Tweet

Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, η δυναμική του χρέους είναι σαφώς βιώσιμη και σε πτωτική τροχιά μετά τα νέα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και πως με αυτά το χρέος θεωρείται βιώσιμο ακόμη και μακροπρόθεσμα.

Και όπως σημειώνεται από τον ΟΔΔΗΧ, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί στο 128% του ΑΕΠ το 2032 έναντι 134% του ΑΕΠ που ήταν πριν τις αποφάσεις της Ευρωομάδας.

Κατά τον ΟΔΔΗΧ η Ελλάδα έχει ξεκάθαρες προοπτικές και δεν αντιμετωπίζει κινδύνους αναχρηματοδότησης του χρέους της. Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του οργανισμού, η Ελλάδα θα είναι εφοδιασμένη με μετρητά 24,1 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος που καλύπτουν τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες δύο ετών και τις λήξεις χρέους τεσσάρων ετών με την παραδοχή ότι τα έντοκα γραμμάτια θα μετακυλιστούν. Ομοίως, η Ελλάδα θα λάβει στο διάστημα 2018-2022 τα κέρδη των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών από τα ελληνικά ομολόγα (SMP / ANFA) ύψους 5,8 δισ. ευρώ. Όπως αναφέρει ο ΟΔΔΗΧ η κατάργηση του επιτοκίου πέναλτι (step-up interest rate margin) από τα δάνεια του EFSF θα επιτρέψει την εξοικονόμηση ακόμη 0,2 δισ. ευρώ ετησίως. Όπως μάλιστα σημειώνει ο ΟΔΔΗΧ, ο κίνδυνος επιτοκίου περιορίζεται αισθητά, με τους μεταβλητούς συντελεστές να αντιπροσωπεύουν μόνο το 49% του συνολικού χαρτοφυλακίου. Και αυτό συμβαίνει αφενός χάρη στα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που εφαρμόστηκαν το προηγούμενο διάστημα, αφετέρου λόγω της επικέντρωση της Ελλάδας σε εκδόσεις σταθερού επιτοκίου τους τελευταίους 12 μήνες. Όπως σχολιάζεται, γενικά η Ελλάδα προστατεύεται από τον επιτοκιακό κίνδυνο μέσω συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων, τις περιορισμένες χρηματοδοτικές ανάγκες, το σημαντικό όγκο μετρητών, τη χαμηλή ευαισθησία του κόστους χρηματοδότησης του ESM, αλλά και από τις μελλοντικές επαναγορές χρέους.

Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του ΟΔΔΗΧ, το Eurogroup έχει προβλέψει μια «ρήτρα ραντεβού» ( rendez-vous clause) για νέα μέτρα για το χρέος το 2032, εάν η δυναμική του χρέους δεν θεωρηθεί ικανοποιητική και απαιτηθεί εφαρμογή των μακροπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους. Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως αναφέρει ο ΟΔΔΗΧ με μια δεκαετή παράταση στις πληρωμές τόκων και κεφαλαίου των δανείων του EFSF ύψους 96 δισ. ευρώ, με μια δεκαετή επέκτασης των ωριμάνσεων τους και με μια επαναγορά των ομολόγων ύψους 3,3 δισ. ευρώ που διακρατά η ΕΚΤ, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος περιορίζονται στο διάστημα 2019-2022 στο 9,9%  του ΑΕΠ κατά μέσον όρο (στο 10,8% του ΑΕΠ το 2019), ενώ ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ το 2033 και παραμένουν χαμηλότερα του 20% του ΑΕΠ έως το 2060. Βέβαια όπως σημειώνεται, οι εκτιμήσεις αυτές γίνονται με την παραδοχή πως η μακροπρόθεσμη αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ την περίοδο 2023-2060 θα είναι 3%, το μέσο πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ και το μέσο ποσοστό αναχρηματοδότησης της Ελλάδος από τις αγορές στο 5,2%!