Μας λένε, λοιπόν, οι παπαγάλοι των κατεχομένων ότι ο κ. Ακιντζί έχει τη δική του πολιτική στο Κυπριακό, ότι παίρνει αποφάσεις και μία από τις αποφάσεις αυτές είναι, υποτίθεται, να ανακοινώσει χωρίς διαβούλευση με την Άγκυρα ότι αποδέχεται το πλαίσιο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες.

Βέβαια, εάν ισχύουν τα παραπάνω, να χειροκροτήσω και εγώ τον έρμο τον κατοχικό ηγέτη, που σήκωσε τη σημαία της αντίστασης απέναντι στον κατοχικό στρατό και την τουρκική ηγεσία. Εάν έχουν έτσι τα πράγματα, εάν ο κ. Ακιντζί ξαναβρήκε τον πολύ παλιό καλό εαυτό του, χρειάζεται και την υποστήριξή μας και το εννοώ, διότι η αντίσταση απέναντι στην Τουρκία είναι εθνική υπόθεση όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Μερικές φορές, κάποιοι που δημιουργούν υπόγειες καταστάσεις, μας ζητούν να δεχθούμε πως 1+1 κάνουν …11.

Ο κ. Ακιντζί ηγείται του κατοχικού καθεστώτος διότι αυτό βόλευε τότε την Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν χρειαζόταν έναν άνθρωπο στην Κύπρο, ο οποίος υποτίθεται θα είχε προχωρημένες θέσεις για το Κυπριακό, που θα είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία, και που να μην θυμίζει τον Ραούφ Ντενκτάς και τα εθνικιστικά τσιράκια του. Ο σημερινός κατοχικός ηγέτης ήταν η εικόνα και η ομοίωση αυτού που αναζητούσε η τουρκική κυβέρνηση.

Έτσι, εκεί που δεν το περίμενε κανείς επιλέχθηκε ως ο νέος «άσπιλος και αμόλυντος» ηγέτης. Η επιλογή του από τους έποικους βασικά χαιρετίστηκε από τους οπαδούς της «όποιας λύσης» ως η έλευση του… Μεσσία. Είναι δύσκολο να ξεχάσουμε τους πανηγυρισμούς του. Οι Ελληνοκύπριοι που έσπευσαν στα κατεχόμενα εκείνο το βράδυ της επιλογής του κ. Ακιντζί έριξαν δάκρυα… χαράς. Δεν λέω… Δικαίωμά τους. Αλλά πόσο βέβαιοι είναι σήμερα ότι εκείνα τα δάκρυα χαράς δεν έχουν μετατραπεί σε δάκρυα πίκρας; Τα γεγονότα αυτό μαρτυρούν.

Μετά την επιλογή του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επέλεξε να τον ανακηρύξει σε συμπρόεδρο, για να τον ακούσει να του λέει στο Κραν Μοντάνα κουβέντες που πρόσβαλαν τον κ. Νίκο Αναστασιάδη. Ήταν τόσο προσβλητικός ο κατοχικός ηγέτης, που ο Πρόεδρος της Κύπρου… καθάρισε τα αφτιά του, μήπως δεν άκουγε καλά τους βαρύτατους ισχυρισμούς του κ. Ακιντζί, που αφορούσαν και καθαρά προσωπικά ζητήματα. Αν δεν λέω την αλήθεια, ας με διαψεύσουν οι παριστάμενοι. Και ήταν πολλοί γύρω από το τραπέζι εκείνη την ημέρα.

Στην Ελβετία, ο κ. Ακιντζί τάχθηκε αναφανδόν υπέρ των τουρκικών θέσεων και θα έλεγα πως τις εξέφρασε καλύτερα και από τον παριστάμενο υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Δεν διαφοροποιήθηκε ποτέ και εξελίχθηκε στον απόλυτο εκφραστή της διχοτόμησης της Κύπρου.

Μετά από τόσους μήνες απραξίας, επανήλθε για να αποδεχθεί ό,τι απέρριψε στο Κραν Μοντάνα. Και αυτό το γεγονός από μόνο του δημιουργεί υποψίες. Δηλαδή, προχώρησε στην κίνησή του χωρίς να ρωτήσει τους προστάτες του, που συντηρούν την κατοχή με δισεκατομμύρια δολάρια όλα αυτά τα χρόνια; Ο Ακιντζί έχει την παραμικρή δυνατότητα για να κάνει του κεφαλιού του; Πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν ειλικρινά. Διότι 1+1, ως γνωστόν κάνουν 2, όχι 11.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι είναι ένας ανεξάρτητος ηγέτης, που πραγματικά επιθυμεί μία καλή λύση στην Κύπρο ώστε να τερματιστεί ο αναχρονιστικός διαχωρισμός που επιβλήθηκε με τη δύναμη των όπλων. Και ας υποθέσουμε ότι καταλήγουν με τον κ. Αναστασιάδη σε διευθέτηση του προβλήματος. Πώς θα υλοποιηθεί αυτή η συμφωνία τους όταν ο κ. Ακιντζί (υποτίθεται) ότι κάνει του κεφαλιού του.

