|
Όπως γράφει η
EurActive,
σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2016, στο
πλαίσιο σχετικής έκθεσης του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου, η οποία αφορά στα παραποιημένα
προϊόντα, το μέλι κατατάσσεται στην 6η θέση.
Συνολικά εξετάστηκαν 2.264 δείγματα μελιού από
όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ (καθώς επίσης της
Νορβηγίας και της Ελβετίας) τα οποία συλλέχθηκαν
σε όλα τα στάδια της αλυσίδας εφοδιασμού.
Διαπιστώθηκε ότι περίπου το 20% του μελιού, που
αναγράφει τη χώρα προέλευσης κράτους μέλους,
ενδέχεται να περιέχει πρόσθετη ζάχαρη.
Τα κράτη μέλη πρέπει να διεξάγουν εργαστηριακούς
ελέγχους στο μέλι που παράγουν και να εξετάσουν
σχετικές παραμέτρους, όπως την προέλευση και τα
επίπεδα γύρης, την υγρασία και την παρουσία
προστιθέμενων σακχάρων.
«Δεν υπάρχει ενιαία μέθοδος για τη δοκιμή
αυθεντικότητας του μελιού – επειδή υπάρχουν
άπειροι τρόποι νοθείας», τονίζει ο καθηγητής
δομικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Bayreuth,
Δρ Stephan Schwarzinger.
Στην προσπάθεια αντιμετώπισης της δυσκολίας
εντοπισμού του παραποιημένου μελιού, ο Δρ.
Schwarzinger εφάρμοσε πυρηνικό μαγνητικό
συντονισμό (NMR) στους ελέγχους. Ειδικότερα, τα
μαγνητικά κύματα παράγουν ένα «δακτυλικό
αποτύπωμα» του μελιού, το οποίο συγκρίνεται με
μια βάση δεδομένων 10.000 δειγμάτων παγκοσμίως.
Επομένως, με βάση την αντιστοίχηση των προφίλ,
είναι δυνατόν να γνωρίζουμε, αν η ετικέτα είναι
παραποιημένη.
«Φανταστείτε ότι αγοράσατε μεγάλες ποσότητες
μελιού και στη συνέχεια αυτή η νέα μέθοδος
αναφέρει ότι όλα τα αποθέματά σας είναι
νοθευμένα. Το γεγονός αυτό σίγουρα θα αποτελέσει
πηγή αντίστασης στην υιοθέτηση νέων,
ασφαλέστερων μεθόδων», δήλωσε ο Δρ. Schwarzinger.
Κινέζικα εργοστάσια μελιού
Οι Ευρωπαίοι αγαπούν το μέλι και καταναλώνουν
κατά μέσο όρο 0,7 κιλά ετησίως, με την Ελλάδα
και την
Αυστρία να αυξάνουν το ποσοστό αυτό σε 1,7 κιλά
ανά κάτοικο.
Ωστόσο, η Ευρώπη καταναλώνει περισσότερο μέλι
από ό,τι παράγει, στρέφοντας το ενδιαφέρον της
προς την Κίνα για το 50% των εισαγωγών. Οι
μεγαλύτεροι εισαγωγείς είναι το Ηνωμένο Βασίλειο,
το Βέλγιο και η Ισπανία.
Συγκεκριμένα, ο ασιατικός τίγρης έχει καταστεί ο
μεγαλύτερος παραγωγός μελιού στον κόσμο, με
473.600 τόνους να παράγονται το 2014 (σε
σύγκριση με τους 161.031 της ΕΕ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού
Τροφίμων και Γεωργίας, μεταξύ 2000 και 2014 η
παραγωγή του κατέγραψε άνοδο της τάξεως του 88%,
λόγω αύξησης των εξαγωγών. Το 2016, οι πωλήσεις
μελιού απεκόμισαν 276,6 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ
(231 εκατομμύρια ευρώ).
Ωστόσο, την ίδια περίοδο ο αριθμός των κυψελών
αυξήθηκε μόνο κατά 21%. Ο πληθυσμός των μελισσών
της Κίνας παρουσιάζει ραγδαία πτώση, λόγω
δηλητηριάσεων από εντομοκτόνα, ρύπανση και
απώλεια των οικοτόπων εξαιτίας της αστικοποίησης.
Όπως επισημαίνει, ο καθηγητής και πρόεδρος του
International Organisation of Honey Exporters (IHEO),
Noberto Garcia, το παραποιημένο μέλι κοστίζει
περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε
απώλειες εισοδήματος για τους μελισσοκόμους
παγκοσμίως.
Το κινεζικό μέλι θα μπορούσε να αποτελέσει
κίνητρο για πολλές ευρωπαϊκές χώρες να εισάγουν
φθηνό μέλι από την Κίνα και στη συνέχεια να το
εξάγουν εκ νέου ως προϊόν τοπικής παραγωγής.
Όπως είναι εμφανές στο παρακάτω γράφημα, αρκετές
ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Σλοβακία, Πορτογαλία,
Πολωνία, Ολλανδία, Λιθουανία, Ιταλία, Ιρλανδία,
Γερμανία και Βέλγιο) έχουν δει τις εξαγωγές
μελιού να αυξάνονται ραγδαία, παράλληλα με τις
εισαγωγές από την Κίνα.
«Υπάρχει μια μεγάλη αγορά εντός της ΕΕ, η οποία
πρέπει να ελεγχθεί διεξοδικότερα», αναφέρει
χαρακτηριστικά ο κ. Garcia.
Η αύξηση της ευαισθητοποίησης των καταναλωτών
ώθησε τους εισαγωγείς μακριά από το κινέζικο
μέλι και τα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ να υιοθετούν
συνεχώς τους ελέγχους NMR για την αποφυγή της
παραπλάνησης στα τρόφιμα.
Επιπλέον, η κινεζική υγειονομική αρχή (AQSIS)
διενεργεί ελέγχους για την ποιότητα του μελιού
στις εξαγωγές, ιδίως στην ΕΕ, προκειμένου να
περιορίσει τις απώλειες.
Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το 2016 οι
εξαγωγές μελιού από την Κίνα προς την Ευρώπη να
υποχωρήσουν κατά 3%.
Τέλος, η Ευρωβουλευτής της Ρουμανίας Daciana
Sârbu (S & D) δήλωσε: «Η ζήτηση για μέλι είναι
υψηλή, ενώ η ευρωπαϊκή παραγωγή περιορισμένη.
Απαιτούνται εισαγωγές από τρίτες χώρες, αν και
υπάρχουν υποψίες ότι ορισμένες εξ αυτών δεν
προέρχονται από γύρη, αλλά από μη φυσικές πηγές.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να
διασφαλίσουν, ότι το μέλι που διατίθεται στην
αγορά δεν είναι παραποιημένο. Για να επιτευχθεί
αυτό, απαιτείται περισσότερος έλεγχος στις
εταιρείες συσκευασίας τροφίμων».
|
