Tweet

Μια ιδιαιτερότητα της ιταλικής πολιτικής είναι ότι οι δημοσιεύσεις εκλογικών δημοσκοπήσεων απαγορεύονται τις δύο τελευταίες εβδομάδες πριν από την ημέρα των εκλογών στις 4 Μαρτίου. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε λίγο πολύ «στα τυφλά» όσον αφορά τις προβλέψεις του τελικού αποτελέσματος.

Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, ένα κόμμα ή ένας συνασπισμός πρέπει να εξασφαλίσει το 40% των ψήφων για να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση. Αυτό αφήνει αρκετές επιλογές στο τραπέζι, από τον πρώην πρωθυπουργό Matteo Renzi σε συμμαχία με το κόμμα +Europa μέχρι και το λαϊκίστικο Κίνημα Πέντε Αστέρων, με ένα, μάλλον απίθανο, μερίδιο εξουσίας.

Ωστόσο, το Δημοκρατικό Κόμμα του Renzi βρισκόταν ήδη σε «κατηφόρα» πρoτού τεθεί σε ισχύ το μορατόριουμ για τις δημοσκοπήσεις, επομένως η αναστημένη Forza Italia του Μπερλουσκόνι ίσως είναι σε θέση να πάρει την εξουσία μέσω μιας συμμαχίας με δύο ακροδεξιά κόμματα.

Τον τελευταίο μήνα, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι εάν η Forza Italia συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους στον συνασπισμό της, θα διορίσει τον σημερινό Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι ως πρωθυπουργό.

Παλιός φίλος του Μπερλουσκόνι, ο Ταγιάνι, ο οποίος χαρακτήρισε το δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα των μέσων μαζικής ενημέρωσης ως «την τελευταία μεγάλη πολιτική προσωπικότητα της Ιταλίας», θα ήταν ο ιδανικός πληρεξούσιος που θα μπορεί να ελέγχει ο τετράκις πρώην πρωθυπουργός.

Ωστόσο, ο κανόνας του 40% παραμένει ο πιο σημαντικός παράγοντας. Το ποσοστό αυτό τέθηκε φαινομενικά για να καταπολεμήσει την άνοδο των λαϊκιστικών κινημάτων όπως το Κίνημα Πέντε Αστέρων αλλά αυτό σημαίνει ότι ένα κρεμασμένο» κοινοβούλιο είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα.

Εάν κανένα κόμμα δεν έχει τελικά αρκετή υποστήριξη, πιθανότατα θα γίνουν εκ νέου εκλογές τον επόμενο χρόνο.

Προσέξτε όμως, την επόμενη χρονιά, λήγει η απαγόρευση που επιβλήθηκε στον Μπερλουσκόνι να μην αναλάβει κανένα δημόσιο αξίωμα λόγω καταδίκης για φορολογική απάτη. Σε συνέντευξή του χθες, ο 81χρονος παραδέχτηκε ότι, εάν προκύψει η ευκαιρία, θα είναι «διαθέσιμος» να θέσει υποψηφιότητα για την κορυφαία δουλειά της χώρας.

Ακόμη και αν η συμμαχία του Μπερλουσκόνι έχει αρκετή υποστήριξη αυτή τη φορά και διορίσει τον Ταγιάνι ως πρωθυπουργό, ίσως ο ίδιος, ως πρωθυπουργός-μαριονέτα, βρει κάποιο λόγο να εγκαταλείψει τη πολιτική σκηνή εγκαίρως για τις ευρωπαϊκές εκλογές του επόμενου έτους, έτσι ώστε ο μαριονοπαίχτης Μπερλουσκόνι να έχει μια Πέμπτη ευκαιρία στην ηγεσία της Ιταλίας.

Παρά την καταδίκη για φορολογική απάτη, τους υποτιθέμενους επιχειρηματικούς δεσμούς με τη μαφία και τα πολυάριθμα σεξουαλικά σκάνδαλα, ο Μπερλουσκόνι έχει βρει ξανά το δρόμο του προς την εξουσία, υποσχόμενος «σταθερότητα» και κατηγορώντας τους πρωθυπουργούς διαδόχους του για τα διάφορα προβλήματα της Ιταλίας.

Αλλά η προσπάθειά του να επιστρέψει στη κυβέρνηση βασίζεται στη συνεργασία του με ακροδεξιούς ευρωσκεπτικιστές.

Επομένως, ο ισχυρισμός του Μπερλουσκόνι για σταθερότητα είναι σαν ένα ακόμη από τα φαντασμαγορικά show στα τηλεοπτικά του κανάλια: πολλή λάμψη και από περιεχόμενο μηδέν. Ίσως επαναληφθούν οι προηγούμενες εκλογές, όταν οι ex-pats της Ιταλίας έρθουν να σώσουν την χώρα…

Πηγή: EurActive