|
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung της
Φρανκφούρτης παρουσιάζει έκθεση που συνέταξε ο
οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν με θέμα την κινεζική
οικονομική διείσδυση στη ΝΑ Ευρώπη για
λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας
Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Σύμφωνα με
την έκθεση η Κίνα με πρώτες αφετηρίες την Ελλάδα
και τη Σερβία προωθεί στρατηγικά την παρουσία
της στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι επί των τελευταίων
ημερών της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή το
2009 είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί η παραχώρηση
του λιμένος Πειραιώς στην κινεζική Cosco. Η
κινεζική αυτή επένδυση στέφθηκε με απόλυτη
επιτυχία και σήμερα ο Πειραιάς ανήκει στα δέκα
μεγαλύτερα εμπορικά λιμάνια της Ευρώπης. Η
επένδυση αυτή διευρύνθηκε και η κινεζική πλευρά
εποφθαλμιά τώρα και το λιμάνι της
Αλεξανδρούπολης. Οι ριψοκίνδυνοι Κινέζοι
αναγνώρισαν στην Ελλάδα όχι μόνο την κρίση, αλλά
και τις οικονομικές δυνατότητες που εντάσσονται
στα στρατηγικά τους σχέδια.
Και πολιτική εξάρτηση;
Είναι προφανές ότι ο Πειραιάς είναι η αρχή για
τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Κίνας. Στόχος
είναι η διασύνδεση λιμανιών, οδικών και
σιδηροδρομικών αρτηριών, κατ' αρχήν κατά μήκος
μιας βαλκανικής οδού της μετάξης. Αυτό δείχνουν
σχετικές επενδύσεις στην Αλβανία, το Μαυροβούνιο
και κυρίως τη Σερβία. Το σχέδιο ολοκληρώνεται
από την άλλη πλευρά στη ΝΔ Ευρώπη με επενδύσεις
στα λιμάνια της Βαλένθια και του Μπιλμπάο, αλλά
και σιδηροδρομικούς σταθμούς στη Μαδρίτη και τη
Σαραγόσα.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος.
Σύμφωνα με την έκθεση της EBRD οι κινεζικές
επενδύσεις γίνονται συχνά χωρίς την απαραίτητη
διαφάνεια κατά την ανάθεση των έργων. Γι' αυτό
και η Κομισιόν εξετάζει τους όρους της κινεζικής
επένδυσης ύψους 1 δις ευρώ για τη σιδηροδρομική
σύνδεση Βουδαπέστης και Βελιγραδίου. Και βέβαια
μακροπρόθεσμα υπάρχει και το ζήτημα της
ενδεχόμενης πολιτικής εξάρτησης από το Πεκίνο
των χωρών που ευνοούνται από τις κινεζικές
επενδύσεις.
Προςμια πιο δημοκρατική ευρωζώνη;
Το παζάρι για το ευρώ θα αρχίσει αφότου την
επόμενη Κυριακή καταμετρηθούν οι ψήφοι της
γερμανικής κάλπης, γράφει η εβδομαδιαία
εφημερίδα Die Zeit. Τους επόμενους μήνες θα
πρέπει να ξεκαθαριστεί ποιος θα είναι ο νέος
πρόεδρος της ΕΚΤ, ποιος ο νέος επικεφαλής του
Eurogroup και ποιος ο επόμενος πρόεδρος της
Κομισιόν. Και ταυτόχρονα προετοιμάζεται μια
μεταρρύθμιση της νομισματικής ένωσης.
«Στο τέλος αυτού του μαραθωνίου», γράφει η
γερμανική εφημερίδα, "ενδέχεται να υπάρχει μια
άλλη Ευρώπη. Η πηγή της βρίσκεται στην εκλογή
του Εμμανουέλ Μακρόν ως προέδρου της Γαλλίας
πριν από τέσσερις μήνες. Προηγουμένως είχε
υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του την ανακατασκευή
της ευρωζώνης με δικό της προϋπολογισμό, δικό
της υπουργό Οικονομικών και δικό της κοινοβούλιο."
«Η καγκελαρία στο Βερολίνο ξέρει πολύ καλά ότι ο
Μακρόν δεν θα αρκεστεί στις αόριστες αυτές
εξαγγελίες μετά τις γερμανικές εκλογές. Γι' αυτό
και συνεστήθη μια μικτή επιτροπή που θα
διερευνήσει διάφορες συμβιβαστικές λύσεις. Από
γερμανική σκοπιά στο κέντρο της συζήτησης
βρίσκεται η μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού
Σταθερότητας σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο
και η διευκόλυνση της παροχής πιστώσεων … Ο
επικεφαλής του Κλάους Ρέγκλινγκ το χαρακτηρίζει
‘ταμείο κακοκαιρίας' που θα τροφοδοτείται τις
καλές εποχές από τα κράτη-μέλη, για να μπορούν
τα ίδια στη συνέχεια να αντλήσουν από αυτό
πόρους σε περίπτωση κρίσης.»
Μετά τις εκλογές λοιπόν θα δούμε πού μπορεί να
συναντηθούν Βερολίνο και Παρίσι καθ' οδόν προς
μια νέα ευρωζώνη. Το βέβαιο είναι ότι ο Μακρόν
δεν ενδιαφέρεται για μια απλά τεχνοκρατική αλλά
για μια ουσιαστική και δημοκρατική μεταρρύθμισή
της.
Σπύρος Μοσκόβου
Deutsche Welle |
