Οι δε κεντρικές
τράπεζες φούσκωσαν τους ισολογισμούς τους και
τωρα χρεώνουν τα υπερβάλλοντα αποθεματικά των
τραπεζών με αρνητικά επιτόκια καταθέσεων. Και
φυσικά οι δασμοί του Τραμπ και η υποτίμηση του
κινεζικού νομίσματος, ανάγκασαν την FED να ρίξει
τα επιτόκια( και θα συνεχίσει να το κάνει).
Πρόκειται για
μια ’’Οικονομική Βιοπολιτική’’.Για μια κοινωνική
μηχανική μέσω του ομολογιακού δανεισμού υπερ
κυβερνήσεων, εκ πρώτης όψεως, αλλά ουσιαστικά
υπέρ των χρηματοπιστωτικών κολοσσών που ελέγχουν
τα κρατικά χρέη, τις εκδόσεις ομολόγων, τα
επιτόκια και την ταχύτητα κυκλοφορίας του
χρήματος.Ο παγκοσμιοποιημένος ανταγωνισμός
αποδόσεων οδηγεί τον καπιταλισμό σε μια ιδιότυπη
παγίδα ρευστότητας με αρνητικό τόκο. ’’ Μας
δανείζετε και μας πληρώνετε’’, είναι η αόρατη
εντολή που εμφανίζεται στα τερματικά των αγορών.
’’ Είμαστε οι θεματοφύλακες των κεφαλαίων σας’’
λένε με μια φωνή κυβερνήσεις, κεντρικές τράπεζες
και λοιποί κλειδοκράτορες της νομισματικής
υπερπραγματικότητας.
Καμία θεωρία δεν
μπορεί να προβλέψει πώς τα αρνητικά επιτόκια θα
οδηγήσουν σε παραγωγικές επενδύσεις κεφαλαίων.
Κανένας νεοκλασικός/ορθόδοξος αυτοματισμός,
κανένα αόρατο χέρι, καμία θεωρία αποτελεσματικών
αγορών ή μοντέλα αποτίμησης χαρτοφυλακίου τύπου
CAPM, μπορούν να μας εγγυηθούν επιστροφή στην
κανονικότητα.
Η βραχυπρόθεσμη
εκτροπή έγινε συνηθισμένο φαινόμενο. Τα φύλακτρα
του καπιταλισμού έκαναν την εμφάνιση τους. Μια
προσομοιωτική χάρτινη οικονομία, μετά απο την
αποσύνδεση του δολαρίου απο τον χρυσό( 1971),
φθάνει στο αποκορύφωμα της: φθηνό χρήμα που
ολοένα και περισσότερο θα λείπει απο τα
πορτοφόλια μας και θα συγκεντρώνεται στα κιτάπια
των τραπεζών. Θα μπορούσες να το πείς και κρίση
υπερσυσσώρευσης αλλα οι ’’γνήσιοι’’ μαρξιστές
παραμονεύουν για να ασκήσουν κριτική
παρερμηνείας. Η ουσία είναι ότι η μονεταριστική
διεθνής του τραπεζικού κεφαλαίου πληρώνεται αντί
να πληρώνει για να συσσωρεύει το χρήμα απο τις
κοινωνίες. Γιατί περι αυτού πρόκειται. Το κόλπο
γνωστό εδώ και 5,000 χρόνια( Graeber) : Χρέος...
Ηλίας Καραβολιάς (European Business Review)
|
