|
Σύμφωνα με το βασικό
σενάριο της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, η αναλογία
χρέους προς το ΑΕΠ της
Ελλάδας αναμένεται να
φτάσει στο 181,1% το 2017,
στο 165% το 2020, στο
127,2% το 2030 και στο
96,4% το 2060,
προβλέψεις που είναι
ελαφρώς πιο πάνω από
αυτές της τελευταίας αναθεώρησης
τον Ιούνιο.
Όπως σημειώνει το
Bloomberg, αυτή η ελαφρά
επιδείνωση της πορείας
του χρέους υπογραμμίζει
την πιθανότητα μια τελική
ανάλυση βιωσιμότητας του
χρέους στο τέλος του
ελληνικού προγράμματος
να επιβεβαιώσει την
ανάγκη για περαιτέρω
επαναπροσδιορισμό των
δανείων της Ελλάδας,
ιδίως αν η οικονομική
ανάπτυξη επιβραδυνθεί.
Στην ανάλυσή της η
Κομισιόν επίσης θέτει
ερωτήματα σχετικά με το
αν το προβλεπόμενο
μέγεθος του «μαξιλαριού
ασφαλείας» θα πρέπει να
επαναξιολογηθεί, καθώς
το σχεδιαζόμενο «μαξιλάρι»
ύψους 10,2 δισ. ευρώ
καλύπτει μόνο ανάγκες
χρηματοδότησης για
λιγότερο από 10 μήνες
μετά την έξοδο της χώρας
από το πρόγραμμα
στήριξης -ένα ποσό που
θα μπορούσε να αυξηθεί
με μελλοντικές εκδόσεις
στις αγορές και πρόοδο
στη μεταρρύθμιση της
διαχείρισης κεφαλαίων.
Ένα «μαξιλάρι» 17 δισ.
ευρώ θα κάλυπτε
χρηματοδοτικές ανάγκες
για έναν χρόνο μετά το
τέλος του προγράμματος,
ένα μαξιλάρι ύψους 20,3
δισ. θα κάλυπτε πλήρως
χρηματοδοτικές ανάγκες
έως το τέλος του 2019,
ενώ ένα «μαξιλάρι»
περίπου 30 δισ. ευρώ θα
κάλυπτε ανάγκες έως το
τέλος του 2020, αναφέρει
η Κομισιόν στην έκθεσή
της.
Σε μια προσπάθεια να
πείσει τους πιστωτές της
για την προσήλωσή της
στη μεταρρύθμιση της
οικονομίας της, η
ελληνική κυβέρνηση είναι
πρόθυμη να φτιάξει τη
δική της λίστα
μεταρρυθμίσεων που θα
προωθήσει μετά το τέλος
του προγράμματος
στήριξης, με την τεχνική
υποστήριξη των δανειστών
της, σημειώνει το
Bloomberg και συνεχίζει:
Κάνοντας αυτό, η χώρα
στοχεύει να δείξει ότι
έχει πρόθεση να
παραμείνει στο μονοπάτι
των μεταρρυθμίσεων
προκειμένου να
διαβεβαιώσει τόσο τους
πιστωτές όσο και τους
επενδυτές ότι δεν θα
υπάρξει υπαναχώρηση απ'
ό,τι έχει κάνει μέχρι
τώρα.
Το πρόβλημα με αυτήν την
ιδέα, σύμφωνα με
αξιωματούχο της Ε.Ε.,
είναι ότι δεν θα υπάρχει
εξωτερική πίεση στην
Ελλάδα να εφαρμόσει
συγκεκριμένα μέτρα μέσα
σε ένα συμφωνημένο
χρονοδιάγραμμα, όπως
συμβαίνει με το υπάρχον
πρόγραμμα. Οι πιστωτές
της χώρας ανησυχούν ότι
όταν η χώρα βγει από τη
σταθερή επιτήρηση, οι
Έλληνες πολιτικοί θα
είναι επιρρεπείς να
επιστρέψουν σε πολιτικές
που οδήγησαν στην «έκρηξη»
των δημοσίων οικονομικών
το 2009, πρόσθεσε ο
Ευρωπαίος αξιωματούχος.
Μια άλλη εναλλακτική για
μετά το πρόγραμμα θα
ήταν η Ελλάδα να πάρει
μια προληπτική πιστωτική
γραμμή από το Ταμείο
διάσωσης της Ευρωζώνης.
Αυτό θα σήμαινε ότι η
χώρα θα παραμείνει υπό
στενή επιτήρηση από τους
πιστωτές της, χωρίς όμως
να λάβει επιπλέον δάνεια,
σημειώνει το Bloomberg. Όμως
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι
λένε πως, αν και θα
μπορούσε να υπάρξει
ενδιαφέρον από πλευράς
Ευρωζώνης για μια τέτοια
διευθέτηση, είναι η ελληνική
κυβέρνηση που θα έπρεπε
πρώτα να ζητήσει μια
τέτοια πιστωτική γραμμή,
κάτι που δεν φαίνεται
πιθανό, καθώς η Αθήνα
εξακολουθεί να επιθυμεί
διακαώς να απελευθερωθεί
από τη σχεδόν οκταετή
επιτροπεία. |
