Tweet

Το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες από την ελληνική πλευρά να πειστεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να χαλαρώσει τα όρια που έχει επιβάλει για τις θέσεις που πρέπει να διατηρούν οι εγχώριες συστημικές τράπεζες στα ελληνικά ομόλογα, επικαλούμενη την έξοδο από την εποχή των μνημονίων καθώς και τη μη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα συζητήθηκε σε συνάντηση που είχε χθες ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μάριο Ντράγκι στις Βρυξέλλες.

Όπως γράφει σε άρθρο της η Καθημερινή, η χαλάρωση αυτή του ορίου σε συνδυασμό με μία έκδοση βραχυπρόθεσμου ομολόγου (3ετίας ή 5ετίας) θα έχει πολλαπλό όφελος τόσο για την ίδια την κυβέρνηση όσο και για τις τράπεζες. Οπως σημειώνει στην «Κ» κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος, το «άνοιγμα» του ορίου θα βοηθήσει τη χώρα, αφού οι τράπεζες αγοράζοντας μία έκδοση θα βελτιώσουν τη ρευστότητα (και ίσως τις αποδόσεις) στην αγορά ομολόγων, αλλά παράλληλα θα βοηθήσει και τις ίδιες τις τράπεζες καθώς θα μπορέσουν έτσι να βελτιώσουν τα έσοδα από τόκους και άρα την κερδοφορία τους, και επίσης εάν οι τιμές των ομολόγων αυξηθούν στο μέλλον λόγω της βελτίωσης οικονομικών μεγεθών, θα «γράψουν» κέρδη από την πτώση αυτή των αποδόσεων. Ουσιαστικά, οι ελληνικές τράπεζες συμμετέχοντας σε μία νέα έκδοση με επιτόκιο κοντά, π.χ., στο 3,5% και μετατρέποντας στη συνέχεια τα ομόλογα σε repos με επιτόκιο κάτω της μονάδας, θα κερδίζουν από τη διαφορά επιτοκίου.

Οπως επισήμανε και η JP Morgan σε έκθεσή της για το τι ειπώθηκε από την πλευρά των Ελλήνων αξιωματούχων στη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο Μπαλί, την περασμένη εβδομάδα, σε βραχυπρόθεσμο διάστημα «η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να επεκτείνει την ικανότητα των ελληνικών τραπεζών να αγοράσουν ελληνικά κρατικά ομόλογα για την ενίσχυση της ρευστότητας».

Το όριο της ΕΚΤ

Το 2015, η ΕΚΤ επέβαλε ανώτατο όριο στο ποσό των ελληνικών ομολόγων που μπορούν να διατηρούν οι τράπεζες, το οποίο συνδεόταν με το ποσό των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι ελληνικές συστημικές τράπεζες εκείνη τη στιγμή. Οπως σημείωσαν οι Ελληνες αξιωματούχοι, αναφέρει η αμερικανική τράπεζα, «δεδομένου ότι η χώρα είναι εκτός QΕ, το να επιτραπεί στις τράπεζες να αγοράσουν περισσότερα ελληνικά ομόλογα είναι λογικό, και αυτό συζητείται εποικοδομητικά με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους».

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αν και κάτι τέτοιο είναι εφικτό, δεν είναι εύκολο να το αποδεχτεί η ΕΚΤ και σε κάθε περίπτωση θεωρείται ακόμη πρόωρο να υπάρξει απελευθέρωση του ορίου. Η Ελλάδα μπορεί να ολοκλήρωσε το τρίτο πρόγραμμα, ωστόσο υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες με τους δανειστές και το διεθνές κλίμα μετά και τις αναταράξεις που έχει προκαλέσει η Ιταλία δεν είναι ευνοϊκό, με τις αποδόσεις των ελληνικών 10ετών ομολόγων να κυμαίνονται κοντά στο 4,5% και να σημειώνουν αρκετή μεταβλητότητα, έστω και αν το spread μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας έχει μειωθεί το τελευταίο διάστημα λόγω της ισχυρότερης εκτόξευσης των ιταλικών αποδόσεων.

Επιπλέον, το να επιτραπεί στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες ακόμη (αν και σε μικρό βαθμό) εξαρτώνται από τον μηχανισμό ELA, να αγοράσουν ομόλογα τα οποία είναι εκτός της κατηγορίας της «επενδυτικής βαθμίδας», αποτελεί άλλη μία δυσκολία στο να δώσει η ΕΚΤ το πράσινο φως.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει την επέκταση του ορίου κατά 5 δισ. ευρώ, με τις συνολικές θέσεις των εγχώριων τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα να αυξάνονται στα 11-12 δισ. ευρώ. Αξίζει να σημειώσουμε πως από το σύνολο των 36 δισ. ευρώ ελληνικών ομολόγων που υπάρχουν στην αγορά, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα ύψους 6-7 δισ. ευρώ, το Κοινό Κεφάλαιο έχει ομόλογα ύψους 6 δισ. ευρώ, τα ασφαλιστικά ταμεία και οι Ελληνες επενδυτές κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας 15 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα βρίσκονται στα «χέρια» ξένων επενδυτών.

Θετικά πάντως στις αποφάσεις της ΕΚΤ θα λειτουργήσει το γεγονός ότι τα ελληνικά ομόλογα έχουν αρχίσει να αποσυνδέονται ελαφρώς από τα ιταλικά, παρά το γεγονός ότι η Ιταλία συμμετέχει στο QE. Αυτό συζητήθηκε άλλωστε, μεταξύ άλλων, στη συνάντηση που είχε ο Αλέξης Τσίπρα με τον Μάριο Ντράγκι και τον Μπενουά Κερέ, στις Βρυξέλλες, όπου επισημάνθηκε πως οι διακυμάνσεις στα ελληνικά ομόλογα οφείλονται σε εξωγενή αίτια.