Tweet

Όπως σχολιάζει και ο Γ. Παππούς στο iefimerida, η απάντηση ή μάλλον η αινιγματική αναφορά της επικεφαλής του ΔΝΤ έγινε «πατώντας» πάνω στις αλλαγές που έγιναν στο ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, με την επισήμανση ότι σε κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα, τέτοιου είδους παρεμβάσεις στις καταβαλλόμενες συντάξεις είναι αναπόφευκτες.

«Απείχαν υπερβολικά από τις αντίστοιχες των εταίρων της και αυτό ίσχυε για όλες, μεσαίες, μεγάλες και μικρές ... Ήταν πολύ υψηλές και οι Έλληνες έπρεπε να το ρυθμίσουν. Η περικοπή υφιστάμενων συντάξεων είναι ένα δύσκολο πολιτικό δίλημμα», παρατήρησε η Κ. Λαγκάρντ απορρίπτοντας την κριτική που ασκήθηκε ότι με αυτόν τον τρόπο φτωχοποιούνται οι συνταξιούχοι. Κι εκεί ακριβώς έθεσε το ερώτημα: «ποιο είναι το όριο προστασίας;»

Η αιφνιδιαστική αναφορά της επικεφαλής του ΔΝΤ έγινε μερικές ώρες πριν από τη συνάντηση της με τον Έλληνα πρωθυπουργό και μένει να διαπιστωθεί αν όντως επρόκειτο για κάποιο ρητορικό ερώτημα ή αν οι οικονομολόγοι του Ταμείου εκτιμούν ότι πρέπει να γίνουν κι άλλα, αν όχι τώρα, σίγουρα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Οι αναφορές αυτές της Κ. Λαγκάρντ αποκτούν, μάλιστα πρόσθετη βαρύτητα, αν αναλογιστεί κανείς ότι έγιναν στο πλαίσιο της παρουσίασης μελέτης του ΔΝΤ για το πώς οι νέοι 18- 24 ετών βλέπουν τα όνειρα τους να «θάβονται», λόγω της αυξημένης ανεργίας και ακολούθως της αύξησης των ποσοστών φτώχειας σε αυτές τις ηλικίες. Παρουσιάζοντας, μάλιστα, στοιχεία και διαγράμματα, από τα οποία προκύπτει ότι η «ψαλίδα» των ανισοτήτων άνοιξε μεταξύ νέων και ηλικιωμένων, λόγω μεγαλύτερων κοινωνικών δαπανών στους δεύτερους στα χρόνια της κρίσης, η Κ. Λαγκάρντ υποστήριξε ότι για να μην επιβαρύνεται επί της ουσίας η νέα γενιά με τα βάρη στήριξης των γηραιότερων- κάτι που σε τελική ανάλυση πλήττει και τα συνταξιοδοτικά συστήματα μακροπρόθεσμα- πρέπει να γίνουν συντονισμένες κινήσεις, μεταξύ των οποίων και η περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας όπου χρειάζεται.

Υπενθυμίζεται ότι το ΔΝΤ επέβαλε την κατάργηση από το 2019 των προσωπικών διαφορών στις καταβαλλόμενες κύριες και επικουρικές συντάξεις- κάτι που προκαλεί μειώσεις ως και 18%- με αυτό ακριβώς το σκεπτικό: της ελάφρυνσης του βάρους των εισφορών στους σημερινούς εργαζόμενους, που θα καταλήξουν να παίρνουν πολύ μικρότερες συντάξεις από τους σημερινούς συνταξιούχους.