Το ερώτημα που προκύπτει δεν αφορά τις επιλογές, ούτε και τη σοφία, του ελληνικού λαού ή μέρους αυτού. Αφορά όμως τους κανόνες λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών μέσων και του περιεχομένου της διαφήμισης. Η ανεξάρτητη αρχή με την επωνυμία Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ιδρύθηκε για να αδειοδοτεί ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και να εποπτεύει τη λειτουργία τους. Στη λειτουργία τους περιλαμβάνεται και η διαφήμιση, γι’ αυτό και το ΕΣΡ έχει εκδώσει ειδικό κώδικα. Αλλωστε υπάρχουν και οι σχετικοί νόμοι που καθορίζουν το καθεστώς και τη δεοντολογία των διαφημίσεων, ώστε να μην παραπλανούν τους καταναλωτές.

Με λίγα λόγια, ποτέ, κανείς και καμία αρχή ή υπηρεσία δεν έκανε έλεγχο, αν τα προϊόντα που διαφήμιζε ο Κυριάκος Βελόπουλος, από τα μαντζούνια ώς τις επιστολές, ανταποκρίνονταν στην αλήθεια. Με την ανοχή και την αδιαφορία του ελληνικού κράτους λοιπόν έγινε βεντέτα και αναγνωρίσιμος και ξαναμπήκε στη Βουλή. Ομως το κακό συνεχίζεται, καθώς η περίπτωση Βελόπουλου δεν είναι η μοναδική, απλώς άπτεται της πολιτικής. Σε όλα τα κανάλια, ακόμη και στη δημόσια τηλεόραση, διαφημίζονται και πωλούνται μαντζούνια ως πανάκεια και μάλιστα σε εξωφρενικές τιμές που αυξάνονται εξίσου θεαματικά με τα έξοδα αποστολής.

Η επιστροφή στην κανονικότητα ή έστω η κανονικότητα περιλαμβάνει και θέματα προστασίας του πολίτη από την αγυρτεία και τη θυματοποίησή του. Τέτοιο πρόβλημα είναι και η ευκολία με την οποία αναλαμβάνεται –και γίνεται αποδεκτή– η ευθύνη εγγύησης από τρίτους σε συναλλαγές και δανειοδοτήσεις. Και μετά τρέχουν...

Άγγελος Στάγκος (Καθημερινή)

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών