|
Εμπειρος βετεράνος της πολιτικής ο κεντροδεξιός
Ζιπέ, τον οποίο στον πρώτο γύρο των
προκριματικών των Ρεπουμπλικάνων έσπευσαν να
ψηφίσουν πολλοί παραδοσιακοί ψηφοφόροι της
Αριστεράς για να αποκλείσουν τον Σαρκοζί,
προφανώς φοβάται την επανάληψη σε εθνική κλίμακα
αυτού που του συνέβη στον δεύτερο γύρο των
προκριματικών, όταν επικράτησε με διαφορά ο
Φιγιόν με πιο σκληρές δεξιές θέσεις. Αλλωστε η
πρωτοβουλία Σαρκοζί να ζητήσει προχθές συνάντηση
με τους Φιγιόν - Ζιπέ για την εξεύρεση λύσης
ήταν ένα σαφές μήνυμα για το ότι ο πρώην
πρόεδρος είναι παρών στο παρασκήνιο,
περιμένοντας ίσως την κατάλληλη στιγμή για να
επανέλθει στο προσκήνιο...
Δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί το επιχείρημα ότι
στην απόφαση Ζιπέ να μη θέσει υποψηφιότητα ήταν
καταλυτικός ο ρόλος μιας ανάγνωσης των
πραγματικών πολιτικών συσχετισμών, με αισθητή
διαφορά από τη βεβαιότητα των δημοσκοπήσεων που
προβάλλουν ως βέβαιη την ήττα της Λεπέν στον
δεύτερο γύρο. Εκ των πραγμάτων η απόσυρση Ζιπέ
και κυρίως η δήλωσή του ότι η Γαλλία είναι μια
άρρωστη χώρα ενδυναμώνουν την εικόνα συνολικής
κρίσης και απαξίωσης του πολιτικού συστήματος
της χώρας, η οποία δεν εξισορροπείται με την
επόμενη φράση του «για μένα είναι πολύ αργά,
αλλά όχι για τη Γαλλία».
Πολύ απλά ο Ζιπέ τρομάζει στην προοπτική, έστω
και πολύ πιο πιθανή σήμερα, να καταγραφεί στην
Ιστορία ως ο πολιτικός που δεν μπόρεσε να
ανακόψει τον αντισυστημικό αντιευρωπαϊκό
ακροδεξιό λαϊκισμό. Η προεδρική εκλογή της
άνοιξης του 2017 είναι ένα θρίλερ συνεχών
ανατροπών σε πλήρη εξέλιξη και συνεπώς οι
δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μόνο μια συγκεκριμένη
χρονική στιγμή.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος)
|