Είναι η ώρα ο κατοχικός ηγέτης να εξηγήσει με ποιους είναι και να απαντήσει στο πιο βασικό ερώτημα: Είναι με την Τουρκία που θέλει να μετατρέψει την Κύπρο σε προτεκτοράτο της, ή με την πραγματική επανένωση της νήσου;

Διότι οι δηλώσεις του είναι αλλοπρόσαλλες και όλες αποσκοπούν στην εδραίωση της τουρκικής κατοχής.

Επίσης πρέπει να ξεκαθαρίσει τη σχέση του με την Τουρκία. Ο κατοχικός ηγέτης, σύμφωνα με τη δήλωσή του για την αποδοχή του πλαισίου Γκουτέρες, είναι απέναντι στην Τουρκία. Θεωρητικά τουλάχιστον.

Ο εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι, απαντώντας στον κ. Ακιντζί, είπε ότι «πλέον εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να δοκιμαστεί ένας νέος δρόμος. Με τη νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων δεν μπορεί να επιτευχθεί λύση ομοσπονδίας», υποστήριξε ο εν λόγω Τούρκος αξιωματούχος που εκφράζει απόλυτα την Άγκυρα. Πρόσθεσε ότι «δεν έχουμε πρόθεση να παίξουμε το ίδιο παιχνίδι», όσο δεν υπάρχει αλλαγή στη νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων.

Ποιος είναι ο άλλος δρόμος; Και αν είναι αυτός που φανταζόμαστε, η διχοτόμηση δηλαδή, συμφωνεί ο κατοχικός ηγέτης;

Ας μην κοροϊδευόμαστε: Εάν δεχθούμε τα λόγια του κ. Ακιντζί, τότε βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη «μητέρα» Τουρκία, η οποία πρεσβεύει ότι:

«Υπάρχει μια διαδικασία διαπραγματεύσεων 50 χρόνων που συνεχίζεται αλλά πλέον έχει μετατραπεί σε φαύλο κύκλο, δεν υπάρχει πρόοδος. Εμείς σε αυτή τη διαδικασία προσπαθήσαμε πάντοτε να είμαστε εποικοδομητικοί, να είμαστε ένα βήμα μπροστά αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε αποτέλεσμα».

Σύμφωνα με την Τουρκία από τη στιγμή που «δεν υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας στην ελληνοκυπριακή πλευρά, εμείς δεν έχουμε πρόθεση να παίξουμε το ίδιο παιχνίδι. Με τη νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων δεν μπορεί να επιτευχθεί λύση ομοσπονδίας. Πλέον εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να δοκιμαστεί ένας νέος δρόμος», είπε ο κ. Ακσόι.

Για ποια νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων ομιλεί; Προφανώς και εννοεί αυτό που αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Πως πρέπει να δεχθούμε παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων.

Πως πρέπει να πούμε ναι στις τουρκικές εγγυήσεις και στο «δικαίωμά» της να επεμβαίνει όποτε της κάνει κέφι στο νησί.

Θεωρεί αλλαγή νοοτροπίας αν δεχθούμε να υποταχθούμε στην Τουρκία. Έτσι τόσο «απλά» τα λέει ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών.

Υπάρχει έστω και ένας Κύπριος, ακόμα και οι υποστηρικτές της «όποιας λύσης» –ναι, ακόμα και αυτοί– που θα δεχθεί να μετατραπεί το νησί σε τουρκική αποικία; Να σηκώσει το χέρι του και να το φωνάξει.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ επιμένει να εμπιστεύεται τον κατοχικό ηγέτη, και μάλιστα με κλειστά μάτια. Ό,τι ισχυριστεί ο Μουσταφά Ακιντζί είναι ορθό, ό,τι υποστηρίξει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι λάθος. Ξεχνά ότι ο πρώτος ηγείται του καθεστώτος των κατεχομένων και βρίσκεται στη θέση του με την υποστήριξη των ισλαμοεθνικιστών του Ερντογάν, και ο κ. Αναστασιάδης είναι εκλεγμένος Πρόεδρος της ημικατεχόμενης Κύπρου που πρέπει να μάχεται για την καθαρή επανένωση. Μου είπαν οι φίλοι μου από το ΑΚΕΛ –έχω και τέτοιους– ότι το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών ήταν δημοψήφισμα για μία λύση–«εξπρές» στη βάση της ρατσιστικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Όταν φτάσουν στη συμφωνία, ας την θέσουν στην κρίση του λαού. Και εκεί θα μετρήσουν το ανάστημά τους.

Μιχάλης Ιγνατίου

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών