Όλο αυτό μοιάζει σαν μια
αποφασιστική ρήξη. Οι
παγκόσμιοι επενδυτές
προσαρμόζονται στη
ζοφερή προοπτική ότι ο
εμπορικός πόλεμος μεταξύ
ΗΠΑ και Κίνας θα
μπορούσε να κρατήσει
απεριόριστα.
Πώς οι διαπραγματεύσεις,
που φάνηκε να καταλήγουν
σε μια συμφωνία,
κατέρρευσαν; Μπορεί να
μη μάθουμε ποτέ την
πλήρη ιστορία. Μια
ανάλυση που δημοσιεύθηκε
στους New York
Times της
Πέμπτης απέδωσε την
ευθύνη για το αδιέξοδο
στον Κινέζο πρόεδρο Xi
Jinping.
Μόνο αυτός, όπως
υποστηρίζουν οι Times,
θα μπορούσε να διατάξει
τις σαρωτικές αλλαγές
της τελευταίας στιγμής
που κατέστρεψαν τη
συμφωνία: «Στο πολιτικό
σύστημα της Κίνας, όπου
ο πρόεδρος Xi έχει
συγκεντρώσει τρομερή
ισχύ, είναι απίθανο ότι
οποιοσδήποτε άλλος θα
είχε την εξουσία – ή την
τόλμη – να αλλάξει
θεμελιωδώς την υπό
διαμόρφωση συμφωνία» και
μάλιστα σε τόσο τελικό
στάδιο.
Οι Times υποθέτουν
ότι ο Xi «δεν έκρινε
ορθά την επιθυμία του κ.
Trump για την επίτευξη
συμφωνίας» και
επισημαίνουν ότι η τόσο
μεγάλη ευχέρεια λήψης
αποφάσεων του Xi ίσως
συνέβαλε στο σφάλμα. Ο
Xi και άλλοι Κινέζοι
ηγέτες ενδέχεται να μην
είδαν μια μεταφρασμένη
εκδοχή της προτεινόμενης
συμφωνίας παρά μόνο στα
τελικά στάδια της
διαπραγμάτευσης, όπως
σημειώνουν οι Times,
και το ξέφρενο πρόγραμμα
ταξιδιών του Xi μάλλον
δεν βοήθησε. Στο άρθρο,
ο ειδικός επί κινεζικών
θεμάτων Scott Kennedy
αποδίδει την αποτυχία
επίτευξης συμφωνίας σε «ανεπαρκή
συντονισμό πολιτικής»
από την κινεζική πλευρά.
Το δημοσίευμα των Times φαίνεται
να υποδηλώνει ότι το
πρόβλημα της Κίνας είναι
ότι ο Xi είναι πολύ
ισχυρός.
Παράλληλα, όμως,
απεικονίζει έναν ηγέτη
που είναι βαθιά
ανασφαλής – φοβάται να
θεωρηθεί ότι «έκανε
υποχωρήσεις» στον Donald
Trump, είναι
επιφυλακτικός έναντι των
κομματικών του αντιπάλων
που μπορεί να του
ασκήσουν κριτική για «εξευτελισμό»
της Κίνας, και δεν έχει
την αυτοπεποίθηση να
προωθήσει νομοθετικές
αλλαγές μέσα από το
κινεζικό κοινοβούλιο.
Σε ένα άρθρο που
δημοσιεύθηκε την Πέμπτη
σε ένα από τα κορυφαία
θεωρητικά περιοδικά της
Κίνας, ο Xi παραπονέθηκε
για την «παραφουσκωμένη»
οικονομία της Κίνας και
για την «έλλειψη ισχύος
στην ικανότητα
καινοτομίας». Πολλές από
τις αλλαγές που
επιδιώκουν οι ΗΠΑ στις
εμπορικές
διαπραγματεύσεις θα
επιτάχυναν την κινεζική
καινοτομία μειώνοντας
τις δημόσιες επιδοτήσεις
σε κρατικές επιχειρήσεις,
ενισχύοντας τα
δικαιώματα πνευματικής
ιδιοκτησίας και δίνοντας
μεγαλύτερη ώθηση στις
αγορές. Και όμως, ο Xi
αντιστέκεται σε αυτά τα
αιτήματα, όχι μόνο
επειδή ανησυχεί για τον
πολιτικό αντίκτυπο αλλά
κι επειδή ελέγχει
κρατικές επιχειρήσεις
μαζί με τους πολιτικούς
συμμάχους του.
Άραγε, εν τέλει, το
πρόβλημα της Κίνας είναι
ότι ο «βασικός ηγέτης»
της είναι πολύ ισχυρός,
ή πολύ αδύναμος;
Fortune
|
|