|
Μέχρι πριν από λίγες μέρες ο Ματέο Ρέντσι ήταν
υπερεπειγόμενος, στη λογική ότι ο χρόνος
δουλεύει σε βάρος του καθώς η κυβέρνηση
Τζεντιλόνε κινείται στα ίδια αδιέξοδα που
κινήθηκε η κυβέρνησή του, με αποτέλεσμα η φθορά
να συνεχίζεται και να συρρικνώνεται συνεχώς το
40% που ψήφισε Ναι στο δημοψήφισμα του
Δεκεμβρίου για την συνταγματική αναθεώρηση ως
σημείο αναφοράς για το ποσοστό που επιδιώκει το
Δημοκρατικό Κόμμα σε πρόωρες κάλπες της
γείτονικής χώρας.
Δύο νέα δεδομένα ήρθαν να αμφισβητήσουν τη
βεβαιότητα των πρόωρων εκλογών μέχρι τον Ιούνιο:
Η εσωκομματική ανταρσία της οποίας ηγούνται οι
πρώην ηγέτες του Δημοκρατικού Κόμματος Μάσιμο
Νταλέμα και Πιερλουίτζι Μπερσάνι που ζητά αλλαγή
σκυτάλης στην ηγεσία, μια αμφισβήτηση που αν
διευθετηθεί, μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε
διάσπαση ή στην καλύτερη περίπτωση στη
συρρίκνωση της αξιοπιστίας του πρώην
πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι.
Η άνοδος των spreads των ιταλικών ομολόγων, που,
αν δεν συγκρατηθεί, θα καταστήσει απαγορευτικό
το κόστος των εκλογών μέχρι τον Ιούνιο, καθώς οι
κάλπες θα έχουν τον διλημματικό χαρακτήρα Πέπε
Γκρίλο ή Ματέο Ρέντσι, με πιθανό διαιτητή τον
Σίλβιο Μπερλουσκόνι!
Μια μετάθεση των εκλογών στην Ιταλία είναι μια
δοκιμασία λιγότερη στον εκλογικό κύκλο που
αρχίζει στην Ολλανδία στα μέσα Μαρτίου,
συνεχίζεται στη Γαλλία τον Απρίλιο-Μάιο και
ολοκληρώνεται στη Γερμανία στα τέλη Σεπτεμβρίου,
αλλά ταυτόχρονα και μια σκληρή δοκιμασία
παραπάνω για τη Ρώμη, με την πολιτική
αβεβαιότητα να παρατείνεται μέχρι τον Φεβρουάριο
του 2018.
Με άλλα λόγια, η Ιταλία, ό,τι και να συμβεί,
είναι μια ωρολογιακή βόμβα που μένει να
διαπιστωθεί αν θα εκραγεί μέχρι τον Ιούνιο ή
ύστερα από έναν χρόνο, μια κατάσταση πραγμάτων
που δεν είναι και η καλύτερη για να αποτραπεί
αύξηση του κόστους δανεισμού και να μην υπάρξουν
και άλλες εκπλήξεις από το ήδη κλονισμένο
τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος) |
