Αν είχα να μαντέψω, νομίζω ότι το α λα καρτ ή «ό,τι να ’ναι» μοντέλο είναι το πιθανότερο. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας δεινός τακτικιστής που δεν έχει πρόβλημα να ακολουθήσει οιανδήποτε γραμμή αν αποφασίσει ότι τον συμφέρει.

Εχει όμως σημασία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έκανε πάρα πολλά πράγματα χωρίς να «ανοίξει μύτη» γιατί δεν είχε απέναντί της, σε ρόλο μπαμπούλα, το είδωλό της. Οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ έτρεμαν τον ίσκιο τους. Φοβούνταν το πεζοδρόμιο και τις κατηγορίες περί ξεπουλήματος ή προδοσίας. Ιδιωτικοποιήσεις, σχέσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, Cosco είναι μερικά από τα παραδείγματα.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, ο πρωθυπουργός θέλει μεν να προβάλλεται διεθνώς ως αποφασιστικός ηγέτης, μέσα όμως στη χώρα δεν κινείται τίποτα. Οι «ταλιμπάν» έχουν πάρει το πάνω χέρι και μπλοκάρουν ό,τι μπορούν. Από τώρα μέχρι τις εκλογές δεν θα γίνει τίποτα απολύτως που να πάει τη χώρα μπροστά. Ο,τι είχε να δώσει ο κ. Τσίπρας, σε αυτόν τον πολιτικό κύκλο, το έδωσε.

Το ζήτημα είναι αν θα ξαναπιάσει την ντουντούκα στα χέρια του μόλις φύγει από το Μαξίμου. Θα βγει στους δρόμους εναντίον του Ελληνικού ή των νέων έργων της Cosco ή για άλλα έργα που έχει υποστηρίξει ως πρωθυπουργός χωρίς να τα έχει τελειώσει; Θα ξαναγίνει αντιγερμανός, αντιαμερικανός ή ό,τι άλλο; Και το κυριότερο: Θα τον πιστέψει ο κόσμος και θα τον ακολουθήσει στον δρόμο μαζί με μια νέα γενιά «Κολλάδων»; Ή θα μοιάζει με ηθοποιό που παίζει ύστερα από χρόνια έναν ρόλο που απλά δεν του πάει και δεν κόβει εισιτήρια;

Εχουμε πληρώσει ακριβά την αντιπολίτευση τύπου Τσίπρα πριν από το 2015. Το χειρότερο δυνατό σενάριο θα ήταν να έχουμε ξανά έναν... παλιό Τσίπρα στην αντιπολίτευση και μια επόμενη κυβέρνηση που θα τρομάξει γρήγορα και δεν θα τολμήσει να «σπάσει αυγά».

Αλέξης Παπαχελάς (Καθημερινή)

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών