Δε θα αναφερθούμε στην επίσκεψη Μακρόν, αλλά στις γνωστές
συζητήσεις για το τι θα συμβεί μετά το τέλος του
προγράμματος το καλοκαίρι του 2018 και αν θα υπάρξει νέο
μνημόνιο.
Εμείς θα απαντήσουμε με μερικές ερωτήσεις.
Αναρωτιόμαστε αν πραγματικά υπάρχει κάποιος ο οποίος
πιστεύει ότι η Ελλάδα θα μείνει χωρίς εποπτεία; Ότι η Ελλάδα
η οποία έχει λάβει τη μεγαλύτερη βοήθεια στην ιστορία (αυτό
το ξεχνάμε όλοι) δε θα εποπτεύεται από τους ξένους δανειστές;
Και όλα αυτά σε μια χώρα η οποία είναι ικανή ανά πάσα στιγμή
να αθετήσει τις υποσχέσεις της και μέσα σε μόλις 1 χρόνο να
τινάξει τον κρατικό προϋπολογισμό στον αέρα (όπως έκανε για
παράδειγμα η κυβέρνηση Καραμανλή πριν από μερικά χρόνια).
Και το ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος το ξέρουμε όλοι και ας
μην το λέμε.
Η χώρα μας για τα επόμενα 10 με 20 χρόνια θα βρίσκεται υπό
στενή επιτήρηση. Και λυπόμαστε που το λέμε. Απολύτως
δικαιολογημένα γιατί παραμένουμε μια τελείως αναξιόπιστη
χώρα. Και το αποδείξαμε το 2015, όταν μετά από προσπάθειες
και μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, ο ίδιος ο ελληνικός
λαός επέλεξε την παρέα του Τσίπρα, ο οποίος μαζί με τον
Βαρουφάκη ζημίωσαν τον ελληνικό λαό αρκετά δις ευρώ, σε μια
από τις μεγαλύτερες ηλιθιότητες στην ιστορία (φέροντας το
ελληνικό πρόγραμμα περίπου 2 χρόνια πίσω).
Το μόνο σίγουρο λοιπόν είναι ότι η χώρα θα βρίσκεται υπό
διαρκής εποπτεία. Τώρα αν αυτή θα λέγεται μνημόνιο ή όχι
μικρή σημασία έχει.
Μην έχουμε αυταπάτες!!!
Βέβαια θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει στον ελληνικό λαό και
κάτι άλλο. Ότι μνημόνιο δε σημαίνει μόνο περικοπές μισθών
και συντάξεων και νέους φόρους. Το μεγαλύτερο μέρος του
μνημονίου αφορά μεταρρυθμίσεις και πράγματα που συμβαίνουν
σε όλες τις αναπτυγμένες – δυτικές οικονομίες και προσπαθούν
κάποιοι να τα επιβάλουν και στη χώρα μας.
Αλλά για τους γνωστούς λόγους εμείς ως χώρα επιλέξαμε μόνο
τις περικοπές και τους φόρους. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά
σημαντικό ζήτημα στο οποίο ελάχιστοι στέκονται.
Ότι τα μνημόνια δεν έφεραν την κρίση (αν και σίγουρα και οι
δανειστές έχουν κάνει πολλά λάθη).
Αν είχαμε μυαλό από τα μέσα του 2016 θα βγαίναμε από την
κρίση και θα είχαμε μια πολύ πιο υγιή (πραγματική) ανάπτυξη….
|