|
|
|
Περίληψη:
Η επιστροφή της Τουρκίας
πίσω στο υπό την ηγεσία
των ΗΠΑ περιφερειακό
μπλοκ, ένα μπλοκ που θα
αντιμετώπιζε τις
τουρκικές ανησυχίες
ασφαλείας σχετικά με τις
συριακές κουρδικές
δυνάμεις ενώ θα παρείχε
ταυτόχρονα οικονομικά
κίνητρα για συνεργασία,
θα έπληττε σημαντικά τα
ιρανικά και ρωσικά
σχέδια στην Συρία και
την ευρύτερη Μέση
Ανατολή.
|
|
|
|
|
|
---------------------
Τον περασμένο μήνα,
μαχητές των Συριακών
Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF),
μια συριακή εθνοφρουρά
60.000 ατόμων η οποία
ήταν ο πρωταρχικός
εταίρος της Ουάσιγκτον
στην υπό την ηγεσία των
ΗΠΑ εκστρατεία εναντίον
του Ισλαμικού Κράτους
(ISIS), κατέλαβε την
συριακή πόλη Baghouz, το
τελευταίο οχυρό του
ISIS. Παρά το γεγονός
ότι το ISIS δεν έχει
εξαλειφθεί πλήρως ως
οργανισμός, η Baghouz
σηματοδότησε την τελική
εδαφική ήττα του, ο
οποίος στο αποκορύφωμά
του το 2014 ήλεγχε
σχεδόν 40.000
τετραγωνικά μίλια στο
Ιράκ και την Συρία.
Μαχητές των SDF κοντά
στην Baghouz, στην
ανατολική Συρία, τον
Μάρτιο του 2019. RODI
SAID / REUTERS
-----------------------------------------------------------
Ωστόσο, η εδαφική ήττα
του ISIS δεν είναι το
τέλος της αποστολής των
ΗΠΑ στην Συρία, όπου
σήμερα περίπου 2.000
Αμερικανοί στρατιώτες
βοηθούν τις SDF να
διαχειρίζονται και να
ελέγχουν το
βορειοανατολικό ένα
τρίτο της χώρας [2]. Αν
και ο Αμερικανός
πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ,
ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο
του 2018 ότι θα αποσύρει
όλες τις αμερικανικές
δυνάμεις από την Συρία,
έκτοτε έχει αντιστρέψει
εν μέρει την πορεία του
-τον Μάρτιο, ο Trump
επιβεβαίωσε [3] ότι «είναι
100%» υπέρ του να αφήσει
μια υπολειμματική
παρουσία 400 Αμερικανών
στρατιωτικών στην Συρία.
Το ερώτημα τώρα είναι το
πώς η Ουάσινγκτον μπορεί
να χρησιμοποιήσει αυτή
την υπολειμματική
παρουσία για να
εξασφαλίσει τα
μακροπρόθεσμα συμφέροντά
της στην χώρα: Την
αντιστάθμιση της
ιρανικής επιρροής, την
αποτροπή της επανάκαμψης
του ISIS, της απομόνωσης
του καθεστώτος του Σύρου
προέδρου Bashar al-Assad
και της προστασίας του
λαού της
βορειοανατολικής Συρίας
από περαιτέρω σφαγή. Η
επίτευξη των στόχων
αυτών θα απαιτήσει από
τις Ηνωμένες Πολιτείες
να χρησιμοποιήσουν την
παρουσία των
στρατευμάτων τους για να
εμποδίσουν το καθεστώς
της Συρίας να
επιχειρήσει να
ανακαταλάβει τα
βορειοανατολικά της
χώρας με ιρανική και
ρωσική βοήθεια.
Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες
Πολιτείες πρέπει να
αναμορφώσουν τις SDF σε
μια δύναμη ικανή να
προσφέρει μακροπρόθεσμη
σταθερότητα επί του
πεδίου.
Ένα σημαντικό εμπόδιο
για την ακεραιότητα της
βορειοανατολικής Συρίας,
ωστόσο, είναι η Τουρκία.
Η Άγκυρα αντιλαμβάνεται
μια σοβαρή απειλή από
τις Μονάδες Λαϊκής
Προστασίας (YPG), τη
συρο-κουρδική
πολιτοφυλακή που
κυριαρχεί στις SDF. Οι
YPG είναι η συριακή
πτέρυγα του Κόμματος
Εργατών του Κουρδιστάν (PKK),
μια χαρακτηρισμένη ως
τρομοκρατική ομάδα που
διεξάγει αντάρτικο κατά
της Τουρκίας για
περισσότερα από 30
χρόνια. Η Άγκυρα
επιδιώκει να
δημιουργήσει μια «ασφαλή
ζώνη» [4] που εκτείνεται
περίπου 20 μίλια βαθιά
στις κατεχόμενες από τις
SDF περιοχές της
βορειοανατολικής Συρίας,
από την οποία θα
εκδιωχθούν οι YPG. Ο
φόβος μιας τουρκικής
εισβολής, με την σειρά
του, ωθεί τις YPG να
επιδιώξουν μια
ανεξάρτητη διευθέτηση
[5] με τον Assad -ένα
αποτέλεσμα που θα
επέστρεφε την
βορειοανατολική Συρία
στο καθεστώς και, κατ’
επέκταση, θα προσκαλούσε
το Ιράν και την Ρωσία.
Για να κρατήσουν την
βορειοανατολική Συρία
στα χέρια των εταίρων
τους, οι Ηνωμένες
Πολιτείες πρέπει να
βρουν μια ρύθμιση που να
ταιριάζει στην Τουρκία.
Η αναμόρφωση των SDF
ώστε να είναι λιγότερο
απειλητικές για την
Άγκυρα θα ήταν μια αρχή.
Ωστόσο, δεδομένης της
αποτυχίας των
προηγούμενων προσπαθειών
των ΗΠΑ να επιτύχουν
συμφωνία μεταξύ της
Τουρκίας και των YPG, η
Ουάσινγκτον θα πρέπει
επίσης να προσπαθήσει να
διαρθρώσει τα οικονομικά
κίνητρα των μερών κατά
τρόπο που να ευνοεί την
συνεργασία.
Χρησιμοποιώντας την
αμερικανική βοήθεια και
τις επενδύσεις για την
προώθηση της οικονομικής
ολοκλήρωσης της Τουρκίας
και της βορειοανατολικής
Συρίας, για παράδειγμα,
η Ουάσινγκτον μπορεί να
προωθήσει την βελτίωση
των σχέσεων μεταξύ των
Τούρκων και των Σύρων
Κούρδων. Και με το να
συνδυάσουν αυτές τις
προσπάθειες με
περιεκτικές κυρώσεις
κατά του καθεστώτος
Assad, οι Ηνωμένες
Πολιτείες μπορούν να
αποδυναμώσουν την
Δαμασκό και να αυξήσουν
την δική τους μόχλευση
στην διαπραγμάτευση ενός
ευνοϊκού αποτελέσματος
για τον εμφύλιο πόλεμο
στην Συρία.
ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ
SDF
Η Συρία βρίσκεται σήμερα
σε κατάσταση de-facto
διχοτόμησης, με τις SDF
να ελέγχουν σχεδόν όλη
την βορειοανατολική χώρα.
Αυτή η περιοχή -περίπου
το ένα τρίτο της χώρας-
περιέχει πάνω από το 90%
[6] των εναπομενόντων
αποθεμάτων πετρελαίου
της Συρίας και ένα
σημαντικό τμήμα [7] της
βιώσιμης γεωργικής γης.
