|
Το γαλλογερμανικό
προσχέδιο προβλέπει έναν
προϋπολογισμό
περιορισμένων
δυνατοτήτων, ο οποίος θα
χρηματοδοτεί επενδυτικές
προτάσεις που θα
υποβάλουν κάθε χρόνο τα
κράτη-μέλη, με γνώμονα
ετήσιες στρατηγικές
γραμμές. Δεν προβλέπεται
παροχή βοήθειας σε χώρες
που αντιμετωπίζουν
οικονομικές δυσκολίες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα
επιλέγει ποια σχέδια θα
λάβουν πόρους, αλλά η
εκάστοτε χώρα θα είναι
αρμόδια για την
διαχείριση των χρημάτων.
Κράτη που δεν σέβονται
τους δημοσιονομικούς
κανόνες της ευρωζώνης
δεν θα δικαιούνται να
διεκδικήσουν επενδυτικά
κονδύλια. Παραδείγματος
χάρη με τα σημερινά
δεδομένα η Ιταλία δεν θα
μπορούσε να λάβει
χρήματα.
Η πρόταση Βερολίνου και
Παρισιού προβλέπει πως ο
προϋπολογισμός θα
χρηματοδοτείται από τα
κράτη-μέλη. Το ύψος του,
που παραμένει
αδιευκρίνιστο, θα
ορίζεται από τους
αρχηγούς των 19 χωρών
που χρησιμοποιούν το
κοινό νόμισμα.
Σε κάθε περίπτωση ο
προϋπολογισμός
αναμένεται να είναι πολύ
μικρότερος από τις
μεγαλεπήβολες προτάσεις
που είχε διατυπώσει
πέρυσι ο γάλλος πρόεδρος
Εμανουέλ Μακρόν, με
δεδομένο ότι κατόπιν
γερμανικού αιτήματος τα
χρήματα θα υπάγονται
στον προϋπολογισμό της
ευρύτερης Ευρωπαϊκής
Ένωσης, ο οποίος
διαμορφώνεται στο 1% του
κοινοτικού ΑΕΠ.
Μετά το Eurogroup η
γαλλογερμανική πρόταση
θα προωθηθεί στην Σύνοδο
Κορυφής του Δεκεμβρίου,
όπου ο κ. Μακρόν και η
γερμανίδα καγκελάριος
Άνγκελα Μέρκελ θα
επιχειρήσουν να
οριστικοποιήσουν τις
προτάσεις του για την
αναμόρφωση της ευρωζώνης.
Μολονότι η συμφωνία με
το Βερολίνο απέχει από
τις προτάσεις Μακρόν για
μεταρρύθμιση της
νομισματικής ένωσης μέσω
δημοσιονομικής σύγκλισης,
ιδέες που η Γερμανία
παραδοσιακά
αντιμετωπίζει με
σκεπτικισμό, το Παρίσι
μπορεί να μιλήσει για
ένα πρώτο μικρό βήμα
προς την αναθεώρηση του
σημερινού καθεστώτος. |
