Ενδεικτικά η Tagesspiegel σχολιάζει:
«Ο τούρκος πρόεδρος
Ερντογάν κυβερνά
αυταρχικά. Όσο η
οικονομία επιδεινώνεται,
τόσο περισσότερο αναζητά
εχθρούς, ώστε να
προσελκύσει ψηφοφόρους.
Εμφανής είναι η αδυναμία
της ΕΕ να επιβάλλει όρια.
Δεν διαθέτει hard power
(…). Aλλά έτσι όπως
είναι τα πράγματα,
απομένει στην ΕΕ μόνο η
επιβολή οικονομικών
κυρώσεων, όπως η μείωση
της ‚προενταξιακής
βοήθειας‘. To ότι αυτή
υπάρχει ακόμη, αν και δε
γίνεται καμία
διαπραγμάτευση για
ένταξη, είναι ένα άλλο
αστείο. Έτσι η ΕΕ δεν
βρίσκει σεβασμό σε
αυταρχικούς ηγέτες όπως
ο Ερντογάν. Ο ίδιος
καταλαβαίνει μόνο από
ρεαλπολιτίκ, όπως στη
συμφωνία για το
προσφυγικό. Έτσι και στη
διένεξη για την Κύπρο θα
βοηθήσουν μόνο
πραγματικά απτές
κυρώσεις».
Από την πλευρά της η Tageszeitung σχολιάζει
την επίμονη στάση της
Τουρκίας στην ευαίσθητη
περιοχή της ανατολικής
Μεσογείου σημειώνοντας:
«Η Άγκυρα το βλέπει ως
κάτι πολύ περισσότερο
από ζήτημα τιμής, το να
κάνει ό,τι μπορεί όχι
μόνο για τα δικά της
δικαιώματα αλλά και για
τα δικαιώματα των
Τουρκοκυπρίων στο βόρειο
τμήμα του νησιού. Γι'
αυτό η θεμελίωση για τις
ριψοκίνδυνες πολιτικά
δοκιμαστικές γεωτρήσεις
συνοψίζεται ως εξής:
Εθνικισμός. Η Τουρκία
εξαιτίας του εθνικισμού
στρέφεται εναντίον των
δικών της συμφερόντων,
διότι η ΕΕ αποφάσισε την
επιβολή επώδυνων
κυρώσεων» .
Το σχόλιο κλείνοντας
σημειώνει ότι «όλα αυτά
αποτελούν κακή είδηση
για τις ευρωτουρκικές
σχέσεις. Δείχνουν ότι το
καθεστώς της Άγκυρας
ολοένα λιγότερο
προσανατολίζεται στην
Ευρώπη και ότι σε
περίπτωση αμφιβολίας
είναι έτοιμο να
διακινδυνεύσει τα πάντα
και να αποδεχθεί κάθε
αρνητική συνέπεια. Στην
περίπτωση των γεωτρήσεων
στη Μεσόγειο πρόκειται
για κάτι πολύ
περισσότερο από μια
διένεξη για πρώτες ύλες.
Εδώ ενυπάρχει μια νέα
σύγκρουση, που κανείς
δεν χρειάζεται, αν
αναλογιστούμε τις τόσες
πολλές άλλες κρίσεις
στην περιοχή». |
