|
Όπως γράφει και ο Γ. Παππούς στο
iefimerida.gr.,
το άγχος της ελληνικής πλευράς ήταν αν το ΔΝΤ θα
εγείρει απαιτήσεις νέων μέτρων για το 2018, όπως
έγινε και πέρσι, όταν τελικά υποχρεώθηκε η
κυβέρνηση να ψηφίσει προκαταβολικά τις περικοπές
συντάξεων του 2019 και τη μείωση του
αφορολογήτου του 2020 και μάλιστα με ρήτρα
πρόωρης εφαρμογής του μέτρου αν οι δανειστές
διαπιστώσουν κίνδυνο αποκλίσεων για τον
Προϋπολογισμό του 2019. Εν αναμονή των τεχνικών
κλιμακίων, για τη δεύτερη φάση της αξιολόγησης,
οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η ομάδα
Τόμσεν- Βελκουλέσκου δεν έχει ανοίξει ζήτημα
δημοσιονομικού «κενού».
Από την πρώτη κιόλας φάση των συζητήσεων στο Hiltonαλλά
κι από τις τηλεδιασκέψεις των τελευταίων ημερών,
η εικόνα που δίνουν οι τεχνοκράτες του Ταμείου
είναι πως δεν προτίθενται να αμφισβητήσουν τον
Προϋπολογισμό του 2018, από τη στιγμή που
εκτιμούν ότι με τα έως τώρα μέτρα θα πιάσουμε το
«δικό» τους στόχο για πλεόνασμα 2,2%. Κι επειδή
πέρα από το δημοσιονομικό δεν δείχνουν να έχουν
ενδιαφέρον ούτε για τα ενεργειακά ούτε για τους
πλειστηριασμούς- το θέμα των «κόκκινων» δανείων
θα το ανοίξει το ΔΝΤ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του
2018 μαζί με τα stress tests- επί της ουσίας η
παρουσία τους στις διαπραγματεύσεις είναι μάλλον
χαλαρή. Πώς εξηγείται αυτή η στάση του Πόντιου
Πιλάτου;
Οι πληροφορίες από όλα τα μέτωπα συγκλίνουν στο
ότι οι τεχνοκράτες του Ταμείου περιμένουν το
αποτέλεσμα των πολιτικών διεργασιών στο Βερολίνο
ήτοι το σχηματισμό της νέας γερμανικής
κυβέρνησης, που θα σηματοδοτήσει την έναρξη των
διαβουλεύσεων για το ελληνικό Χρέος. Τότε και
μόνο τότε, το ΔΝΤ θα εμπλακεί ενεργά και θα
σταθμίσει εάν πρέπει ή δεν πρέπει να παραμείνει
στο ελληνικό πρόγραμμα.
Σημαίνει αυτό ότι η ολοκλήρωση της τρέχουσας
αξιολόγησης είναι… εύκολη; Σίγουρα όχι, καθώς οι
μεγάλες καθυστερήσεις στα προαπαιτούμενα δεν
είναι ευκολοχώνευτες ούτε στους ασυνήθιστα «ελαστικούς»
Ευρωπαίους. Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό ότι
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι περισσότερο «σπρώχνουν»
προς το κλείσιμο της αξιολόγησης, παρά εκφράζουν
τη βεβαιότητα ότι αυτό θα συμβεί με τις συνήθεις
διαδικασίες.
Ζητούμενο στην παρούσα φάση είναι η επίτευξη
τεχνικής συμφωνίας ως το Eurogroup της
4ηςΔεκεμβρίου, έστω με πολιτικούς όρους, κάτι το
οποίο προϋποθέτει άλματα προόδου στα εκκρεμή
προαπαιτούμενα, μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες,
όπου η… καρδιά του Κουαρτέτου θα χτυπάει στην
Αθήνα. Σημαίνει αυτό ότι η αξιολόγηση εξαρτάται
αποκλειστικά και μόνο από τις διαθέσεις της
κυβέρνησης;
«Λίγο ως πολύ» απαντούν αρμόδιες πηγές,
κρατώντας μια επιφύλαξη για ενδεχόμενη έκπληξη-
σίγουρα όχι ευχάριστη- που θα μπορούσε να
στείλει την τελική φάση των διαβουλεύσεων βαθιά
μέσα στον Ιανουάριο, κάτι που θα στρίμωχνε σε
ασφυκτικά χρονικά όρια τις δύσκολες συζητήσεις
για την αποκαλούμενη «επόμενη ημέρα». |