Το να παραμείνει η
βορειοανατολική Συρία
στα χέρια των SDF είναι
ζωτικής σημασίας για την
εξασφάλιση της
διατήρησης της ήττας του
ISIS και για την
αποτροπή της επέκτασης
του Ιράν. Η δύναμη των
ΗΠΑ στην Συρία, επισήμως
περίπου 2.000 στρατιώτες
[8], προστατεύει σήμερα
την ζώνη που κατέχεται
από τις SDF. Οι
αμερικανικές δυνάμεις
εκπαιδεύουν τους μαχητές
των SDF, συντονίζουν τα
αεροπορικά χτυπήματα του
συνασπισμού, και
αποτρέπουν [9] τις
εχθρικές επιθέσεις από
άλλες περιφερειακές
δυνάμεις. Αν και η
αμερικανική στρατιωτική
παρουσία πρόκειται να
μειωθεί κατά την
διάρκεια του επόμενου
έτους, η εναπομένουσα
δύναμη των 400
στρατιωτικών -συμπεριλαμβανομένων
των 200 που πρόκειται να
παραμείνουν [10] στην
ζωτική πόλη al-Tanf στην
δυτική Συρία- θα πρέπει
να είναι αρκετή για να
συνεχίσει αυτές τις
βασικές αποστολές.
Οι SDF υπήρξαν ένας
πιστός και
αποτελεσματικός εταίρος
[11] στον αγώνα κατά του
ISIS. Ωστόσο, για να
αποτελούν μια βιώσιμη
δύναμη ασφαλείας
μακροπρόθεσμα, πρέπει να
μεταρρυθμιστούν ώστε να
αντικατοπτρίζουν
καλύτερα [12] τους
τοπικούς πληθυσμούς που
προστατεύουν. Επί του
παρόντος, οι SDF
στρατολογούν τοπικούς
Κούρδους και Άραβες
μαχητές για να παρέχουν
εσωτερική ασφάλεια, ενώ
το πολιτικό τους σκέλος,
το Δημοκρατικό Συμβούλιο
της Συρίας (SDC),
συμβάλλει στην
δημιουργία δημοτικών
συμβουλίων από ντόπιους
που εκπροσωπούν όλες τις
εθνικές ομάδες. Ωστόσο,
στην πράξη, οι YPG
εξακολουθούν να
κυριαρχούν στην δομή
διοίκησης των SDF και
εκπαιδεύουν όλους τους
νεοσύλλεκτους υπό την
αυστηρή ιδεολογία του
PKK, ενώ οι Κούρδοι
έχουν αποφασιστική
πρωτοβουλία στα υπό την
ηγεσία των SDC συμβούλια.
Για να ανακουφίσουν την
ενδο-εθνική ένταση και
να προλάβουν την βία που
θα μπορούσε να προέλθει
από αυτήν, οι Ηνωμένες
Πολιτείες θα πρέπει να
προσπαθήσουν να
περιορίσουν την
ιδεολογική επιρροή των
YPG θέτοντας ως
προϋπόθεση για την
περαιτέρω στήριξη των
SDF την επέκταση της
τοπικής αραβικής
στρατολόγησης στην
διοικητική δομή της
οργάνωσης. Τέτοιες
μεταρρυθμίσεις θα ήταν
σύμφωνες με την δηλωμένη
πολιτική φιλοσοφία των
SDF, η οποία προσβλέπει
σε μια αποκεντρωμένη,
αντιπροσωπευτική
διοίκηση στα εδάφη που
επιβλέπει.
Μαχητές των SDF κοντά
στην Baghouz, τον Μάρτιο
του 2019. RODI SAID /
REUTERS
----------------------------------------------------------------
ΔΑΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ YPG
Η μεταρρύθμιση των SDF
είναι το πρώτο βήμα προς
το να κερδηθεί η
συνεργασία της Τουρκίας
στην διατήρηση μιας
ευθυγραμμισμένης με τις
ΗΠΑ ζώνης στην
βορειοανατολική Συρία.
Από πολιτική άποψη, ο
πρωταρχικός φόβος της
Άγκυρας είναι η ανάδυση
μιας αυτόνομης κουρδικής
περιοχής [13] που να
συνορεύει με τα
κυριαρχούμενα από
Κούρδους νοτιοανατολικά
[εδάφη] της ίδιας της
Τουρκίας. Οι πιο
αποκεντρωμένες SDF θα
μπορούσαν να επιτρέψουν
στην πολιτική πτέρυγα
των YPG, το Κόμμα
Δημοκρατικής Ένωσης (PYD),
εάν εκλεγεί, να
συνεχίσει [14] να
κυβερνά τις κουρδικής
πλειοψηφίας επαρχίες
στην ζώνη των SDF.
Ωστόσο, με το να
μεταβιβαστεί περισσότερη
εξουσία στα μη κουρδικά
στοιχεία των SDF θα
αμβλυνθεί η επίδραση των
εθνικιστών Κούρδων [15]
εντός της οργάνωσης,
επιτρέποντας τόσο στους
τοπικούς Άραβες όσο και
στην Τουρκία να χωνέψουν
[16] ευκολότερα την
ύπαρξη των SDF.
Η Τουρκία θα
εξακολουθήσει σίγουρα να
αντιτάσσεται στις SDF
που θα περιλαμβάνουν τις
YPG. Δεδομένου ότι οι
YPG εξαρτώνται από το
PKK [17] για διοικητές,
μαχητές, εκπαίδευση και
όπλα, η Άγκυρα θα δει
κάθε ελεγχόμενη από τις
YPG περιοχή ως απειλή
για την ασφάλειά της. Η
Τουρκία θα προτιμούσε να
δημιουργήσει μια ασφαλή
ζώνη στην
βορειοανατολική Συρία,
όπου ο τουρκικός στρατός
θα καταλάμβανε
πληθυσμιακά κέντρα των
Κούρδων και θα τα
καθάριζε από μαχητές των
YPG, όπως συνέβη στο
κουρδικό καντόνι του
Afrin στις αρχές του
2018. Επειδή οι Ηνωμένες
Πολιτείες δεν επιθυμούν
να υποστηρίξουν μια
τέτοια επιχείρηση
εναντίον των Κούρδων
συμμάχων τους, η Άγκυρα
έχει στραφεί στην Ρωσία
για βοήθεια.
Ωστόσο, ρεαλιστικά, οι
Ηνωμένες Πολιτείες είναι
ο καλύτερα τοποθετημένος
δρων για να εξασφαλίσει
ότι η βορειοανατολική
Συρία δεν θα καταστεί
άσυλο του ΡΚΚ. Το Ιράν,
η Συρία και η Ρωσία
έχουν μακρά ιστορία
πρόσληψης κουρδικών
ομάδων [18] ως
πληρεξούσιων ενάντια
στην Τουρκία, και είναι
έτοιμοι να το κάνουν και
πάλι [19]. Οι Ηνωμένες
Πολιτείες, αντιθέτως,
εργάζονται ήδη [20] με
την Άγκυρα για να
μετακινήσουν ορισμένους
μαχητές των YPG μακριά
από τα τουρκικά σύνορα,
και μακροπρόθεσμα θα
μπορούσαν να
χρησιμοποιήσουν τη
μόχλευσή τους στις YPG
για να παρασύρουν την
οργάνωση μακριά από το
PKK.
Αν και οι Σύροι Κούρδοι
που ευθυγραμμίζονται με
τις YPG δεν θα
εγκαταλείψουν την
ιδεολογική συμπαράστασή
τους προς το PKK, οι
Ηνωμένες Πολιτείες
μπορούν να μειώσουν την
εξάρτηση των YPG από το
PKK για την ασφάλειά
τους. Πράγματι, η
Ουάσιγκτον έχει ήδη
αναγκάσει τις YPG να
αποστασιοποιηθούν [21],
τουλάχιστον επισήμως,
από το ΡΚΚ ως προϋπόθεση
για την λήψη
στρατιωτικής βοήθειας.
Παρά την ανανεωμένη
σύγκρουση Τουρκίας-PKK
το 2015, οι YPG δεν
έχουν ξεκινήσει
επιθέσεις εναντίον της
Τουρκίας και έχουν
συγκρουστεί [22] με τις
τουρκικές δυνάμεις μόνο
για αυτοάμυνα [23]. Η
Ουάσινγκτον θα πρέπει να
θέσει ως προϋπόθεση της
περαιτέρω υποστήριξης
των ΗΠΑ προς τις YPG την
συνέχιση της
αυτοσυγκράτησης της
οργάνωσης ως προς την
Τουρκία.
Δεδομένης της μόχλευσης
των Ηνωμένων Πολιτειών
έναντι των Κούρδων της
Συρίας, ο Τούρκος
πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν, δύναται εύκολα
να καταλήξει στο
συμπέρασμα ότι μπορεί να
δεχτεί την παρουσία των
YPG στην βορειοανατολική
Συρία αρκεί η ομάδα να
περιορίζεται από τις
πιέσεις των ΗΠΑ και τις
επίσημες δομές των
αποκεντρωμένων SDF. Και
τώρα που οι τουρκικές
δημοτικές εκλογές της
31ης Μαρτίου έχουν
τελειώσει -χωρίς να
υπάρχουν άλλες εκλογές
μέχρι το 2023- ο Τούρκος
πρόεδρος έχει αυξημένο
ορίζοντα για να
υιοθετήσει μια πιο
ρεαλιστική πολιτική [24]
έναντι των Σύρων Κούρδων.
ΧΡΥΣΕΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ
Εκτός από το να πιέσουν
τις YPG μακριά από το
PKK, οι Ηνωμένες
Πολιτείες πρέπει να
προσπαθήσουν να
διευθετήσουν τους
πολύτιμους φυσικούς
πόρους της
βορειοανατολικής Συρίας
για να εμβαθύνουν το
συμφέρον της Τουρκίας
για την σταθερότητα της
περιοχής. Οι SDF
ελέγχουν τώρα σχεδόν όλα
τα πετρελαϊκά πεδία της
Συρίας, τα οποία, εάν
αξιοποιηθούν σωστά, θα
μπορούσαν να
τροφοδοτήσουν τις
προσπάθειες οικοδόμησης
της ειρήνης μεταξύ των
Σύρων Κούρδων και της
Τουρκίας. Υπάρχει ένα
προηγούμενο για μια
τέτοια ρύθμιση: Αρχικά,
η Άγκυρα αντιδρούσε
έντονα στην ύπαρξη της
αυτόνομης Περιφερειακής
Κυβέρνησης του
Κουρδιστάν (KRG) στο
Ιράκ, για την οποία
φοβόταν ότι θα ενθάρρυνε
τις κουρδικές
αυτονομιστικές τάσεις
στην Τουρκία. Ωστόσο,
από την αρχή της
τρέχουσας δεκαετίας, η
Τουρκία και η KRG
ανέπτυξαν στενές
οικονομικές σχέσεις,
επεκτεινόμενες στην
κατασκευή ενός
πετρελαιαγωγού που
συνδέει το ιρακινό
Κουρδιστάν με το
τουρκικό λιμάνι Τσεϊχάν.
Σήμερα, οι τουρκικές
επιχειρήσεις βρίσκονται
σε ολόκληρο το ιρακινό
Κουρδιστάν [25] και ο
Ερντογάν διευκολύνει ένα
αμφιλεγόμενο εμπόριο
πετρελαίου [26] μεταξύ
της KRG και του Ισραήλ.
Ο Ερντογάν είναι ένας
οπορτουνιστής και μπορεί
να αποδεχθεί καλά μια
ζώνη ελεγχόμενη από τις
SDF στην Συρία, εφόσον
είναι [ο ίδιος] ένας από
τους πρωταρχικούς
εξωτερικούς ωφελημένους
των πόρων της.
Η Ουάσινγκτον μπορεί να
χρησιμοποιήσει την
σημαντική οικονομική της
μόχλευση στην Συρία για
να επιτύχει μια τέτοια
συμφωνία. Οι Ηνωμένες
Πολιτείες συμβάλλουν επί
του παρόντος με μεγάλα
χρηματικά ποσά για την
σταθεροποίηση, την
ανάκαμψη, και την
ανθρωπιστική βοήθεια
στην Συρία -τον Μάρτιο,
δέσμευσαν σχεδόν 400
εκατομμύρια δολάρια σε
ένα ταμείο γενικής
βοήθειας των Ηνωμένων
Εθνών για την Συρία.
Ωστόσο, τα χρήματα από
αυτό το κοινό ταμείο
μπορούν να διατεθούν
οπουδήποτε, ακόμη και
έξω από την Συρία και σε
περιοχές που ελέγχονται
από το καθεστώς [27].
Ομοίως, ορισμένα από τα
χρήματα που παρέχονται
μέσω της USAID [28] και
οι συνεισφορές των ΗΠΑ
στο Γραφείο του ΟΗΕ για
τον Συντονισμό
Ανθρωπιστικών Υποθέσεων
(UN Office for the
Coordination of
Humanitarian Affairs)
[29] διοχετεύονται στην
δυτική και βορειοδυτική
Συρία, όπου το καθεστώς
Assad και τρομοκρατικές
οργανώσεις όπως η Hayat
Tahrir al-Sham μπορούν
[30] να χειραγωγήσουν
[31] την κατανομή τους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα
πρέπει να εξετάσουν την
ανακατεύθυνση όλων αυτών
των ενισχύσεων
αποκλειστικά στην
βορειοανατολική Συρία,
όπου θα βρίσκονται υπό
τον έλεγχο των εταίρων
των ΗΠΑ. Επιπλέον,
παρόλο που ο Λευκός
Οίκος έχει εξασφαλίσει
περισσότερα από 325
εκατομμύρια δολάρια [32]
από τους εταίρους του
συνασπισμού για την
σταθεροποίηση στην
βορειοανατολική Συρία,
θα πρέπει να εξετάσει το
ενδεχόμενο απελευθέρωσης
των κονδυλίων ανάκαμψης
ύψους 200 εκατομμυρίων
δολαρίων που
προορίζονταν [33] για
τις «απελευθερωμένες
περιοχές», τα οποία
είχαν παγώσει τον
περασμένο Μάιο [34].
Επειδή τα χρήματα αυτά
θα ελέγχονται από τις
Ηνωμένες Πολιτείες, παρά
από τα Ηνωμένα Έθνη και
άλλους διεθνείς
οργανισμούς, θα
μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν για να
συντηρήσουν τους
στρατιωτικούς και
πολιτικούς εταίρους των
Ηνωμένων Πολιτειών στην
Συρία και να
εξασφαλίσουν την
συνεχιζόμενη στήριξή
τους προς τους στόχους
των ΗΠΑ. (Μια από τις
μεγαλύτερες προκλήσεις
που αντιμετωπίζουν οι
SDF σε τοπικό επίπεδο
πηγάζει από [35] την
έλλειψη ικανότητας του
να παράσχουν επαρκή
ανοικοδόμηση).
Στην συνέχεια, η
διοίκηση του Trump θα
πρέπει να διερευνήσει το
να κατευθύνει την
Overseas Private
Investment Corporation (OPIC)
[36], ένα ίδρυμα
αναπτυξιακής
χρηματοδότησης στο οποίο
έχει ανατεθεί ρητώς [37]
η «προώθηση της
εξωτερικής πολιτικής [των
ΗΠΑ] και η ενίσχυση της
αμερικανικής επιρροής»,
να βοηθήσει να
εξασφαλιστεί
χρηματοδότηση για
αμερικανικές
επιχειρήσεις για την
ανάπτυξη πετρελαϊκών
πεδίων ελεγχόμενων από
τις SDF, και εξαγωγικών
υποδομών στην
βορειοανατολική Συρία.
Βοηθώντας τις SDF στην
κατασκευή αγωγών ή στην
βελτίωση της τοπικής
δυναμικότητας διύλισης,
οι αμερικανικές
εταιρείες και οι Σύροι
εταίροι τους θα
μπορούσαν να παρακάμψουν
την υφιστάμενη υποδομή
της χώρας [38], η οποία
ελέγχεται από τον Assad,
και ενδεχομένως να
εξαγάγουν το πετρέλαιο
αυτό στην Τουρκία ή στην
ευθυγραμμισμένη με τον
Ερντογάν KRG στο Ιράκ.
Βεβαίως, υπάρχουν νομικά
ζητήματα που αφορούν την
ικανότητα της OPIC να
επενδύει χωρίς την
συναίνεση της Δαμασκού
σε αυτό που τεχνικά
είναι κυρίαρχο συριακό
έδαφος. Αλλά ακόμη και η
προσωρινή χρηματοδότηση,
εφόσον βοηθά τις SDF να
αναπτύξουν διυλιστήρια
ικανά να επεξεργάζονται
το τοπικό αργό, θα
μπορούσε να αυξήσει
σημαντικά την
διαπραγματευτική δύναμη
της οργάνωσης στην Συρία,
και να παράσχει στην
Τουρκία το οικονομικό
κίνητρο για μια συμφωνία.
Η OPIC έχει ήδη μια
ντουζίνα ενεργών έργων
[39] στην Ουκρανία -μια
χώρα που επίσης
εμπλέκεται σε έναν
εμφύλιο πόλεμο με
δυνάμεις πληρεξουσίων
που υποστηρίζονται από
το εξωτερικό- μιας
συνολικής δέσμευσης
ύψους ενός
δισεκατομμυρίου δολαρίων,
κάποια από τα οποία
βοηθούν την Ουκρανία να
απογαλακτιστεί [40] από
την ρωσική ενέργεια. Η
εταιρεία θα μπορούσε
ομοίως να γίνει ένας
ισχυρός παίκτης στην
Συρία.
Μαχητές των SDF σε ένα
πετρελαϊκό πεδίο κοντά
στην Deir ez-Zor, τον
Μάρτιο του 2019. ABOUD
HAMAM / REUTERS
------------------------------------------------------------
ΜΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ;
Ακόμη και ενώ η
Ουάσιγκτον θα προωθεί
την συνεργασία μεταξύ
της Τουρκίας και των
Σύρων Κούρδων, θα πρέπει
να συνεχίσει να αυξάνει
την οικονομική πίεση
κατά του συριακού
καθεστώτος και των
υποστηρικτών του,
προκειμένου να
καταστήσει τον Assad όσο
το δυνατόν πιο αδύναμο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα
πρέπει να ενισχύσουν το
καθεστώς των κυρώσεων
κατά της Δαμασκού
εστιάζοντας σε
πρόσθετους ελέγχους σε
μη κυβερνητικούς
οργανισμούς που
λειτουργούν στην Συρία –τους
οποίους το καθεστώς
Assad χρησιμοποίησε κατά
καιρούς ως μέσο αποφυγής
[των κυρώσεων]- και το
Υπουργείο Οικονομικών
των ΗΠΑ θα πρέπει να
συνεχίσει να στοχεύει τα
συναλλαγματικά αποθέματα
της Συρίας, τα
περιουσιακά στοιχεία της
και τους συνεργάτες της.
Χωρίς την
βορειοανατολική Συρία, ο
Assad δεν θα έχει
πρόσβαση σχεδόν σε όλα
τα εναπομείναντα
πετρελαϊκά αποθέματα της
Συρίας, πλέον του
μεγαλύτερου μέρους της
καλλιεργήσιμης γης [41]
της χώρας, αμέσως μετά
την χειρότερη συγκομιδή
[42] της Συρίας από το
1989.
