Tweet

Επί της ουσίας, ωστόσο, ο κ. Τόμσεν υπογράμμισε τη θέση του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία μεταρρυθμίσεις, όπως η περικοπή της δαπάνης για τις συντάξεις, είναι αναγκαίες και πως ο όποιος δημοσιονομικός χώρος θα πρέπει να διατίθεται αντιθέτως για την υλοποίηση μέτρων που θα ωθούν την ανάπτυξη.

Αναφερόμενος στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα,  επεσήμανε ότι είναι αντιμέτωπο με μακροπρόθεσμες προκλήσεις που πηγάζουν από μακροχρόνια προβλήματα, όπως το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Την ίδια ώρα, τις αναθεωρημένες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία επιβεβαιώνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την ίδια ημέρα μάλιστα, κατά την οποία η Κομισιόν προχώρησε στην υποβάθμιση της εγχώριας ανάπτυξης στο 2% του ΑΕΠ για το 2019.

Ειδικότερα, οι προβλέψεις του ταμείου είναι οι ακόλουθες:

2% για το 2018

2,4% για το 2019

2,2% για το 2020

έναντι των εαρινών προβλέψεων (σ.σ. Απρίλιος) για ανάπτυξη 2% το 2018 και 1,8% τη διετία 2019 - 2020. Ως εκ τούτου, προκύπτει βελτίωση του εκτιμώμενου ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες για το 2019 και κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες για το 2020.

Συνολικά για την Ευρωζώνη, το Ταμείο αναμένει επιβράδυνση της ανάπτυξης, όπως ακριβώς και η Κομισιόν, από το 2,4% το 2017 στο 2% το 2018, στο 1,9% το 2019 και στο 1,7% το 2020, υποβαθμίζοντας τις εκτιμήσεις κατά 0,4 μονάδες φέτος και κατά 0,1 μονάδα του χρόνου.

Η υποβάθμιση των προοπτικών της ζώνης του ευρώ, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, αποδίδεται στην αδύναμη ζήτηση από το εξωτερικό και στην αύξηση των τιμών στον κλάδο της ενέργειας, ενώ όπως επισημαίνεται, η εγχώρια ζήτηση θα παραμείνει ο κύριος μοχλός στήριξης της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ταυτόχρονα, αναμένεται περαιτέρω μείωση των ευρωπαϊκών εξαγωγών, η οποία οφείλεται εν μέρει και στη μείωση της παραγωγής στον κλάδο της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Μία ακόμη πηγή ανησυχίας συνίσταται και στις εμπορικές εντάσεις με τις ΗΠΑ, καθώς παρότι οι δασμοί σε αλουμίνιο και χάλυβα έχουν περιορισμένο αντίκτυπο, προκύπτουν ανησυχίες για τις ευρύτερες επιπτώσεις της συγκεκριμένης αμερικανικής πολιτικής.

Την ίδια ώρα, το ΔΝΤ καλεί τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης να αξιοποιήσουν τις συγκυρίες και να εφαρμόσουν φιλοαναπτυξιακές πολιτικές, με στόχο τη μείωση των υψηλών επιπέδων του δημόσιου χρέους, αλλά και τη δημιουργία δημοσιονομικών «μαξιλαριών», τα οποία θα λειτουργήσουν απορροφητικά σε ενδεχόμενη μελλοντική κρίση.

Ως εκ τούτου, απευθύνει έκκληση για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους, κάνοντας μάλιστα, ειδική αναφορά στην Ιταλία και την Τουρκία, οι οποίες εμφανίζουν και τη μεγαλύτερη αναγκαιότητα.