Η πρώτη απόφαση για το μπλοκάρισμα μίας σελίδας
ή ενός λογαριασμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
βγαίνει πάντα από τον αλγόριθμο. Ο αλγόριθμος
μπλοκάρει και στη συνέχεια επιλαμβάνονται οι
διαχειριστές της πλατφόρμας. Αν, λοιπόν, το
Facebook είναι σήμερα το μεγαλύτερο βήμα του
δημοσίου λόγου, ο αλγόριθμος παρεμβαίνει ενεργά
στο καθεστώς διακίνησης των ιδεών. Ο αλγόριθμος,
ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που μαθαίνει να
εκπαιδεύει τον εαυτό του, έχει αποκτήσει ρόλο
ρυθμιστή σε μία λειτουργία που αποτελεί τον
πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν είναι
σημάδι των καιρών. Είναι οι καιροί μας. Η
λειτουργία του δημοσίου βήματος, που προσφέρουν
οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, ανήκει σε
όλους τους χρήστες. Ετσι, η έννοια της
λογοκρισίας έχει κατά κάποιον τρόπο «εκδημοκρατιστεί».
Οι ίδιοι οι άνθρωποι και όχι κάποιο σκοτεινό
σύστημα γραφειοκρατών κρατούν πλέον το μαχαίρι
της λογοκρισίας, αποφασίζοντας, ουσιαστικά δια
βοής, για αυτά που πρέπει και για εκείνα που δεν
πρέπει να ακούγονται. Υπάρχουν δε περιπτώσεις
που η λογοκρισία επιβάλλεται από έναν άλλον
αλγόριθμο που θα κατασκευάσει λογαριασμούς οι
οποίοι με τη σειρά τους θα επιτεθούν δια «αναφορών»
προς την πλατφόρμα σε «ακατάλληλο» περιεχόμενο.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προάγουν την
ελευθερία του λόγου. Ομως ταυτόχρονα
επιβεβαιώνουν και τη δυσανεξία των χρηστών στη
διαφορετική άποψη. Η πολυμορφία των απόψεων
ενοχλεί. Όχι κάποιο αόρατο πολύπλοκο σύστημα,
αλλά τους ίδιους τους ανθρώπους. Για παράδειγμα,
η επίθεση εναντίον του Αρκά δείχνει την άρνηση
αποδοχής μίας αντίθετης άποψης. Οι άνθρωποι που
έκαναν αναφορές κατά του Αρκά, προτιμούν τη
σιωπή από μία διαφορετική άποψη που ενδεχομένως
να τους ενοχλεί. Θα ήθελαν είτε ο Αρκάς να έχει
άλλη άποψη, είτε να μην την εκφράζει. Ακόμα
χειρότερα: θα προτιμούσαν ο Αρκάς να «νερώνει»
την άποψή του. Κατά τα λοιπά, δηλώνουν αριστεροί,
με δημοκρατικές ευαισθησίες κ.λ.π.
Κώστας Γιαννακίδης (Protagon)
|
