρίας και στα υψηλά πρότυπα που έχουν οριστεί από τις στρατηγικές άλλων χωρών.

Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει στην ακόλουθη κατάσταση: η συζήτηση γύρω από το πώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στις ΗΠΑ θα πρέπει να υποστηρίξουν την τεχνητή νοημοσύνη κυριαρχείται από προτάσεις που εστιάζουν πρωτίστως στην εξουδετέρωση των δυνητικών βλαβών από την τεχνητή νοημοσύνη. Είναι, δηλαδή, προτάσεις που στηρίζονται στην επιβολή περιοριστικών κανονισμών στην τεχνολογία, και όχι στην υποστήριξη της ανάπτυξής της.

Η τεχνητή νοημοσύνη θέτει τεράστιες προκλήσεις – από τη δυνητική επιδείνωση της φυλετικής μεροληψίας στο σύστημα απονομής ποινικής δικαιοσύνης μέχρι τα ηθικά ζητήματα που τίθενται σε σχέση με τα αυτόνομα οχήματα δίχως οδηγό – και οι κύριες ιδέες για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων είναι η επιβολή της αρχής της αλγοριθμικής διαφάνειας ή της αλγοριθμικής εξηγησιμότητας, ή η εγκαθίδρυση μιας υπέρτατης ρυθμιστικής αρχής για την τεχνητή νοημοσύνη.

Ωστόσο, τα μέτρα αυτά ενδέχεται να είναι αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση πιθανών προκλήσεων, ενώ παράλληλα θα επιβραδύνουν σημαντικά την ανάπτυξη και την υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ευτυχώς, υπάρχει ένας βιώσιμος τρόπος ώστε οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να αντιμετωπίσουν τους πιθανούς κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης χωρίς να την υπονομεύσουν: η υιοθέτηση της αρχής της αλγοριθμικής λογοδοσίας, μιας light κανονιστικής προσέγγισης που ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν αλγόριθμους να χρησιμοποιούν μια ποικιλία ελέγχων για να επαληθεύουν ότι τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης λειτουργούν όπως προβλέπεται, και να εντοπίζουν και να διορθώνουν τα επιβλαβή αποτελέσματα.

Σε αντίθεση με την αλγοριθμική διαφάνεια, η αλγοριθμική λογοδοσία δεν απειλεί την πνευματική ιδιοκτησία. Σε αντίθεση με την αλγοριθμική εξηγησιμότητα, επιτρέπει στις εταιρείες να αναπτύσσουν προηγμένα, καινοτόμα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, απαιτώντας παράλληλα να είναι σε θέση να εξηγήσουν ορισμένες αποφάσεις όταν το απαιτεί το πλαίσιο, ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιήθηκε η τεχνητή νοημοσύνη σε αυτές τις αποφάσεις.

Και σε αντίθεση με έναν υπέρτατο ρυθμιστή της τεχνητής νοημοσύνης, η αλγοριθμική λογοδοσία εξασφαλίζει ότι οι ρυθμιστικές αρχές θα μπορούν να κατανοήσουν την τεχνητή νοημοσύνη εντός των τομέων που τους αφορούν, περιορίζοντας παράλληλα τα εμπόδια στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης.

Πηγή: fortune.com

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών