Αρχική | Ειδήσεις - Αναλύσεις | Ο Κυνηγός | Λεωφόρος Αθηνών | "Κουλου - Βάχατα" | Marx - Soros | Contact

 

00:01 - 07/05/18

Το μεγάλο κόστος της αμέλειας του Ισραήλ

 

Περίληψη: 

 

Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας έχουν περάσει χρόνια εστιάζοντας στην Δυτική Όχθη, το κλειδί τόσο για μια ειρηνική επίλυση όσο και για την παλαιστινιακή κρατική κυριαρχία μπορεί να βρίσκεται σε εκείνους τους τομείς που έχουν από καιρό εξαιρεθεί από την ειρηνευτική διαδικασία.

 

 

------------------

 

Η περασμένη Παρασκευή σηματοδότησε την πέμπτη συνεχή εβδομάδα που χιλιάδες Παλαιστίνιοι στην Λωρίδα της Γάζας συγκεντρώθηκαν κοντά στον συνοριακό φράκτη ως μέρος αυτού που οι διοργανωτές χαρακτήρισαν τη Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής. Οι εβδομαδιαίες διαδηλώσεις έχουν σχεδιαστεί για να προσελκύσουν την διεθνή προσοχή στην καταστροφική επίδραση του ισραηλινού αποκλεισμού της Γάζας και στην δυστυχία των Παλαιστινίων προσφύγων, και έχουν στρατηγικά προγραμματιστεί να λήξουν στις 15 Μαΐου. Αυτή η ημερομηνία θα σηματοδοτήσει την 70ή επέτειο από αυτό στο οποίο οι Παλαιστίνιοι αναφέρονται ως Nakba, αλλιώς «καταστροφή», κατά την οποία το μεγαλύτερο μέρος του αραβικού πληθυσμού της Παλαιστίνης έφυγε ή απομακρύνθηκε από τα σπίτια του κατά την δημιουργία του Ισραήλ, το 1948. Περίπου το 70% των δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Γάζας είναι πρόσφυγες που ήρθαν από εδάφη σε αυτό που είναι τώρα το Ισραήλ. Από τότε που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις στις 30 Μαρτίου, τουλάχιστον 45 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και αρκετές χιλιάδες τραυματίστηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις. Παρόλο που υπήρξαν περιπτώσεις ρίψης πετρών και προσπάθειες βίαιης παραβίασης του συνοριακού φράκτη, η μεγάλη πλειοψηφία των διαδηλωτών ήταν ειρηνικοί και οι περισσότεροι από αυτούς που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις ήταν άοπλοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και αρκετών δημοσιογράφων.

 

Παλαιστίνιοι συμμετέχουν σε διαδήλωση απαιτώντας το δικαίωμα επιστροφής στην πατρίδα τους, στα σύνορα Ισραήλ-Γάζας στη νότια Λωρίδα της Γάζας, στις 3 Μαΐου 2018. IBRAHEEM ABU MUSTAFA / REUTERS


--------------------------------------------------------------------------

 

Οι εν πολλοίς μη βίαιες διαδηλώσεις στη Γάζα [1] θυμίζουν τις αναταραχές του περασμένου καλοκαιριού στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, μετά την εγκατάσταση των ανιχνευτών μετάλλων, των καμερών και άλλων περιορισμών στο τζαμί al Aqsa. Το Ισραήλ αργότερα απομάκρυνε τις συσκευές μετά από μέρες πορειών, καθιστικών διαμαρτυριών και πράξεων πολιτικής ανυπακοής των Παλαιστινίων Ιερουσαλήμ. Όπως και στην Γάζα φέτος, ανεξάρτητοι ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών κινητοποίησαν τους κατοίκους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ για να κατέβουν στους δρόμους, δημιουργώντας αρκετή δυναμική ώστε καθιερωμένες πολιτικές δυνάμεις, όπως η Φατάχ και η Χαμάς, αργότερα έφτασαν να αγκαλιάσουν τις διαμαρτυρίες. Η εμφάνιση μη βίαιων κινημάτων διαμαρτυρίας σε αυτές τις δύο περιοχές, που είναι γνωστές για την επαναλαμβανόμενη αστάθεια και την βία τους, μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι η παλαιστινιακή πολιτική εισέρχεται σε μια νέα φάση. Το γεγονός ότι η Γάζα και η Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι οποίες έχουν παραμεληθεί εδώ και καιρό τόσο από την ειρηνευτική διαδικασία όσο και από την παλαιστινιακή ηγεσία, έχουν αναδειχθεί ως οι κύριοι κινητήριοι μοχλοί της κατά τα άλλα βαλτωμένης παλαιστινιακής πολιτικής, μπορεί να είναι άσχημα νέα για το Ισραήλ, την Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ), και ακόμα και για τις προοπτικές για μια λύση δύο κρατών.

 

Για χρόνια, η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ειρηνευτική διαδικασία [2] εστίαζε τις ενέργειές της στο περίπου 40% της Δυτικής Όχθης, όπου επιχειρεί η Παλαιστινιακή Αρχή, ενώ βασικά αγνοούσε την Γάζα και την Ανατολική Ιερουσαλήμ –την πρώτη διότι κυβερνιόταν από την Χαμάς, επισήμως ορισθείσα ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση, και η δεύτερη λόγω της ευαισθησίας του Ισραήλ γι’ αυτήν. Εν τω μεταξύ, και οι δύο περιοχές έχουν γίνει τακτικά σημεία ανάφλεξης της παλαιστινιακής αναταραχής.

 

Από το 2007, ένας αποκλεισμός που επιβλήθηκε από το Ισραήλ, μαζί με τρεις μεγάλους πολέμους, έχουν προκαλέσει χάος στην οικονομία της Γάζας και στις πολιτικές της υποδομές. Η ανεργία στη Γάζα βρίσκεται στο εκπληκτικό ποσοστό του 43%. Περίπου το 39% των δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων στην Γάζα ζουν σε συνθήκες φτώχειας, ενώ το 80% εξαρτάται από την διεθνή επισιτιστική βοήθεια για την επιβίωσή του. Εν τω μεταξύ, το 97% της υδροδότησης της Γάζας μολύνεται από λύματα και θαλασσινό νερό. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη [3], η έλλειψη καθαρού νερού και καυσίμων, μαζί με τις ανεπαρκείς υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης, έχει καταστήσει ουσιαστικά την λωρίδα ακατοίκητη.

 

Αν και η σημερινή ανθρωπιστική κρίση οφείλεται κυρίως στον ισραηλινό αποκλεισμό, τόσο η Χαμάς, η οποία έχει κυβερνήσει την Γάζα από το 2007, όσο και η Παλαιστινιακή Αρχή συνέβαλαν κατά πολύ στις επιδείνωση των συνθηκών. Ο συνεχιζόμενος διχασμός μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς έχει παραλύσει την παλαιστινιακή πολιτική, ενώ αναστέλλει τις προσπάθειες ανοικοδόμησης στην Γάζα. Οι περικοπές του Abbas [4] στους μισθούς των υπαλλήλων της ΠΑ και στην χρηματοδότηση των πληρωμών που προμηθεύουν την λωρίδα με ηλεκτρική ενέργεια, επιδείνωσαν την ανθρωπιστική κρίση [5] και δημιούργησαν φόβους για άλλη μια σύγκρουση.

 

Η απομόνωση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ήταν πιο διακριτική, αλλά όχι λιγότερο συστηματική. Όπως και με το ζήτημα των προσφύγων, η τύχη της Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένου του ανατολικού τμήματος της πόλης που έχει καταληφθεί από το Ισραήλ από το 1967, αναβλήθηκε από τις συμφωνίες του Όσλο. Έχοντας εισπράξει άρνηση για την παροχή υπηρεσιών από το Ισραήλ και ούσα αποκομμένη από την Παλαιστινιακή Αρχή, η Ανατολική Ιερουσαλήμ και οι περίπου 300.000 Παλαιστίνιοί της ζουν σε ένα είδος κοινωνικού και πολιτικού κενού. Εκτός από το ότι είναι φυσικά απομονωμένος από την Δυτική Όχθη και εσωτερικά κατακερματισμένος από τους ισραηλινούς οικισμούς και το διαχωριστικό τείχος, ο παλαιστινιακός πληθυσμός της πόλης υπόκειται σε διαχωριστική και άνιση μεταχείριση σε όλες σχεδόν τις πτυχές της ζωής του, συμπεριλαμβανομένης της φορολογίας, της στέγασης, της εκπαίδευσης, του νερού, των υπηρεσιών υγείας, και των δικαιωμάτων διαμονής. Αν και αποτελούν περίπου το 38% του πληθυσμού της πόλης, οι Παλαιστίνιοι στην Ιερουσαλήμ απολαμβάνουν μόνο το 12% του δημοτικού προϋπολογισμού. Περίπου το 75% των Παλαιστινίων Ιεροσολυμιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτές οι πολιτικές εντάθηκαν το 2000 μετά την αποτυχία της συνόδου κορυφής του Camp David και την εκδήλωση της δεύτερης ιντιφάντα. Από τους περισσότερους από 14.000 Παλαιστίνιους Ιεροσολυμίτες των οποίων το Ισραήλ έχει ανακαλέσει τα δικαιώματα διαμονής τους ξεκινώντας από το 1967, περισσότεροι από τους μισούς προέκυψαν μετά το 2001. Ταυτόχρονα, η επιθετική καταστολή του Ισραήλ στα παλαιστινιακά πολιτικά, κοινοτικά και πολιτιστικά ιδρύματα στην πόλη έχει, σύμφωνα με τα λόγια ενός τοπικού αναλυτή [6], αφήσει τους Παλαιστίνιους Ιεροσολυμίτες «πολιτικά ορφανούς και τελείως χωρίς ηγεσία».

 

Η αυξανόμενη επικράτηση των μη βίαιων τακτικών στην Γάζα και την Ιερουσαλήμ υποδεικνύει μια μετατόπιση της παλαιστινιακής πολιτικής [7] -αλλά μια μετατόπιση που δημιουργεί ξεχωριστές προκλήσεις για το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή του Αμπάς και, σε μικρότερο βαθμό, για την Χαμάς. Η εξάρτηση του Ισραήλ από την θανατηφόρα ισχύ, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των ελεύθερων σκοπευτών Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (Israeli Defense Forces, IDF), κατά των εν πολλοίς άοπλων διαδηλωτών έχει προκαλέσει έντονες επικρίσεις από διεθνείς και ισραηλινές ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και από ξένους διπλωμάτες. Επιπλέον, η θανατηφόρα απάντηση του Ισραήλ στις διαδηλώσεις στην Γάζα δείχνει ότι δεν είναι καλά εξοπλισμένο για να αντιμετωπίσει μια μη βίαιη κινητοποίηση από τους Παλαιστίνιους. Η χρήση των ενεργών πυρομαχικών, μαζί με τις πρόσφατες αεροπορικές επιθέσεις των IDF με στόχους της Χαμάς μετά από παραβιάσεις του συνοριακού φράκτη την περασμένη Παρασκευή, υπογραμμίζουν την προτίμηση του Ισραήλ να αντιμετωπίζει τους πολιτικούς του εχθρούς στο πεδίο της μάχης, όπου διατηρεί ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα.

 

Παρόλο που η Χαμάς [8] δεν ξεκίνησε τις διαμαρτυρίες, η ισλαμιστική μαχητική ομάδα εκμεταλλεύτηκε επιδέξια και οικειοποιήθηκε εξ ολοκλήρου την αιτία τους -εν μέρει για να αποστρέψει την προσοχή από την αυξανόμενη λαϊκή απογοήτευση για τις δικές της αποτυχίες διακυβέρνησης στην Γάζα. Η προφανής υιοθέτηση της μη-βίας από τη Χαμάς, μια ομάδα που έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών αμάχων στην διάρκεια των ετών, δεν αποτελεί ένδειξη ότι ξαφνικά γύρισε μια νέα σελίδα, αλλά απλώς μια αντανάκλαση της δημόσιας διάθεσης.

 

Κατά συνέπεια, οι διαδηλώσεις στην Γάζα αποτελούν μια διπλή πρόκληση για την ηγεσία του Abbas στην Ραμάλα [9]. Παρόλο που η Χαμάς ήταν γρήγορη στο να κεφαλαιοποιήσει τις ταραχές, η διοίκηση του Αμπάς αναγκάστηκε να παρακολουθεί από το περιθώριο. Οι αξιωματούχοι της Παλαιστινιακής Αρχής δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να εκφράσουν επίσημη αλληλεγγύη με τους συμπατριώτες τους στην Γάζα, αλλά ταυτόχρονα κατηγορούν την Χαμάς ότι εκμεταλλεύεται κυνικά τον παλαιστινιακό λαό για πολιτικό κέρδος.

 

Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για τον Αμπάς. Παρά τις προσκλήσεις της διεθνούς κοινότητας [10], αρνήθηκε να φέρει την Παλαιστινιακή Αρχή πίσω στην Γάζα, εκτός εάν η Χαμάς προβεί σε σημαντικές παραχωρήσεις, όπως η διάλυση των πολιτοφυλακών της και η παράδοση των όπλων της. Με το να λάβει μια τέτοια ασυμβίβαστη στάση στην Γάζα -ενώ παρέκαμψε τις ευθύνες του να αντιμετωπίσει τα πολυάριθμα βάρη της Γάζας, κοινωνικά, οικονομικά και ασφαλείας- ο Αμπάς έκανε τον εαυτό του και την ηγεσία του όλο και περισσότερο άσχετους.

 

Η αδιαφορία του Αμπάς για την Γάζα φαίνεται να είναι αμοιβαία. Πάνω από τα δύο τρίτα των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα εδάφη θα προτιμούσαν να παραιτηθεί ο Αμπάς. Στην Γάζα, το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 81% [11]. Εν τω μεταξύ, οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα φαίνεται να απομακρύνονται όχι μόνο από την ηγεσία του Αμπάς αλλά και από την πολιτική του ατζέντα. Μεταξύ εκείνων που εγκατέλειψαν το όνειρο ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους είναι ο Ahmad Abu Artema, ένας από τους βασικούς διοργανωτές των διαδηλώσεων του Γκαζάν. «Δεν πιστεύω στην απελευθέρωση», λέει [12]. «Πιστεύω στον τερματισμό του συστήματος του απαρτχάιντ στο Ισραήλ, σαν το τέλος του συστήματος απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, και [θα] ζούμε όλοι σε ένα δημοκρατικό κράτος». Τέτοια συναισθήματα αποτελούν μέρος μιας αυξανόμενης τάσης στους Παλαιστινίους στα κατεχόμενα εδάφη, όπου μόνο μια ισχνή πλειοψηφία [11] Παλαιστινίων αντιτίθεται τώρα στον στόχο ενός ανεξάρτητου κράτους υπέρ ενός αγώνα για ίσα δικαιώματα σε ένα μόνο κράτος.

 

Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας έχουν περάσει χρόνια εστιάζοντας στην Δυτική Όχθη, το κλειδί τόσο για μια ειρηνική επίλυση όσο και για την παλαιστινιακή κρατική κυριαρχία μπορεί να βρίσκεται σε εκείνους τους τομείς που έχουν από καιρό εξαιρεθεί από την ειρηνευτική διαδικασία. Για να είναι μια ειρηνευτική διαδικασία αξιόπιστη, θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επανένταξη της Γάζας και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ στην παλαιστινιακή πολιτεία. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή κινήτρων στην Παλαιστινιακή Αρχή ώστε να αναλάβει [ξανά] τις ευθύνες της στην Γάζα και να πιέσει το Ισραήλ να τερματίσει τον τιμωρητικό αποκλεισμό του. Στην Ιερουσαλήμ, πρέπει να γίνουν περισσότερα για να πιεσθεί το Ισραήλ να συγκρατηθεί από πολιτικές όπως οι κατεδαφίσεις σπιτιών και οι ανακλήσεις ταυτοτήτων, καθώς και να επιτρέψει την εκ νέου λειτουργία παλαιστινιακών κοινοτικών, πολιτιστικών ή και πολιτικών θεσμών. Αυτά τα ζητήματα είναι πολύπλοκα και πολιτικά έμφορτα, αλλά όπως υποδεικνύει ο αυξανόμενος δυναμισμός των Παλαιστινίων στην Γάζα και την Ιερουσαλήμ, δεν μπορούν πλέον να αναβληθούν ή να αγνοηθούν. Εάν και όταν υπάρξει μια αξιόπιστη προσπάθεια να επιδιωχθεί μια λύση δύο κρατών -υποθέτοντας ότι δεν είναι ήδη πολύ αργά- ο δρόμος προς ένα Παλαιστινιακό κράτος πιθανότατα θα χρειαστεί να ξεκινήσει στην Γάζα και να τελειώσει στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

 

Ο KHALED ELGINDY είναι συνεργάτης του Κέντρου για τις Πολιτικές της Μέσης Ανατολής (Center for Middle East Policy) στο Brookings Institution.

 

Foreign Affairs

 

http://www.foreignaffairs.gr/articles/71761/khaled-elgindy/to-megalo-kostos-tis-ameleias-toy-israil?page=show

 

https://www.foreignaffairs.com/articles/israel/2018-05-03/israels-costly-neglect

 

Greek Finance Forum

 

Σχόλια Χρηστών

HTML Comment Box is loading comments...

 

 

 

 

 

Plus500

Trading σε ελληνικές μετοχές μέσω της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης" - Demo -Kερδίστε bonus εγγραφής ). 

Λήψη τώρα!

 © 2016-2017 Greek Finance Forum

Αποποίηση Ευθύνης....