|
Στις ΗΠΑ η μετεκλογική σύγκρουση των θεσμών και
μηχανισμών του πολιτικού συστήματος με τον
απρόβλεπτο Τραμπ έχει ως ένα από τα κυριότερα
πεδία την προοπτική των σχέσεων με τη Ρωσία.
Δίχως υπερβολή η Ουάσιγκτον ζει σε μια
ατμόσφαιρα όπου όλα είναι πιθανά, από τη θεσμική
κρίση με κορύφωση την απαγγελία κατηγορίας στον
πρόεδρο μέχρι την ταχύτατη εξομάλυνση-προσέγγιση
με τη Μόσχα αλλά και την επιστροφή στη συνέχεια
στην εξωτερική πολιτική σε όλες τις πτυχές της.
Απέναντι στο ανησυχητικό αυτό μετέωρο βήμα των
ΗΠΑ, μια ΕΕ-Ευρωζώνη που βρίσκεται στην πιο
οριακή στιγμή της μεταπολεμικής και
μεταψυχροπολεμικής Ιστορίας της: Θα αντέξει την
έφοδο του κατά κύριο λόγο ακροδεξιού
αντισυστημικού λαϊκισμού στην Ολλανδία, τη
Γαλλία και ίσως την Ιταλία; Θα σταθεροποιηθεί η
δυναμική πολιτικής ανατροπής υπέρ των
Σοσιαλδημοκρατών που καταγράφεται στη Γερμανία
και αν ναι μπροστά σε ποια πραγματικότητα θα
βρεθεί ο ή η καγκελάριος μετά τις εκλογές του
Σεπτεμβρίου, στα ερείπια της Ευρώπης ή στην
τελευταία ευκαιρία για τη διάσωσή της;
Ολα δείχνουν ότι η πυκνή ομίχλη που επικράτησε
στο Μόναχο θα εξακολουθήσει να σκιάζει τη διεθνή
σκηνή μέχρι και τις εκλογές στη Γερμανία, μια
περίοδο στη διάρκεια της οποίας η αστάθεια και η
αβεβαιότητα θα αλληλοτροφοδοτούνται από τη μια
ακτή του Ατλαντικού στην άλλη με τη μορφή
συγκοινωνούντων δοχείων. Μέχρι τότε θα ανθούν
και οι θεωρίες συνωμοσίας, είτε για Russian
Connection που χειραγωγεί τον Τραμπ και θέλει να
παρέμβει και στην Ευρώπη, είτε για αμερικανικά
σχέδια διχασμού της ΕΕ.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος) |