Με τον στραγγαλισμό της
οικονομίας του
καθεστώτος, οι Ηνωμένες
Πολιτείες θα βλάψουν όχι
μόνο το καθεστώς Assad
αλλά και τους
υποστηρικτές του στην
Μόσχα και την Τεχεράνη,
που θα κολλήσουν στο να
στηρίζουν έναν ακριβό,
οικονομικά ετοιμοθάνατο
εταίρο. Το συριακό
πετρέλαιο θα μπορούσε να
συμβάλει στην άμβλυνση
της εξάρτησης της
Τουρκίας [43] από τους
ιρανικούς
υδρογονάνθρακες,
υποστηρίζοντας
ευρύτερους αμερικανικούς
στόχους στην περιοχή.
Και η διαμόρφωση της
Τουρκίας και της
κατεχόμενης από τις SDF
βορειοανατολικής Συρίας
σε ένα ευθυγραμμισμένο
με τις ΗΠΑ μπλοκ θα
δημιουργούσε ένα ζωτικό
αντίβαρο στην συμμαχία
Ιράν-Ρωσίας-Συρίας στη
Μέση Ανατολή.
Τέλος, μια τέτοια
συμφωνία θα μπορούσε να
αρχίσει να βελτιώνει τις
αμερικανο-τουρκικές
σχέσεις, οι οποίες έχουν
ενταθεί τα τελευταία
χρόνια –όχι αμελητέα
εξαιτίας της διαμάχης
για τους Σύρους Κούρδους.
Ως ένας σύμμαχος του
ΝΑΤΟ που πατά με το ένα
πόδι στην Ευρώπη και το
άλλο στη Μέση Ανατολή, η
Τουρκία είναι ζωτικός
παράγοντας στις
πολιτικές ισχύος της
Μέσης Ανατολής. Καθώς οι
σχέσεις της με την
Ουάσινγκτον έχουν
ξεφτίσει, η Άγκυρα
επεδίωξε να συνεργαστεί
με τη Μόσχα και την
Τεχεράνη [44] για να
προστατεύσει τα
περιφερειακά της
συμφέροντα. Η αναδίπλωση
της Τουρκίας πίσω στο
υπό την ηγεσία των ΗΠΑ
περιφερειακό μπλοκ –ένα
μπλοκ που θα
αντιμετώπιζε τις
ανησυχίες ασφαλείας της
Τουρκίας σχετικά με τις
YPG ενώ θα παρείχε
ταυτόχρονα οικονομικά
κίνητρα για συνεργασία-
θα έπληττε σημαντικά τα
ιρανικά και ρωσικά
σχέδια στην Συρία και
την ευρύτερη Μέση
Ανατολή.
Η Συρία δεν είναι ένας
βάλτος για τις ΗΠΑ, όπως
υποστηρίζουν ορισμένοι
[45]. Ούτε η επικείμενη
μείωση των στρατευμάτων
της Ουάσιγκτον κάνει
οποιαδήποτε προσπάθεια
να επιτευχθούν οι
αμερικανικοί στόχοι στην
χώρα απέλπιδα. Οι
Ηνωμένες Πολιτείες έχουν
ακόμα χαρτιά για να
παίξουν στην Συρία. Εάν
τα παίξου καλά, η
επέμβαση των ΗΠΑ στην
Συρία μπορεί ακόμα και
να γίνει μια διαρκής
αμερικανική επιτυχία.
Η MERVE TAHIROGLU είναι
ερευνητική αναλύτρια στο
Foundation for Defense
of Democracies.
Ο ANDREW GABEL είναι
ερευνητικός αναλυτής στο
Foundation for Defense
of Democracies.
Foreign Affairs
http://www.foreignaffairs.gr/articles/72247/merve-tahiroglu-kai-andrew-gabel/sozontas-tin-boreioanatoliki-syria?page=show
https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2019-04-09/saving-northeastern-syria
|
|
Greek Finance Forum |
|
Σχόλια Χρηστών |
|
|
|
|
|
|